นิยายเรื่องนี้เน้นฟิน หื่นเท่านั้นค่ะ ไม่เน้นสาระ พระเอกที่ไม่มีความเป็นพระเอก แต่ก็คือพระเอกอยู่ดี ยังไงณิการ์ก็ฝากด้วยนะคะ อีบุ๊คมีพร้อมโหลดที่ #meb ที่เดิมค่ะ
“ไอ้ขวัญ”
“ใช่กูเองอีบัว”
“มึงมาทำไม”
“กูก็จะมานอนกับเมีย”
“ไม่ใช่ กูไม่ใช่เมียมึง เลิกทำแบบนี้สักทีเถอะไอ้ขวัญ”
หึหึ
“มึงเป็นเมียกูแล้วอีบัว มันเลิกไม่ได้หรอก” น้ำเสียงทุ่มห้าวอยู่ในความมืดแล้วก้าวเดินไปหาคนที่อยู่บนฟูกนอนด้วยความชำนาญและคุ้นชิน เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ขวัญมาหาบัว
“มึงมันเลว”
“ถ้ากูไม่เลวมึงก็เป็นของไอ้เทพสิอีบัว และตอนนี้สิ่งที่มึงทำได้คือยอมกู และอ้าขาให้กูเอาและครางดังๆ ตอนกูเข้าหาก็พอ”
“กูเกลียดมึงไอ้ขวัญ เกลียดมึงได้ยินไหม”
“มึงบอกกูจนกูจำขึ้นใจแล้วอีบัว ถึงเกลียดกูยังไงมึงก็ลบรอยกูจากตัวมึงไม่ได้หรอก” ก้าวเดินมาถึงคนที่นอนบนฟูกนอนแล้วเคลื่อนตัวไปคร่อมทับแล้วพูดต่อ....
"อีบัวมึงอ้าขาให้กูเดี๋ยวนี้"
"ไม่! กูไม่อ้าขาให้มึงเอาอีกแล้วไอ้ขวัญ" หล่อนตอบกลับเสียงดังฟังชัด
"มึงจะอ้าขาหรือไม่อ้า ถ้าไม่อ้ากูถีบมึงตกเตียงคอหักแน่"
"แน่จริงมึงก็ถีบสิ กูเป็นเพื่อนเป็นน้องมึงนะเว้ย"
"มึงเป็นเมียกูแล้วอีบัว ไม่ใช่เพื่อน"
"เมียห่าน่ะสิ มึงข่มขืนกูต่างหากไอ้ขวัญ"
"ก็มึงอยากกลีบอวบทำไมล่ะ มึงทำให้กูอยากได้เอง"
"กูผิดเหรอวะ"บัวถามเสียงสั่นเครือ ไม่อยากร้องไห้แต่มันอดกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้จริงๆ
"เออ อ้าขาให้กูเอาแรงๆ เดี๋ยวนี้"
Guest
