Villian's Love นายวายร้ายสะดุดรัก

นายวายร้ายสะดุดรัก

Lozin : โลซิน

Khaomao : ข้าวเม่า

ถึงจะรู้จักกันมานาน แต่ทำไมเขาไม่แสดงท่าทางว่าจะรักฉันได้เลย ไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาแถมยังดูจะรังเกียจตลอดเวลาที่อยู่ใกล้ แต่พอรักกัน...เขากลับไม่สนใจว่าฉันจะเจ็บช้ำใจแค่ไหน เขามันจอมวายร้ายเอาแต่ใจตัวเอง!

พี่โลซินใช้ปลายนิ้วลูบแผลที่หน้าผากฉันพร้อมกับเป่าเบาๆ เหมือนใช้เวทมนต์ให้ฉันหายเจ็บและให้แผลหายเร็วขึ้น แล้วก็เลื่อนปลายนิ้วมาเกลี่ยตรงเปลือกตาของฉัน

“ห้ามมองผู้ชายคนไหน”พูดจบเขาก็เลื่อนมือทั้งสองข้างลงมาที่แก้มฉันแล้วบีบเบา

“ห้ามเธอแก้มแดงให้ผู้ชายคนไหนอีก”จากนั้นเขาก็ใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือคลึงที่ปากของฉันเบาๆ

“ห้ามเธอยิ้มให้ใครอีก”เขาลดมือลงแล้วขยับหน้าเข้ามาใกล้ฉัน

“อย่าให้ฉันเห็นใครจับตัวเธอ อย่าให้ฉันเห็นเธอมองใคร อย่าให้ฉันเห็นเธอยิ้มให้ผู้ชายคนไหน และเขินอายเพราะใคร ฉันถือว่าฉันเตือนเธอแล้วนะ”เขาพูดแค่นี้ก็จูบแก้มฉันเบาๆ แล้วทำท่าจะจูบฉันแต่ฉันหันหน้าไปทางกระจกรถทันจมูกของเขาเลยชนกับแก้มฉันอีกครั้ง

การกระทำของเขาทำให้ฉันเริ่มสับสน ทำไมอยู่ๆเขาถึงทำเหมือนว่าเราสนิทกันมาก ทั้งที่เมื่อก่อนพอเห็นหน้าฉันเขาแทบจะขย้ำหัวฉันด้วยซ้ำ แล้วที่เขานอนกอดฉันทั้งคืน ไม่พอใจที่ฉันยิ้มให้ผู้ชาย เขาทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนด้วยรึเปล่านะ?

เตยขอฝากผลงานเรื่องแรกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะค่ะ J

ความจริงนิยายเรื่องนี้เคยลงในเว็บอื่นด้วยและยังลงไม่จบเตยแต่งไว้นานมากกกกกก แล้วไม่มีเวลาลง สัญญาว่าจะมาลงให้เพื่อนๆได้อ่านให้จบค่ะ แต่งแล้วไม่ได้เอาให้ใครอ่านรู้สึกค้างคายังไงก็ไม่รู้

ฝากนายวายร้ายสะดุดรักไว้ด้วยนะค่ะ และจะดีมากๆเลยถ้าเพื่อนๆช่วยเม้นวิจารณ์เตยหน่อย เตยอยากรู้ว่า นิยายที่เตยแต่งสนุกรึป่าว? ขอบคุณที่ติดตามกันนะค่ะ J

ฝากเพจของเตยด้วยค่ะ : https://www.facebook.com/pages/Tao_Hoo/117671375086303