เพราะแค้นจนหน้ามืดตามัว เขาเกลียดเธอดั่งขยะโสมม
"เพราะเธอ พี่ชายฉันถึงต้องเป็นแบบนี้ เธอทำกับคนที่มอบชีวิตใหม่ให้กับเธอได้ยีงไง
ผู้หญิงโสมมอย่างเธอ แค่ตายมันดีเกินไป ฉันจะตอบแทนความสารเลวของเธอให้สาสม
ทรมานเธอให้ถึงที่สุด ค่อยๆตายอย่างช้าๆ ตายด้วยนำมือฉัน ยัยโสเภณีชั้นตำ"ชายหนุ่มตะคอกใส่ใบหน้า
งามด้วยความเดือดดาล ในใจเขาตอนนี่้ร้อนรุ่มดังไฟ เมื่อคนที่เกือบจะทำลายครอบครัวของเขา
ผู้หญิงที่พี่ชายเขาหรือแม้แต่ตัว้เขาเองก้เอ็นดูเด็กสาวคนนี้ แต่เธอกลับเลี้ยงไม่เชื่อง แว้งกัดพวกเขาอย่างไม่หน้าให้อภัย
เธอ คือแพะตัวน้อย ที่ต้องนั่งรับกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อ
"เขาบนหัวของคุณนี่มันยังงอกขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปสี่ปีก้ยังเหมือนเดิม
ฉันจะบอกอะไรให้ คุณริชาร์ทคือคนที่มีบุญคุณกับฉัน ฉันได้ได้ทำร้ายเค้า
ไม่เคยแม่้แต่จะคิด แต่อธิบายไปคงไม่เข้าสมองคุณหรอก ชีวิตฉันมันหน้าสมเพชมามากพอแล้ว
แค่ผู้ชายเหี้ยๆอย่างคุณเข้าในชิวิตฉันอีกครั้ง ไม่ได้ส่งผลอะไรต่อชีวิตฉันมากมายนักหรอก"
นำเสียงเย้ยหยันผสมกับแววตาเชือดเฉือน วาจาที่เปล่งออกมาไม่ได้บ้่งบอกถึงความกลัวต่อคนตรงหน้า
เลยสักนิด
"หึ หึ รับรองว่าเธอจะได้พบเจอกับนรกแน่นอน และฉันก้มั่นใจว่าจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง
รับรองว่าจะไม่พลาดเหมือนคราวที่แล้วแต่ต่างกันตรงที่ฉันจะไม่ฆ่าเธอให้ตายตอนนี้
แต่ไม่ต้องห่วง เธอได้ตายทั้งเป็นแน่นอน"ร่างหนายกยิ่้มที่มุมปากเล็กน้อย คำพูดเมื่อครู่ของเขา
สามารถทำให้ร่างบางตัวสั่นเทาด้วยความโกรธ เมื้อนึกถึงวันท่ี่เขาคิดจัะฆ่าเธอ แต่เขาพลาด!
"คุณมันโง่"หญิงสาวเปล่งวาจาอย่างเดือดดาน ปากบางสวยรูปกระจับขบเม้มหันจนเป็นเส้นตรง
เพื่อีระบายความโกรธต่อผู้ชายตรงหน้า
"ใช้ ฉันโง่ที่เคยเลี้ยงงูเห่าอย่างเธอไว้ในบ้าน โง่ที่ปล่อยคนเนรคุณอย่างเธอลอยหน้าลอยตาใช้ชีวิต
เน่าๆของเธออยาางมีความสุขมาถึงสี่ปี ได้เวลาชดใช้แล้วสาวน้อย หึหึ"
แต่มีหรือที่แพะตัวน้อยที่ตกเป็นเชลยอย่างเธอ จะยอมอย่เฉยให้เขารังแกได้ง่ายๆ ในเมื่อเธอไม่ผิด
โลกนี้ไม่ยุติธรรม เธอจะสู้เพื่อความบริสุทธิ์ของตัวเอง เอาแบบใจขาดดิ้นเลยล่ะ
หวังว่านายคงจะไม่รู้จุดอ่อนฉันนะ
Guest
