migic my love

เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเป็นคนที่เรียนเก่งมาก ไอคิวสูงแต่ไม่เป็นที่รู้จักกันเท่าไหร่เนื่องจากว่าที่ดาวของผมคนเรียนเก่งมีถมไป คือมีหลายคนแทบจะว่าเรียนเก่งกันทุกคนเลย ดาวของผมเป็นดาวที่อยู่ในจิตนาการของทุกคนเลยก็ว่าได้ คือมีทุกสิ่งทุกอย่างที่ทุกคนอยากจะมี  เช่น ทามแมทชีน เวทย์มนต์ เป็นต้น แถมว่าในชั้นเรียนเราจำเป็นต้องเรียนเวทมนต์เป็นวิชาบังคับ เรียนปรุงยา อันนี้เป็นของจำเป็นเลยล่ะ ถ้าไม่ป่วยจนจะตายจริงๆ คนที่ดาวนี้ไม่ไปโรงพยาบาลมักง่ายหรอกแล้วก็ซึ่งแน่นอนว่าผมซึ่งเป็นคนที่เรียนเก่งพอตัว ศึกษาบทเรียนทุกอย่างจนทะลุปรุโปร่งผมเป็นถึงระดับท็อปของชั้นเลยก็ว่าได้แต่ว่าเนื่องด้วยว่าผมเป็นคนอัธยาศัยแย่มากๆ คนนึง จึงไม่ค่อยมีเพื่อนคบ ไม่ใช่ไม่ค่อยแต่ไม่มีเลยล่ะ ถึงเวลาผมแนะนำตัวแล้วสิ ชื่อของผมคือ วัชนะ เวชกุล ชื่อเล่น ชื่อเล่น นที  อายุ 19 ปี ส่วนสูง 180 ส่วนเรื่องหน้าตาของผม ตามที่คาดหวังครับ คือ ผมหล่อ ผมสีเทา ดวงนัยน์ตาสีดำสนิท ผิวขาวมากจนเกือบจะซีดเลยก็ว่าได้ ริมฝีปากบางสีสด ตอนนี้ตัวผมมีปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง คือ ที่นี่ที่ไหน ผมไม่รู้จัก แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ไง รอบตัวผมคือ บ้านหลังหนึ่งคาดว่าฐานะน่าจะดี เพราะดูจากลักษณะการแต่งบ้านน่ะ ครับ แล้วอีกอย่างทำไมผมถึงมาอยู่กลางโต๊ะกินข้าวได้เลยล่ะ แล้วดูเหมือนว่าทุกคนจะรู้จักผมดีด้วยซ้ำไป นี่มันอะไรกัน ผมจำได้ว่าเดินเข้าไปในห้องเก็บของ ของโรงเรียนแล้วเดินไปเจอหนังสือเวทมนต์อะไรซักอย่าง ก็ตัวหนังสือปกมันเลือนไปหมดแล้วก็เลยไม่รู้ว่าเป็นหนังสือเวทมนต์อะไร แต่ด้วยนิสัยที่เสียของผมจึงต้องอ่าน อ่านแล้วก็วูบมาตกที่นี่ ถ้าลองคิดทบทวนดีๆ ผมคงมาอีกโลกนึงที่ผมไม่รู้จักซะแล้วล่ะ