เงื่อนไขปรารถนา

การที่ผู้ชายคนหนึ่งอยากจะมีลูกคงไม่ใช่เรื่องยาก ถ้าเพียงแต่เขาไม่ได้เป็นเกย์ และยังเป็นเกย์ที่เป็นหมันเสียด้วย

แม้ก้องภพจะมีรสนิยมชอบเพศเดียวกัน แต่ความฝันอย่างหนึ่งของเขาก็คือการมีลูก เขาจึงให้แพรไหมซึ่งอยู่ในสถานะลูกหนี้มารับตั้งครรภ์ให้ แต่ในเมื่อเขาเป็นหมัน การใช้น้ำเชื้อจากเขาจึงเป็นไปไม่ได้ แล้วใครกันล่ะที่จะมารับหน้าที่พ่อพันธุ์ในภารกิจครั้งนี้

กวินหลานชายคนเดียวของก้องภพจำต้องตกปากรับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้ ในตอนแรกเขาก็คิดว่าแค่บริจาคน้ำเชื้อให้ก็คงจะพอ แต่ช่วงนี้สังคมกำลังมีประเด็นเรื่องการอุ้มบุญ การผสมเทียมให้กับชายหญิงที่ไม่ใช่คู่รักนั้นหมิ่นเหม่ทั้งในแง่กฎหมายและศีลธรรม

ก้องภพจึงคิดได้ว่าวิธีการทางธรรมชาติคงดีที่สุด และด้วยความจำเป็นที่แตกต่างกัน ทั้งแพรไหมและกวินก็จำต้องทำภารกิจในครั้งนี้

หลังจากแพรไหมเดินออกไปแล้ว กวินก็โอดครวญขึ้นมาทันที “อานี่ไม่รู้จักหาผู้หญิงสวยๆ มาให้ เห็นแล้วไม่อยากทำภารกิจเลย”

“อาเลือกได้ที่ไหนกันล่ะ คนที่พร้อมจะตั้งท้องกับคนที่พร้อมจะอ้าขาให้แกมันไม่เหมือนกันนะ แพรไหมก็ไม่ได้ดูแย่อะไรสักหน่อย”

“อาก็พูดได้สิ อาชอบแบบหุ่นล่ำๆ กล้ามใหญ่นี่นา เลยมองไม่ออกว่าผู้หญิงแบบไหนถึงน่าเข้าหา” กวินอดจะค่อนขอดผู้เป็นอาไม่ได้ อันที่จริงแล้วแพรไหมก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร แต่เธอไม่ใช่แบบที่เขาชอบ อีกทั้งลึกๆ แล้วมันอาจเป็นความกังวลก็เป็นได้ เพราะการมีสัมพันธ์ทางกายกับเธอผู้นี้ถูกผูกมัดด้วยเงื่อนไข

“ระวังไว้เถอะ อย่ามาแพ้ทางให้กับผู้หญิงแบบนี้ก็แล้วกัน”

คำพูดของก้องภพทำให้กวินถึงกับหลุดหัวเราะ “พูดอะไรของอา จริงๆ ผมก็มีอะไรกับเธอได้ไม่มีปัญหาหรอก ผู้ชายพอมีอารมณ์อย่างว่า แค่เป็นผู้หญิงก็ทำได้ทั้งนั้นล่ะ แต่เรื่องที่จะแพ้ทางให้อย่างที่อาว่านี่ไม่มีทาง แพรไหมนี่ไม่ใช่แบบที่ผมชอบเลย ร้อยไม่มีทาง พันไม่มีทาง พนันได้เลย”

ปราย ไปรยา