นางร้ายสวาทรัก (ชื่อเดิม ไฟแค้นลวงรัก)

เมื่อความเข้าใจผิดทำให้เขาทำร้ายเธอจนยากที่จะให้อภัย เมื่อคนนึงจากเกลียดแปรเปลี่ยนเป็นรัก แต่อีกคนจากความรู้สึกดีๆที่มีให้กลับแปรเปลี่ยนเป็นเกลียดจนยากที่จะอภัยแล้วเรื่องราวจะจบลงที่ตรงไหนมาให้กำลังใจคุณกวินท์และเงาทรายกันด้วยนะคะ

"เธออยากมานักรึไงฮะถึงได้ไปอ่อย ไอ้หน้าอ่อนนั่น"

"ถ้าใช่แล้วจะทำไมคุณมีสิทธิอะไรมาว่าฉัน" เงาทรายตะคอกกลับอย่างไม่กลัวอะไรทั้งนั้นเธอกลัวเขามามากพอแล้วและเธอจะไม่ยอมให้เขามาบังคับอะไรได้อีก

"ต้องให้ฉันพูดอีกหรอว่าสิทธิอะไรเธอน่าจะรู้อยู่แล้วนิ" กวินท์ส่งสายตากระหายไล่มองตั้งแต่หน้าสวยไปจนถึงอกอวบการกระทำของเขาทำให้ เงาทรายโกรธจนหน้าแดง

"เหอะ!งั้นฉันก็รู้แล้วแหละว่าคุณจะใช้สิทธิอะไร" เงาทรายพูดขึ้นมาสายตาท้าทายรู้จักฉันน้อยไปแล้วนะคะคุณกวินท์

"แต่ฉันจะบอกอะไรอย่างนะคะสิทธิที่คุณใช้น่ะมันไม่มีค่าอะไรเลย"

"มันก็แค่สิทธิของเล่นของฉันเท่านั้นเอง" เงาทรายเชิดหน้าขึ้นอย่างถือดี

"เงาทราย~" ความโกรธพุ่งขึ้นจนกวินท์อยากจะเข้าไปฉีกเงาทรายออกเป็นชิ้นๆเธอจะกล้ามากเกินไปแล้วที่เปรียบเขาเป็นของเล่นคืนนี้เธออย่าหวังว่าเขาจะปล่อยเธอไปง่ายๆ

"ถ้าฉันเป็นของเล่นงั้นลองมาเล่นด้วยกันอีกเป็นไง" พูดจบกวินท์ก็คว้าแขนของเงาทรายลากไปที่ลิฟท์ส่วนตัวโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

"ปล่อยนะ คุณจะบ้าไปแล้วหรือไง ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ" เงาทรายทั้งดิ้น ทั้งทุบ ทั้งข่วนแต่ก็ไม่สะเทือนกำแพงเดินได้เลยซักนิดเงาทรายถูกเหวี่ยงเข้าไปในลิฟท์อย่างไม่ปราณีพอตั้งตัวได้ก็ไม่มีโอกาสที่จะหนีเพราะกวินท์ตามเข้ามากดปิดประตูลิฟท์เป็นที่เรียบร้อย

"เลิกปากเก่งแล้วอย่างงั้นหรอ" กวินท์พูดขึ้นเมื่อหันไปเห็นหน้าสวยที่ซีดลงไปถนัดตา

"ไปตายซะ!"

"หึๆงั้นคืนนี้ฉันขอตายคาอกเธอก็แล้วกันนะ"

เรื่องนี้เป็นการแต่งนิยายเรื่องแรกของเเขายังไงก็ขอฝากผลงานยหรือถ้ามีใครอยากติชมอะไรก็จะขอบคุณมากเลยนะคะเขาจะได้พัฒนาฝีมือต่อไป

ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นทั้งหมด