ขอโทษครับ......ผมรักรุ่นพี่ @_@

เฮฮาปาตี้  เกรียนแตก  VS.  โหดเหี้ยๆ  เหี้ยมสัตว์ๆ

+++ อารัมภบท +++

“ พ่อหนุ่มๆ ” ใครเรียกคนหล่อว่ะกำลังเดินเล่นเป็นพระเอก MVอยู่หน้าคณะวิศวะ ก่อนจะหันหลังไปมองตามเสียงเรียก กับพบว่าคนที่เรียกผมเป็นลุงยามนั้นเอง

“ มีไรครับลุง ”

“ ลุงวานเอาปีนโตนี้ไปให้แม่บ้านที่ชื่อสายใจ หน่อยได้ พอดีลุงต้องไปเข้าเวรนะ ” ลุงแกมองผมด้วยสายตาขอร้อง อย่ามองผมแบบนั้นดิลุง บอกว่าอย่ามอง

“ ก็ได้ครับ ให้เอาไปให้ที่ไหนล่ะครับ ” สุดท้ายผมใจอ่อน จะไม่ให้ใจอ่อนได้ไงมองซะขนาดนั้น ฮ่าๆๆๆ

“ ที่คณะนี้แหละ ลุงขอบใจมากนะพ่อหนุ่ม ”  และแล้วลุงก็เดินจากไป จนลับตา เฮ้อ ไปหาพ้องเพื่อนดีกว่า ในขณะที่ผมกำลังจะเดินก้าวขึ้นบันไดไปที่ล่ะขั้นจนจะถึงขั้นสุดท้ายก็มีเสียง เสียงหนึ่งดังมากระทบหูผมเข้าจัง

“ ปีหนึ่งรวม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”  เสียงพี่ว๊ากคนหนึ่งตะโกนดังมากกก กลัวคนไม่รู้หรือไงว่ามีเสียงอ่ะ ฮ่าๆๆ และเพราะเสียงของเฮียแกมันดังมาก มากจนทำให้ผมสะดุ้งแล้วขาที่กำลังจะก้าวเกิดการสะดุดบันไดขั้นสุดท้ายมันทำให้ผมเสียการทรงตัว ก่อนที่หน้าผมจะจูบปูนซีเมนต์ มันมีภาพขาวดำตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเข้ามาวูบหนึ่ง ก่อนจะเกิดเสียง

เฮ้ย !!!!!!!!!!!!!  ตุบ!!!!!!    เคว้ง !!!!!!!!!!!

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   ชิบหายล่ะกู

พรึบ พรึบ พรึบ

คนหันมามองผมกันทั้งคณะแล้วเกิดเสียงเงียบไปชั่วขณะคือพวกเขาอึ้งกันนะครับ เพราะพี่ว๊ากกำลังด่าพวกปีหนึ่งอยู่แล้วจากที่เงียบๆกันอยู่ก็มีเสียงเพื่อนผมที่เรียนคณะนี้มันหัวเราะนำมาก่อนคนอื่นและมันหัวเราะดังมาจนทำให้คนอื่นที่อึ้งกันอยู่ขำตามก่อนเสียงมันจะ

“ กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ” เพื่อนผมครับ ดังออกหน้าออกตา ไอ้เวร

“ หึหึหึหึหึหึ ” พี่ว๊าก ที่เมื่อกี้ทำเป็นเข้ม

“ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” คนอื่น

ผมจะอยู่ทำไมล่ะครับเก็บของเสร็จก็วิ่งซิครับ ดีนะที่เป็นปีนโตเปล่านะ ผมวิ่งออกมาไกลมาก่อนจะนั่งหอบ เฮ้อ วันซวยชิบหายเลยไอ้ตัน