NC 18+ : [14] หลงนายแล้ว!
เวลาผ่านไปชานยอลก็ยังไม่ยอมหยุด ร่างของแบคฮยอนตัวอ่อนไปหมดแล้ว สิ่งเดียวที่แบคฮยอนยึดไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองล้มนั่นก็คือ…ผ้า-ขน-หนู
ฟรึ่บ!
“เฮ้ย/เฮ้ย!!!”
ผ้าที่เคยมัดไว้ตรงเอวของร่างกายกำยำดูดี บัดนี้มันได้หลุดลงไปตามแรงฉุดดึงของอีกคนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เชี่ยยย!!!
ง่วงช้างป่ะวะนั่น!
ไอ้บ้าเอ้ย!!!
คนสองคนยืนจ้องหน้ากันชั่วครู่ อึ้งชิบหายไอ้บ้าชานย๊อล..มันไม่ได้ใส่กางเกงในก่อนออกมาเลยหรือวะ
ไอ้คนบ้า!
คนที่ดูตกใจ.. ชานยอลน่ะไม่เท่าไหร่เพราะยังไงเขาก็ผู้ชายแมนทั้งแท่ง แก้ผ้าเดินรอบห้องก็เคยทำมาแล้ว
แต่แบคฮยอนเนี่ยสิ รายนั้น ตาลีตาเหลือกเกือบจะหลุดออกมาจากเบ้าแล้ว รีบยกมือที่ติดผ้าขนหนูขึ้นปิดปากแทบไม่ทัน แล้วหันตัวเข้าผนังหลบกับความอับอายที่เห็นของอีกคนเต็มๆ ก่อนจะบอกหุ่นเปลือยรีบปิดไอ้นั่นไปซะ
“ส…ใส่ก..กางเก๊งเส่วะ!!”
แต่มีหรือคนไม่อายก็คือคนไม่อายยังวันยังค่ำ ไม่ฟังที่คนตัวเล็กบอกหรอก แต่กลับยืนค้ำเอวดูพฤติกรรมเด็กแคระต่อแทน
มันจะอะไรกันนักหนาวะ มีก็มีก็มีเหมือนกัน!
ชานยอลมองไปยังแผ่นหลังบางที่สั่นเหมือนเจ้าเข้า ตอนนี้แบคฮยอนขวัญกระเจิงหายไปหมด
ถึงจะยอมรับว่ามีเหมือนกันแต่ขนาดมันไม่เท่ากันนี่หว่า..
เมื่อกี้ก็กำลังเคลิ้มกับรสสัมผัสนั้นแท้ๆแล้วเชียว ไม่น่าเลย ไม่น่าลืมเลยว่าชานยอลมันใส่แค่ผ้าผืนเดียวปิดกระเจี๊ยวไว้เลย!
ฟรึ่บ!
“เห้ย!”
“จุ๊ๆ อยู่นิ่งๆ”
ทันทีที่สัมผัสได้ว่ากำลังมีสิ่งแปลกปลอมจากทางด้านหลังเคลื่อนมาบุกรุก แบคฮยอนถึงกับร้องตกใจสุดตัวโก่ง
ชานยอลกอดเขาจากทางด้านหลัง..
“นายทำฉันค้าง..” เสียงแหบพร่ากระซิบตรงกกหูที่ขึ้นสีออกแดงๆ แบคฮยอนจะไม่เกิดอารมณ์เลยถ้ามันไม่..
“อ๊ะ…จะ..อ๊ะ”
ในเมื่อบอกแล้วว่าอารมณ์มันค้าง ก็ควรจะดับมันถูกมั้ย(?) ไม่ฟังเสียงอะๆของอีกฝ่าย เขาก้มลงเม้มไปที่กกหูนั่นทันที ปล่อยลมหานใจร้อนๆรนเข้าที่กกหูไปด้วย มือไม้เองก็ไม่อยู่สุข มือหนาลูบคำไปทั่วในเสื้อของร่างเล็ก
แบคฮยอนเข่าอ่อนไปหมด หอบหายใจเหมือนคนกำลังจะขาดอากาศ ช่วงท้องรู้สึกวูบวาบเหมือนอะไรวิ่งเล่น แต่ถึงจะรู้สึกแปลกๆก็ใช่ว่ามันจะไม่ใช่…ความรู้สึกดี
“ฉันรู้ว่านายอยาก..” ร่างสูงก้มลงกระซิบข้างหูที่เขาพึ่งขบมัน เขาเลียซ้ำไปมาอีกครั้ง และอีกครั้ง แบคฮยอนจากที่อึ้งยืนนิ่งตอนนี้กลับเอียงคอให้เขาเลียง่ายๆแล้ว
ร่างเล็กไม่ได้ยินหรอกว่าชานยอลพูดอะไรข้างหูตัวเอง ตอนนี้มึนไปหมดเหมือนโดนดูดพลังออกจากร่างกาย
ชานยอลจับเอวบางแล้วพลิกให้ร่างเล็กหันหน้ามาประจันกับเขา พรมจูบไปทั่วทั้งปากขบไปเบาๆ “ฉันจะทำ…” เขาเลื่อนจูบที่ร้อนแรงระดับสิบเพิ่มขึ้นไปที่คอขาวของเจ้าเด็กน้อยที่มันทั้งหอมทั้งส่งกลิ่นยั่วยวนเขาเป็นอย่างดี แบคฮยอนยังเอามือกำกางเกงตัวเองนิ่ง แต่ก็เอียงคอตามทางที่ชานยอลเลียไปซ้ำๆ
“อ๊ะ..ชา..ชานยล” คงเป็นครั้งที่สองมั้งที่แบคฮยอนเรียกชื่อของเขา ไม่ใช่ไอ้นั่น ไอ้นี่ นายนั่น นายนี่ แม้จะเรียกเพราะอะไรไม่รู้ แต่แบคฮยอนก็ยอมให้ชานยอลพรมจูบไปทั่วที่ลำคอของตัวเอง
“ถ้านายอยากเหมือนฉัน..ก็แค่ปล่อยให้มันเป็นไปตามความรู้สึก..” ริมฝีปากหนาถอนจูบออกมาชั่วครู่ เขามองใบหน้าหวานที่ขึ้นสี และดูออกว่าแบคฮยอนกำลังลังเลที่จะยอมหรือไม่ยอมเขา
“ฉ..ฉันไม่..ไม่..” ร่างเล็กเสียงขาด คำพูดที่มันสวนทางกับใจเขาเป็นอย่างมาก “ฉัน..”
ชานยอลมองตาหยีที่สั่นระริกกรอกไปมา ก่อนจะส่ายหน้าเอือมใส่ รู้ว่าแบคฮยอนอยากแต่ก็ไม่กล้าทำ เขาจึงประคองใบหน้าสวยให้ได้องศาแล้วจูบเน้นอ่อนหวานสุดๆลงไปชิมโพรงปากด้านใน ดันลิ้นเข้าไปแล้วออกมาเลียไปทั่วทั้งปากบาง
อร่อย หอม หวาน…
“ฉันจะไม่ทำ..” เขาผละจูบออกก่อนจะเดินออกไป แล้วทิ้งอีกคนค้างคา งงเป็นไก่ตาแตก
ชานยอลคิดว่าแบคฮยอนไม่ได้เหมือนคนอื่นๆที่ผ่านมา ตราบใดที่แบคฮยอนยังได้กลับไปเป็นแฟนกับคริส เพราะฉะนั้นถือว่าเขากับบคริสก็แข่งกันแบบแฟร์ๆ
แบคฮยอนขาอ่อน นั่งลงกับพื้น ความรู้สึกข้างในตอนนี้มันร้อนลุ่มไปหมด และยิ่งชานยอลเดินออกไปทั้งอย่างนั้น เจ้าตัวก็รู้สึกเหมือนของโปรดหลุดมือไป ดวงตามองไปยังคนที่เดินออกไปเรื่อยๆแล้วหากางเกงใส่ แล้วเดินกลับมาหาตัวเอง
“ไปนอนซะ” ชานยอลพูดแค่นั้นก่อนจะก้าวขึ้นเตียง
แต่แล้ว แบคฮยอนก็รู้สึกไม่พอใจที่ชานยอลทำแบบนั้น ทั้งที่ตัวเองเป็นคนบอกว่า ไม่อยากทำเอง
ฟรึ่บ!
มือเรียวดึงข้อมือของคนที่กำลังจะก้าวขึ้นเตียงไว้หยุดก่อน ปากบางเม้มเข้าหากัน “ฉ..ฉัน..ช่วยฉันหน่อย”
ประโยคที่คนฟังเข้าใจดีว่าหมายถึงอะไร..
เขามองไปยังมืออีกข้างของร่างเล็กที่กำแน่นตรงจุดนั้น ชานยอลส่ายหน้ายิ้มๆ ไหนว่าไม่อยากไง แล้วนั่นอะไร ฮ่าๆ
ชานยอลย่อตัวนั่งลง เขารู้ว่าไอ้นั่นของแบคฮยอนกก็ต้องการเหมือนกัน มือหนาจับมือของแบคฮยอนออกจากข้อมือตัวเอง “ให้ฉันช่วย นายเองก็ต้องรับผิดชอบ ช่วยฉันด้วยนะ”
“อือ”
สิ้นสุดเสียงข้อตกลง ชานยอลดันคางของเด็กแตระที่นั่งกำเป้าตัวเองขึ้นก่อนจะจูบปากเล็กๆบางๆนั้นอย่างโหยหา มือนาของเขาลูบไปลูบมาเลื่อนลงไปกำเป้าของแบคฮยอนก่อนจะจัดการปลดกระดุมและรูดซิบลงอย่างง่ายดาย
“อ๊ะ..อื้ออ..”
โดนล้วงเข้าไปจะๆแบบนี้ ไม่สะดุ้งให้มันรู้ไป..
แขนเรียวเปลี่ยนจากอยู่นิ่งยกขึ้นไปคล้องคอชานยอลเอาไว้แล้วหลับตายอมทุกอย่าง
ก็ได้วะ แค่ช่วยๆกัน ไม่ใช่เอากัน..
ชานยอลผ่อนจูบอันร้อนแรงลง เขานั่งลงไปพิงผนังแทนแล้วรวบเอาร่างของแบคฮยอนขึ้นมานั่งคร่อมตรงระหว่างขาของตัวเอง หันหน้าเข้าหากัน ทั้งที่ยังไม่ละจูบออกจากกัน
แบคอยอนนั่งแอ่นอกขึ้น ให้ชานยอลเลื่อนลงไปจูบ คอ เนินอกตัวเองต่อ และเริ่มขยับกายให้สิ่งนั้นเสียดสีกับขาของร่างสูง
ทำแบบนี้ มันยิ่งกว่ายั่วอีกนะแบคฮยอน…
ชานยอลจะไม่ยอมไม่เจ้าเด็กแคระทำแบบนั้นบ่อยๆ แค่นี้หัวใจก็จะอดกลั้นไม่อยู่แล้ว
มือหนาล้วงเข้าไปในกางเกงในและจับน้องรักของแบคฮยอนรูดขึ้นลง “อ๊ะ..ซี๊ดด”
ส…เสียว
“เสียวมั้ย..”
แบคฮยอนล่ะอยากจะตีไอ้บ้านี่ให้ตายเลยจริงๆ ทำไปไม่ต้องถามไม่ได้หรือไง ใครมันจะไปกล้าตอบวะ เขาไม่ใช่พวกเชี่ยวเรื่องพวกนี้ ยางอายมันยังมีอยู่นะโว้ยย! แบคฮยอนขยับร่างกายเคลื่อนไหวไปมาตามจังหวะที่ชานยอลชักรูดให้เขา สองแขนก็วางบนไหล่หนาไว้ เสียวโคตรรร อ้า~
“ส..เสี..ยว อ้า…ซี๊ดดด”
ในที่สุดก็ยอมเปิดปากออก จนชานยอลยิ้มพอใจ เขาดันให้แบคฮยอนหงายหลังลงไปติดพื้นทั้งที่ยังคร่อมระหว่างขาของเขาอยู่ ทันทีหลังของคนตัวเล็กติดพื้น ชานยอลก็ก้มหน้าลงไปอมน้องรักของแบคฮยอนให้
“อ๊ะ อ้า~ ซี๊ดดดด สะ..เสียว อ่ะ ชะ…ชาน ~ ”
มัน..ค..โคตร..อ่าห์~
ริมฝีปากหนาอมดูดขึ้นลงเป็นจังหวะ
ชานยอลรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกที่ได้ยินแบคฮยอนเรียกชื่อตัวเองด้วยเสียงเหมือนคนกำลังจะขาดใจแบบนั้น “ช..ชาน อ๊ะ แบ..สะ..เสียว แบ..เสียววว~”
น่ารัก..แบคฮยอน..
เขาดูดตรงปลายจุดสัมผัสสีชมพูนั้น บวกกับใช้มือช่วยขยับขึ้นลงไปพร้อมๆกัน มองไปยังใบหน้าคล้ายลูกที่ดูมีความสุขนั่น และยิ่งขยับยิ่งดูดไปด้วย แบคฮยอนก็ยิ่งอ้าปากซี๊ด กระเด้งตัว แอ่นอกรับจังหวะเขาเป็นอย่างดี
อื้ม ~
“ฉันจะไม่ทำแค่นี้ ถ้านายไม่เลิกทำหน้าตาแบบนั้น”
คำพูดที่คนดูดอย่าจะเลิกดูดแล้วจัดการทำมากกว่านี้ แต่ก็ต้องอดใจเอาไว้
“กะ..ก็ อ๊ะ..มัน..มะ โคต..สะ..” แบคฮยอนพยายามเก็บสีหน้าหอบแฮ่กกับความเสียวซ่านของตัวเอง พยายามจะบอกถึงสาเหตุที่เขาเองก็หยุดตัวเองไม่ได้เช่นกัน
ชานยอลใช้มือชักรูดถี่ขึ้น เร็วขึ้น และเร็วขึ้นอีก จน แบคฮยอนก็ส่งเสียงร้องไม่เป็นภาษาไปตามจังหวะรูด
ในที่สุด..
“อื้อออ อ่า ~ แฮ่กก ๆๆ ๆ ๆ ” ก็ถึงจุดไคล์แม๊ก น้ำสีขุ่นพุ่งออกมาเลอะมือหนา เปลื้อนกางเกงเจ้าตัวเต็มไปหมด
“เป็นไง สบายตัวขึ้นหรือยัง?”
คนคุมเกมส์ถามอย่าคนเป็นห่วง เขาโอบคอของแบคฮยอนให้กลับมานั่งคร่อมระหว่างขาในท่าเดิม ทั้งที่ต่างคนก็ต่างนั่งอ้าเข้าหากัน
“อ..อื่ม” ครางเสียงตอบออกไป แต่ก็ยังฮอบหายใจอยู่
แบคฮยอนเขินไม่ออกเพราะมองจากดวงตาของชานยอลแล้ว มันดูจริงจังไม่เหมือนไอ้มนุษย์หน้านิ่งเมื่อสามสิบนาทีก่อน
ชานหนุ่มร่างสูงพยักหน้าเข้าใจที่แบคฮยอนบอกว่าอื่ม เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
ยิ่งไม่เข้าใจตัวเองมากขึ้น เมื่อมีเด็กน้อยคนนี้นั่งอยู่ต่อหน้า ปกติเวลาชานยอลร่วมรักกับใคร ยิ่งเป็นผู้หญิงยิ่งแล้วใหญ่ ไม่เคยอม เลีย ดูด ให้ใครขนาดนี้ และที่สำคัญไม่จูบด้วย
แต่กับแบคฮยอนแล้ว..เสือกยอมทำมุกอย่าง ยิ่งเวลาเห็นใบหน้าหวานๆ ครางชื่อเขา อ้าปากพะงาบเหมือนคนกำลังจะขาดอากาศตายก็ยิ่ง…ชอบ
อ่อ เข้าใจแล้วลืมไร ~ ทั้งๆที่อุปกรณ์ก็ครบขนาดนี้ไม่ได้ใช่สักอัน ชานยอลเองก็ยิ่งไม่เข้าใจตัวเองไปกันใหญ่…
555555555555 กระโปกมั้ยล่ะแกรร ~ บอกแล้วอย่าๆ อุปส์ ถึงขั้นเปิดคลิปดูเลยอ่ะคิดดู อย่าลืมไปเม้มบอกความรู้สึกด้วยนะ ว่าเสียวมั้ย 55555555555
อย่าลืมกลับไปเม้มบอกกันหน่อยนะแจ้ะ >,<
http://writer.dek-d.com/nakjoobeer/writer/viewlongc.php?id=1351877&chapter=15