...เจอกันครั้งแรก...
เขาเป็นเกย์
....ใบฟ้า....สาวห้าว แต่หน้าหวาน.. เธอหลงรักเขาตั้งแต่แรกพบ แต่ก็ต้องหยุดความคิด เพราะ...เขาเป็นเกย์...
....เวคินทร์...หนุ่มหล่อระดับดารา...เฮ้ย ยัยแบ๊วนี่จะจ้องผมทำไมนักหนา หน้าตาเธอมันโคตรสเปคผมเลย แต่สีหน้าเธอมันดูเหยียดหยามผมมากเกินไปนะยัยแบ๊ว! ..อยากรู้จริงๆว่าเธอคิดอะไอยู่
.......................
สถานที่ที่เต็มไปด้วยนักศึกษาทั้งหน้าใหม่และหน้าเก่า บริเวณที่ใบฟ้านั่งอยู่คือบริเวณสวนหย่อมที่มีต้นไม้เรียงรายเป็นสถานที่พวกหล่อนจะมานั่งพักเสมอสมัยอยู่ปีหนึ่ง วันนี้เป็นวันแรกของการเป็นนักศึกษาปีสอง หลังจากการเรียนจบลงในช่วงเช้า ซึ่งเป็นการพบปะพูดคุยกันระหว่างอาจารย์และนักศึกษา ยังไม่มีการเรียนการสอนเกิดขึ้น หลังจากนั้นทุกคนก็จะมารวมตัวเพื่อพูดคุยกันเป็นปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือการปรากฎตัวของชายหนุ่มตรงหน้า ทุกๆอย่างในตัวผู้ชายคนนี้ พูดได้คำเดียวว่า "หล่อ" ใบฟ้ารู้สึกมึนงง และนิ่งไปหลายวินาทีกับการได้พบคนตรงหน้า
"เฮ้ๆๆ ยายฟ้า!! เฮ้ย! แกเป็นอะไร ฉันเรียกแกนานมาก แกฝันกลางวันอยู่หรือป่าว?" กิ่งแก้ว เพื่อนสาวร่างอวบพยายามปลุกใบฟ้าออกจากพวังค์
"ฉันโอเค แค่ง่วงๆน่ะ วันนี้ตื่นเช้า ช่วงหยุดที่ผ่านมา ฉันตื่นสายจนชิน (^_^!) " ใบฟ้าแก้ตัวเป็นพัลวัน พลางเหลือบตาไปมองชายหนุ่มอีกครั้ง เขาเดินมาพร้อมกับศิวา เพื่อนชายคนสนิท กลุ่มของใบฟ้ามีกันสี่คน คือกิ่งแก้ว สาวร่างอวบประจำกลุ่ม ผู้นำเทรนใหม่ๆเกี่ยวกับร้านอาหารมาฝากอยู่เสมอๆ สองคือทิวไผ่ นักกีฬาว่ายน้ำของมหาลัย และคนสุดท้ายศิวา หนุ่มหล่อ บ้านรวย เพราะที่บ้านเป็นเจ้าของรีสอร์ท ดีกรีเดือนของคณะ ซึ่งใบฟ้า กิ่งแก้ว และทิวไผ่ เป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย พวกเขาเรียนห้องเดียวกันมายันจบ และเข้ามหาลัยที่เดียวกัน คณะเดียวกัน ส่วนศิวา ซึ่งเรียนโรงเรียนเดียวกันมาแต่คนละห้อง แต่ด้วยความที่ทั้งสี่มาจากโรงเรียนเดียวกันจึงทำให้สนิทกันไปโดยอัตโนมัติ
"ทุกคนๆ เราขอแนะนำให้รู้จัก นี่ครับ" ศิวาพูดพลางตบไหล่ชายหนุ่มข้างๆ
"เวคินทร์ เพื่อนเราเอง" ศิวาสาธยายอะไรมากมายเกี่ยวกับเพื่อนของเขา
《ใบฟ้า...talk》
ศิวาอธิบายอะไรออกมามายมาย เท่าที่ฉันจับใจความได้คือ เวคินทร์เป็นเพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก เดิมเขาไปเรียนอยู่เมืองนอกและเพิ่งย้ายหน่วยกิตมาเรียนที่ไทย เนื่องด้วยธุรกิจของครบครัว
"สวัสดีทุกคน คงต้องขอรวมกลุ่มด้วยคนนะ ผมไม่ได้อยู่ไทย เลยไม่มีเพื่อนสักคน นอกจากไอ้วา เอาจริงๆก็แทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่เลย ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะครับ" ทุกคนๆในกลุ่มล้วนให้ความสนใจ ฉันมองเวคินทร์อย่างวิเคราะห์ เขาหล่อมากจริงๆ แต่ฉันว่าฉันมองไม่ผิด ฉันว่าเขาต้องเป็นเกย์แน่ๆ ท่าทางแปลกๆ กับอาการตุ้งติ้งนั้น (O,o) โถ๋ๆ ใบฟ้าเอ๋ย นานๆจะเจอชายหนุ่มถูกใจ บายยย ฉันคงต้องเลิกคิด
《ใบฟ้า...end》
"ช่วงบ่าย น่าจะมีการปฐมนิเทศน์น้องปีหนึ่ง เราคงต้องเข้าช่วยพวกปีสามนะ " กิ่งแก้ว พูดโพล้งขึ้นมาหลังจากคุยเรื่องเวคินทร์กันจนหนำใจ และชายหนุ่มก็ตอบทุกคำถามเท่าที่จะตอบได้ ทุกคนดูเข้ากันดี ยกเว้นใบฟ้า ที่กลายเป็นคนเรียบร้อย พูดน้อยขึ้นมาส่ะเฉยๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เพื่อนๆสงสัย เพราะล้วนแต่สนใจเพื่อนใหม่
"ต้องไปด้วยหรอ? ฉันขอกลับเลยได้ไหม?" ใบฟ้างอแง้แบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
"ฟ้า เป็นอะไรรึป่าว? ให้วาพากลับไหม?" ศิวาซึ่งมักจะตัวติดกับใบฟ้าตลอดเวลา หันมาสำรวจเพื่อนสาว ที่เขาเองก็สงสัยตั้งแต่แรกว่าเธอเป็นอะไร ศิวาบอกรักใบฟ้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ นั่นคือสมัยมัธยม แต่ก็ต้องอกหักเพราะใบฟ้าปฎิเสธ ด้วยเหตุผลง่ายๆคือ ยังเด็กอยู่ ยังไม่คิดเรื่องความรัก แต่ศิวาก็ไม่ได้โกรธเคือง และปฎิบัติตัวดีเสมอมา แม้จะมีสาวๆมารุมล้อมศิวามากมายด้วยความที่มีดีกรีเป็นถึงเดือนคณะ ทำให้เขาเป็นที่รู้จักและหมายปองของสาวๆ แต่เขาก็ไม่เคยสนใจ เขามองเพียงใบฟ้า สาวสวยตรงหน้าเท่านั้น
"น้อยๆหน่อยไอ้วา เยอะตลอดนะแก" ทิวไผ่หันมาปลามเพื่อนแบบไม่จริงจังนัก
"ขอบใจนะวา ฟ้าโอเค แค่ไม่อยากร่วมกิจกรรม" ใบฟ้าตอบแบบไม่เต็มเสียงนัก
"ผมอยากไปด้วย น่าสนุกดีนะ" เวคินทร์พูดแทรกขึ้นมา จนใบฟ้าหันไปมองแบบไม่สบอารมณ์นัก
"ดีมาก เวคินทร์ผู้รักคณะ" นี่คือฉายาใหม่ที่กิ่งแก้วมอบให้
《เวคินทร์...talk》
การมาเรียนในไทยวันแรก น่าสนุกชมัด แม้อาการจะร้อนเกินไปหน่อย จนผมต้องคอยซับเหงื่ออยู่ตลอดเวลา แถมด้วยสายตาใบฟ้า เพื่อนใหม่แบบสดๆร้อนๆของผม ยิ่งทำให้สนุกกับการมาเยือนประเทศไทยมากยิ่งขึ้น
"คือ ผมเพิ่งมาเรียนในไทย อยากจะรู้เหมือนกันว่าบรรยากาศรับน้องเป็นยังไง" ผมไม่ได้ตั้งใจจะตีรวนใบฟ้านะ ผมแค่อยากร่วมกิจกรรมเฉยๆ แต่สายตามองมาของยัยแบ๊วใบฟ้า ทำให้ผมรู้สึกเหมือนแข่งกีฬาแล้วชนะได้เหรียญทองก็ไม่ปาน (^___^)
"งั้น ฉันขอกลับก่อนนะ วาไปส่งฟ้าหน่อยสิ ฟ้าไม่ได้เอารถมา" ใบฟ้าหันไปออดอ้อนไอ้วาเพื่อนผม ผมไม่แน่ใจความสัมพันธ์ของสองคนนี้ แต่เท่าที่ดูศิวาคงชอบใบฟ้ามากพอดู เพราะสายตาเป็นห่วงเป็นใยที่ผมและทุกคนสัมผัสได้ มันมากกว่าคำว่าเพื่อนจริงๆ บางทีผมคงต้องเลิกสนใจผู้หญิงของเพื่อนคนนี้
《เวคินทร์...end》
.........................
《alone girl...talk》
สวัสดีค่ะ ผู้อ่านทุกท่านไรท์เตอร์เพิ่งเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก จากที่ได้อ่านมาเยอะมาก ปกติจะชอบนิยายที่มันค่อนข้างบีบหัวใจ แต่เพราะเป็นเรื่องแรก เลยอยากเขียนแบบเบาเบา อ่านง่ายๆ แต่แค่เริ่มก็รู้สึกถึงความยากลำบากของทั้งพระเอง นางเอก และพระรอง พร้อมทั้งความยากลำบากของไรท์เตอร์เอง บอกตรงๆยังสรุปพล็อตเรื่องไม่ได้ ยังไงก็จะพยายาม เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
รักทุกโค๊นนนนนน😍😛❤
《alone girl...end》
Guest
