ชื่น จำเป็นต้องทิ้งเมียสาวเอาไว้ที่บ้านนอก เพื่อตามหาพ่อแม่ที่แท้จริง
โปรย
“อย่าตัดพี่ออกจากใจเอ็งนะแพร พี่ขอ เงินที่พี่ส่งให้เก็บเอาไว้ให้ลูกเอาไว้ดูแลตัวเอง พี่จะกลับมามันอาจจะนานแต่พี่จะกลับมาอยู่กับเอ็ง”
“พี่ชื่นใจร้าย ทำไมใจร้ายกับฉันแบบนี้”
แพรไหมร้องไห้ไปต่อว่ามือก็ทุบอกกว้างไปด้วย หัวใจแตกร้าวจนไม่รู้ว่ามันจะกลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม
ชื่นคลายอ้อมกอดออกอย่างเสียดาย เขาผละจากเมียสาวไปอาบน้ำชำระร่างกายใช้เวลาไม่นานก็กลับออกมาแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่ติดกระเป๋ามา ทุกย่างก้าวสายตาไม่อาจละไปจากแพรไหมได้เลย
“แพร พี่ต้องไปแล้วนะ”
“พี่จะทิ้งฉันจริงๆ เหรอพี่ชื่น” แพรไหมถามเสียงสั่นเครือ น้ำตาไม่ได้แห้งยังไหลริน
“พี่ไม่เคยทิ้งเอ็ง ขอให้เอ็งคิดว่าพี่ไปทำงานเหมือนเดิมแต่พี่ไปไกล ถ้าพ่อแม่ถามก็บอกไปว่าพี่ไปทำงานที่ญี่ปุ่นเดินทางไปมาลำบาก”