2015-05-30
คนส่วนพูดกันว่ามีทุกข์ก็ต้องมึสุขเป็นธรรมดาของชีวิต แต่เธอ "เขมขิม" เฝ้ารอเวลาที่จะมีความสุขสักเสี้ยววินาทีของชีวิต และเขา "เจติทัส" ชายหนุ่มที่รอการกลับมาของหญิงคนรักที่เป็นดั่งดวงใจ โชคชะตาลิขิตให้เธอและเขาต้องมาพบกัน คนหนึ่งปรารถนาที่จะพักพิง ส่วนอีกคนกลับเอาความรักและหัวใจมาระบายเพียงเพื่อความใคร่เท่านั้น
"คุณเจ คุณเป...โอ๊ยยย!"เขมขิมร้องออกมาด้วยความเจ็บ ความห่วงใยในตัวคนรักเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นตกใจกลัวทันที เพราะมือหนาของคนร่างสูงบีบที่หัวไหล่ของเธออยาางแรง
"เธอยังมีหน้ามาที่นี้อีกหรอ?"
เขมขิมมองคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ "คะ...คุณกำลังพูดอะไร"
"ยังจะแกล้งตีหน้าซื่ออีก ฉันรู้ความจริงหมอแล้ว เธอร่วมมือกับไอ้ทรยศนั้น หวังที่จะแก้แค้นฉัน"
เขมขิมส่ายหน้า "ฉะ..ฉันไม่ได้ทำ"
"ตอแหล!" เจติทัสตวาดลั่น จนร่างบางสั่นด้วยความตกใจกลัว"
ทำไมกัน ทำไมเขาถงไม่เชื่อเธอ เธอผิดนักหรอที่ยังไม่ตาย เธอผิดหรอที่ยังมีชีวิตกลับมาหาเขา
"จำไว้ ถ้าลูกกับเมียฉันเป็นเป็นอะไรไปฉันไม่ปล่อยเธอแน่"
ฝากด้วยนะค่ะ
พึ่งพิมพ์เป็นครั้งแรก ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะค่ะ