
"จิน"
ผมเป็นคนพูดน้อยแต่พอมาเจอเธอทำไหมผมอยากพูดมากล่ะ
"แบมแบม"
รักเขาตั้งนานในที่สุดก็ถึงวันของฉันสะที เสร็จฉันแน่นายเย็นชา
"อ่าาาา. เก่งเรื่องนี้หรอ ดีจะได้ไม่สอน " ผิดคาดผมเลยแฮะทีแรกนึกว่าไม่เคยที่ไหนได้. ชำนาญว่ะ. ไอ้เราก็นึกว่าจะได้เป็นคนแรกเห็นจูบไม่เก่ง. หงุดหงิดโว้ยยยไม่มีอารมณ์ทำต่อว่ะ
"ตุ่บ" เสียงจินผลักฉันออก
"ให้ตายเหอะนายปฎิเสธฉัน มีผู้ชายตั้งมากมายรอเวลาแบบนี้กับฉัน. แต่ทำไหมนายถึง ปฎิเสธล่ะ???"
"ฉันแค่ไม่มีอารมณ์ ลงไปกินข้าวเหอะได้เวลาแล้ว"
คนเย็นชาสุดท้ายก็ต้องสยบรักให้กับแผนที่ทำให้พระเอกต้องมีความอดทนให้กับความรักครั้งนี้ เพื่อความรักชองเราสองคน
29|มีนาคม|2567
•เนื่องจากเป็นนิยายที่แต่งเอาไว้ตั้งแต่6-7ปีที่แล้วอะไรหลายๆอย่างเลยดูไม่สมเหตุสมผลเท่าที่ควร ขอคนเข้าใจและไม่ซีเรียสที่จะอ่าน
•เป็นการกลับมาของการแต่งนิยายอีกครั้งที่ห่างหายไปนาน ฝากติดตามเรื่องใหม่ล่าสุดด้วยนะคะ
•มีการแก้ไขเล็กน้อย เพราะย้อนไปมีการนำรูปบุคลคลที่มีชื่อเสียงมาใช้โดยไม่ได้รับอนุญาติ เลยได้ทำการลบไปแล้วในเบื้องต้น (ขออภัยเป็นอย่างสูง)
•เรื่องนี้แต่งขึ้นเมื่อ6-7ปีที่แล้ว
•และพิมพ์เยอะมาก
•ไม่มีการแก้ไขคำผิดนะคะ
Guest
