โอบฝันร้อยรัก

ชื่อเรื่อง : โอบฝันร้อยรัก  

ผู้เขียน : เคียงตะวัน  

ประเภท : โรมานซ์/อิโรติค คอมเมดี้  

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ นางเอกเถื่อนค่ะ อาจจะพูดหยาบคายบ้าง เตือนแล้วนะ//เสียงหม่อมป้อม  

รถกระบะคันเก่าวิ่งปุเลงๆไปตามทางดินแดงฝุ่นฟุ้ง ข้างทางมีวัวปนควายเดินไปมาร่วมห้าสิบตัว มองเห็นไกลๆว่ามีทางถนนหลวงเบื้องหน้าลิบๆสองฟากข้างนอกจากวัว…ที่โอบฝันต้องจอดรอให้มันนวยนาดผ่านไปทีละนิดๆราวกับพ่อมันมาสร้างไว้อย่างอดทน หญิงสาวยังต้องอดกลั้นกับความไม่พอใจที่มีต่อคนข้างๆซึ่งคอยแต่จะปะทุเปรี๊ยะปร๊ะเหมือนไม้สนติดไฟ เขาสุภาพ…สุภาพจนเหมือนเสแสร้ง สุภาพจนทำให้เธอดูป่าเถื่อนอย่างไรชอบกล 

แม้กระทั่งรอวัวรอควายเดินผ่านไป เธอที่ใจร้อนแทบจะลงจากรถไปไล่ต้อนมันให้รู้แล้วรู้รอด ทว่าชายหนุ่มข้างๆไอ้หนุ่มหน้ามนคนมีแม่ยกนั้นไม่ปล่อยให้เธอลงจากรถ เขาเอื้อมมือมาจับประตูฝั่งเธอแน่น กลิ่นสบู่ยาที่ติดตัวเขากรุ่นเข้าจมูกเธอ หน้าอกใกล้แค่คืบ วงหน้าอ่อนแต่ดวงตาคู่คมนั้นไม่อนุญาตให้เธอขยับสุ่มสี่สุ่มห้า อกสาวเต้นหวามๆผางๆในใจ นึกอยากด่าเขาก็…อยู่ใกล้กันเกินไป  

ย่าที่เป็นอัลไซเมอร์มักจะทวงถามถึงคำมั่นสัญญาสมัยรุ่นทวดกับเธออยู่เสมอ คู่หมั้นลวงโลกนั้นมีอยู่จริงหรือไม่โอบฝันบอกไม่ได้ แต่ถ้าความทรงจำสุดท้ายของย่า...ความต้องการสุดท้ายก่อนจากไปคือเห็นโอบฝันแต่งกับลูกหลานไอ้บุญมี เพื่อนสนิทของย่า  

โอบฝันก็จะทำ แต่ทำยังไงล่ะ เขาย้ายถิ่นฐานจากบ้านโคกอีเกิ้งนมนานแล้ว!

ตะวัน  

หนุ่มข้างไร่ที่โอบฝันสงสัยว่ามาจีบแม่ทิวาของตัวเอง แหม๊! ชื่อยังคู่กันอีกด้วย! 

โอบฝัน คำจันทร์  

สาวบ้านไร่ที่หนีเมืองกรุงมาใช้ชีวิตชาวไร่ตามรอยบรรพบุรุษ