ภูเขา โรจนานันท์
ผมชื่อภูเขาทั้งชื่อเล่นและชื่อจริง แม่เรียกอ้ายภูเขา บ้านอยู่เชียงใหม่แต่ผมมันเปรี้ยวไม่เรียนต่อที่เชียงใหม่มาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพฯแทน
ผมเรียนคณะวิศวะฯ มีเพื่อนสนิทในกลุ่มอีกสามคน ต้น ซันนี่ สายฟ้า พวกเราสนิทกันเหมือนพี่น้อง เพราะไลฟสไตล์ที่ตรงกัน เราเลยคบกันได้นาน
ผมเป็นคนง่ายๆสบายๆไม่พูดมากแต่อย่าให้ผมโมโหนะ
ชรินลดา วิวัฒนาเกียรติ
ฮัลโหล... เชอร์รี่นะคะ ฉันเป็นลูกสาวคนเล็กของที่บ้านฉันมีพี่สาวอีกสองคนที่อายุห่างจากฉันสิบปี จะว่าฉันเป็นลูกหลงก็ได้ เพราะแบบนี้ฉันเลยถูกเลี้ยงดูแบบประคบประหงม เป็นลูกคุณหนูเลยก็ว่าได้ ไปไหนมาไหนฉันมีรถรับส่งตลอด รถสาธารณะ แท็กซี่ฉันไม่รู้จัก ขึ้นไม่เป็น พ่อกับแม่จะไม่ปล่อยให้ฉันทำอะไรพวกนี้ด้วยตัวเองเลย ฉันมีหน้าที่เรียนให้เก่ง เรียนทุกอย่างที่แม่ให้เรียนให้ดีที่สุดเพื่อให้พ่อกับแม่ภูมิใจ
ฉันแทบจะไม่มีเพื่อนสนิทเลยเพราะแม่มักจะไม่ปล่อยให้ฉันไปเที่ยวเล่นตามประสาวัยรุ่น เลิกเรียนก็ต้องกลับบ้านให้ตรงเวลา
รอยยิ้มของเธอแค่ครั้งเดียว
ทำฉันให้ลืมเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา
ทำให้ได้รู้ว่า อะไรที่สำคัญกว่า
สิ่งใดจะมาทดแทน
เสียงของเธอแค่ครั้งเดียว
ทำฉันให้ลอยล่องไปไกลสุดสายตา
มีอะไรมากกว่าที่เคยได้พบมา
เกินกว่าคำบรรยาย
หากตอนนี้ลองหลับตา
เห็นภาพเดิมอีกครั้ง
ฉันเพียงอยากขอหยุดเวลาไว้ก่อน
เพียงชั่วคราวหากเธอรับรู้ว่ามันไม่ง่ายดายเท่าเดิม
ฉันเพียงอยากขอเธอ ยิ้มของเธอแค่ครั้งเดียว
ความหมายดีดีที่เราไม่อยากร่ำลา
วันหนึ่งได้รู้ว่าอะไรที่สำคัญกว่า
ยังจดจำในใจ หากตอนนี้ ลองหลับตา
เห็นภาพเดิมอีกครั้ง
ฉันเพียงอยากขอหยุดเวลาไว้ก่อน
เพียงชั่วคราวหากเธอรับรู้ว่ามันไม่ง่ายดายเท่าเดิม
ฉันเพียงอยากขอเก็บรอยยิ้มนี้ก่อน…
เพลงรอยยิ้ม-Scrubb
Guest
