ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะปีที่ลงท้ายด้วยเลขคู่เป็นปีชงของเธอรึเปล่า เพราะ ‘แทมมารีน’ หรือแทมมี่ นักศึกษาสาวอวบ (ที่คนอื่นพากันบอกเป็นเสียงเดียวว่าอ้วน) จากคณะนวัตกรรมการจัดการชั้นปีที่สาม กำลังดิ้นรนหาที่ฝึกงานก่อนทำเรื่องขอจบการศึกษาอย่างเอาเป็นเอาตายแม้จะถูกเทครั้งแล้วครั้งเล่า ไหนจะเผลอไปทำน้ำหกใส่คนที่เธอเพิ่งรู้ว่าเป็นถึงประธานบริษัทอย่าง ‘ษมาวีร์ วรฉัตรโชติกุล’
ทว่าแทมมารีนก็ยังไม่ซวยไปทั้งปี เมื่อท่านประธานมีข้อเสนอสุดดีงามมาเสนอว่าจะรับเธอเข้าฝึกงาน พร้อมเบี้ยเลี้ยงรายวันราคาชนิดที่เธอเองยังอดคิดไม่ได้ว่าบริษัทฟอกเงินหรือเปล่า โดยมีข้อแม้ว่า เธอจะต้องฝึกงานในตำแหน่งเลขานุการของเขาเท่านั้น ใช่! มันก็ดี...ดีมากๆ แต่ทำไมถึงตาขวามันถึงกระตุกๆ ล่ะ!?
“ท่านประธานจะจ้องฉันอีกนานไหมคะ ฉันเกร็งนะ”
“ตอนนี้อยู่นอกบริษัท ไหนหนูเรียกคุณวีร์ใหม่ซิ”
สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนเลยยย แปลกใจล่ะเซ่ว่าทำไมไรท์ถึงผันมาเขียนแนวชญ5555 พอดีเรื่องนี้ไรท์ได้พล็อตมาในช่วงที่กำลังเฟลเรื่องของที่ฝึกงานและก็อยากคลายเครียดพอดีค่ะ ไม่ต้องถามนะว่านิยายวายเสร็จยัง ไรท์ขอลัดคิวให้เรื่องนี้ก่อน แหะๆ ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ เตือนก่อนนะคะ เรื่องนี้ไม่เหมาะกับคนที่ชอบนางเอกสายหวานสายแบ๊ว เพราะนางเอกเรื่องนี้มีความตรงกันข้ามทุกอย่างเลยค่ะ กร๊ากกกกก