คุณชายพอร์ช : นี้คุณผมรุ่นพี่คุณนะให้เกียตรบ้างดิ
คุณหนูนาวิน : ไม่ต้องห่วงกูเกลียดมึงแน่
คุณชายพอร์ช : ปากดี
คุณหนูนาวิน : แน่นอน ไม่ได้ดีแค่ปากก้อแล้วกัน
คุณชายพอร์ช : หึงั้นหรอ ..มันต้องพิสูจน์วะ
คุณหนูนาวิน : พิสูจน์เหี้ยไร ..มึง..จะเข้ามาทำไม..มึง...อื้ม...อื้ม..ไอ้.....อ๊ะ เหี้ย
..........................
คุณหนูนัท : นี้มัน...สวรรค์หรือนรกวะ แล้วนั้นยมฑูตหรอ
คุณชายใหญ่ : มึง..มึง...พ่องมึงสิยมฑูต....
คุณหนูนัท : อ่าวไมพูดไม่เพราะอย่างนี้หล่ะอาตามากูถามมึงดีๆนะ
คุณชายใหญ่ : หึหึ .....นี้เรียกว่าดีแล้วหรอ บ้านกูเรียกว่ากวนตีนวะ
คุณหนูนัท : อ่าวสัสครับ พูดแบบนี้เดี๋ยวตบคว่ำเลย
คุณชายใหญ่ : หึ มึงตบกูปล่ำยันเช้า
................
คุณชายไนท์ : นี้น้องนะ....น้องได้ยินที่พี่เรียกป่ะครับ
คุณหนูนัน : เอ้านี้พี่พูดกะผมหรอครับ
คุณชายไนท์ : เอ้าก้อใช่ดิครับน้องนั้นแหล่ะ
คุณหนูนัน : แล้วผมจะรู้หรอ ไม่เห็นเรียกชื่อผม