เพลิงรัก หัวใจซาตาน
เป็นนิยายรัก ระหว่างเจ้าหนี้ที่ชื่อ อรรถนนท์ กับลูกหนี้สาวสวยที่ชื่อ ปณิสรา
นิยายเรื่องนี้เคยได้รับการตีพิมพ์จากสำนักพิมพ์วีนัส พลัส 2010 มาแล้วนะคะ และคราวนี้ผู้แต่งนำกลับมาปัดฝุ่นลงขายอีกครั้งในรูปแบบ E-book
เมื่อรีไรท์ใหม่ จึงได้เพิ่มตอนพิเศษไว้ท้ายๆ เรื่องด้วย เพื่อตอบแทนผู้อ่านทุกคนที่คอยติดตามและให้กำลังใจกันเสมอมา โดยสามารถโหลดอีบุ๊คอ่านกันได้ตามลิ้งด้านล่างนี้ค่ะ
ลงให้อ่าน แบบเรียกน้ำย่อยกันก่อนนะคะ
ค่ำของวันนั้นอรรถนนท์พา
ปาณิสราไปดินเนอร์ฉลองที่หญิงสาวสอบเสร็จ
ซึ่งคนที่กำลังจะได้เป็นบัณฑิตนั้นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตลอดเวลา ชายนุ่มกุมมือหญิงสาวไว้ไม่ยอมปล่อย เมื่อดินเนอร์มื้อพิเศษเรียบร้อยก็พาเธอไปนั่งฟังเพลงสบายๆ ริมแม่น้ำ บรรยากาศแสนโรแมนติก ยิ่งกระตุ้นให้ความรักของทั้งสองคนลอยอบอวลอยู่รอบตัวก็ว่าได้
“พอแล้ว” อรรถนนท์เอื้อมมือไปคว้ามือของปาณิสราไว้ เพราะเห็นเธอกำลังหยิบแก้วคอกเทลทรงสวยขึ้นดื่ม
“อีกแก้วนะคะ มีนไม่เคยกินเลย มันอร่อยดี” คนไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์ แต่เห็นว่าสีมันสวยดีแถมชื่อยังเพราะก็เลยสั่งซินเดอร์เลล่า คอกเทลสีชมพูหวานมาลองดื่มดู โดยการเลียนแบบโต๊ะข้างๆ นั่นเอง พอได้ดื่มก็ชักจะติดใจขึ้นมา จนสั่งมาดื่มอีกหลายแก้ว
“เดี๋ยวก็เมาหรอกมีน”คนมีประสบการณ์เอ่ยเตือน
“ไม่เมา...ก็แค่คอกแทลเองไม่ใช่เหล้า หวานดีออก ไม่เห็นขมสักนิด”
“นั่นแหละจะยิ่งทำให้เมา” อรรถนนส์ส่ายหน้าให้กับความดื้อของปาณิสรา บทจะรั้นก็รั้นหัวชนฝ่าเสียจริงๆ เมาแล้วอย่ามางอแงละ
“ทำไมคะ กลัวมีนเมาแล้วปล้ำพี่สิงห์เหรอ”ปาณิสราเอ่ยล้อ เพราะเธอไม่มีทางทำแบบนั้นกับเขาได้อย่างแน่นอน
“พี่จะปล้ำเรามากกว่า พอแล้วมีน” พูดจบก็ทำท่ายกคอกเทลขึ้นดื่มอีกครั้ง อรรถนนท์ก็ใช้ความไวคว้ามือเธอไว้เหมือนกัน เตือนอะไรไม่เคยฟังเลยจริงๆ
“ขออีกแก้วเดียวนะพี่สิงห์” น้ำเสียงอ้อนๆ เอ่ยขอพร้อมส่งแววตาหยาดเยิ้มมาให้ หารู้ไม่ว่าแววตาแบบนั้นแหละคือแววตาของคนเมา ชายหนุ่มปล่อยให้ปาณิสราดื่มอย่างที่ต้องการ เขานั้นสั่งเช็คบิลแล้วก่อนจะเอ่ยชวนเธอกลับบ้าน เพราะพรุ่งนี้ต้องลงสมุยการกลับไปครั้งนี้ ปาณิสราอาจไม่ได้ไปกับเขาในฐานะลูกนี้เหมือนครั้งแรก เพราะความรู้สึกมันได้เปลี่ยนไปแล้วนั่นเอง
รวมทั้งอรรถนนท์เองก็มีงานที่ต้องกลับไปทำอีกมากแถมไม่อยากทิ้งย่านุ่มให้อยู่คนเดียวนานๆ ด้วย วันนี้ย่านุ่มก็โทร.มาถามหลานสะใภ้คนโปรดถึงเรื่องสอบ ซึ่งปาณิสราก็บอกเสียงใสว่าเธอนั้นสอบเสร็จแล้ว แต่คนขี้เมาก็เริ่มแสดงอาการตอนลุกจากเก้าอี้ อรรถนนท์เรียบเข้าไปคว้าตัวเธอไว้ทันที
“มีน!!”
“ค่ะ”ปาณิสราเอ่ยรับเสียงหวาน รู้สึกพื้นตรงหน้าจะเอียงๆไปหรือเปล่า
“บอกแล้วว่าจะเมา หัดฟังพี่บ้างสิ”
“ก็...ไม่รู้นิค่ะ”หญิงสาวส่ายหน้าให้ไม่คิดว่าจะรู้สึกมึนแบบนี้มาก่อนเหมือนกัน อรรถนนท์พยุงตัวเธอกลับมาที่รถ ก่อนจะสั่งให้โอกับรถกลับบ้านปาณิสราทันที ขณะนั่งในรถหญิงสาวเหมือนจะแกล้ง เพราะเธอใช้มือน้อยๆ ปัดป่วยไปทั่วตัวอรรถนนท์ยิ่งกระตุ้นความต้องชายของชายหนุ่มให้ลุกโชนหนักขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
“อยู่นิ่งๆมีน” เสียงดุๆ เอ่ยปรามแต่ปาณิสราก็เหมือนจะไม่ฟัง
“กล้ามเป็นมัดๆ เนอะ” ปาณิสราเอ่ยเหมือนคนไม่ค่อยมีสติเท่าไหร่ วันนี้คือวันหนึ่งที่เธอรู้สึกโล่งอก เพราะสอบเสร็จแล้วนั่นเอง เรียนหนักมาตั้งสี่ปีในที่สุดเธอก็กำลังจะจบ คิดแล้วก็ภูมิใจในตัวเองเหมือนกัน เมื่อกลับถึงบ้านอรรถนนท์ก็พยุงปาณิสรากลับขึ้นไปบนห้องหญิงสาว
นี่เป็นครั้งแรกที่อรรถนนท์ได้เข้ามา เพราะส่วนใหญ่เขาจะนอนห้องพี่ชายเธอ ไม่ค่อยเข้ามาในนี้เท่าไหร่เพราะมันคือพื้นที่ส่วนตัวปาณิสรา แม้จะอยากเข้ามามากก็ตามที เมื่อส่งทั้งคู่เรียบร้อยเก่งกับโอก็ขับรถไปจอดเทียบข้างกำแพงบ้าน อยู่ดูแลความปลอดภัยของทั้งสองคนอย่างเช่นที่ได้ทำมา อรรถนนท์วางปาณิสราลงไปนอนบนเตียง ตามเนื้อตามตัวเธอเหนียวไปหมด เขาจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำหมาดๆออกมาเช็ดใบหน้าและคำคอให้เธอ สติของปาณิสรายังอยู่ครบ เพียงแค่ทรงตัวตอนยื่นไม่ค่อยได้เท่านั้นเอง
“พี่สิงห์”
“ครับ” เสียงทุ้มเอ่ยรับ
“โน้มตัวลงมาใกล้ๆมีนหน่อยสิค่ะ” ปาณิสราเม้มริมฝีปากบางเข้าหากัน ตอนนี้รู้สึกแปลกๆ เพียงแค่อรรถนนท์สัมผัสเธอก็ร้อนวูบวาบชอบกล
“อะไร” อรรถนนท์ขมวดคิ้วสงสัย แต่ก็ยอมโน้มตัวลงไปหาปาณิสราใกล้ๆ หญิงสาวจึงเอื้อมตัวขึ้นมาจูบเบา ทำเอาชายหนุ่มถึงกับอึ้งกับสัมผัสนี้ แต่ไม่ได้จูบตอบเธอแต่อย่างใด
“ขอบคุณนะคะ”
“อย่าอ้อนมากนัก เดี๋ยวพี่ก็ตบะแตกหรอก”
ฝากทุกคนติดตาม วรนิษฐา & Miss sexy ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
วรนิษฐา
Guest
