เพราะเขามีสเปคสาวๆที่ไม่เหมือนใคร
ผู้คนบนโลกมนุษย์ล้วนมีลักษณะที่แตกต่างกันออกไปบางคนนั้นหล่อบางคนสวยบางคนขี้เหร่บางคนอ้วนบางคนผอม
และแน่นอนซึ่งในนั้นรวมอยู่ในรสนิยมของผู้ชายที่มีรสนิยมชอบหญิงสาวแต่ละสเปคแตกต่างกันออกไป
บางคนชอบสาวสวยผอมเซ็กซี่
บางคนชอบผู้หญิงหน้าตาดีน่ารัก
แต่..สเปคผู้หญิงเหล่านี้นั้นมันไม่มีอยู่ในหัวสมองของผมเลยแม้แต่น้อย
สวัสดีครับผมศศิวัฒน์ รัตนพันธ์ภัย อายุ 21 ปีวิศวกรรมโยธา ปี 3 ผมชื่อศิวัฒน์ครับ สเปคของผมนั่นหรอสาวอวบยังไงล่ะ ผมไม่ค่อยจะสนใจพวกผู้หญิงรอบข้างที่เข้ามาจีบมาหาผมหรอกนะจนบางครั้งพวกผู้หญิงที่เข้ามาหาผมก็คิดว่าผมนั้นเป็นเกย์ไม่ชอบผู้หญิงแต่ชอบไม้ป่าเดียวกันแต่ใครจะไปสนล่ะ ผมสนใจอยู่อย่างเดียวเลยคือยัยนี่ต่างหากนะ
นิสัยส่วนตัวของผมน่ะหรอไม่ค่อยสุงสิงกับคนที่ไม่รู้จักหรือคนที่ไม่ค่อยสนิทด้วยเป็นคนเงียบๆนะครับ
นางสาวเกศินี รัดเกล้า วิศวะโยธาปี 1 น้องใหม่นะเป็นเฟรชชี่สาวอวบ หน้าตาน่ารัก ขาวๆอวบๆ นี่แหละครับสเปคของผมแม่ของลูก ชื่อเล่นของเธอก็คือซาลาเปาครับ หรือเปาเปา เมียผมครับ (เมียศศิวัฒน์) รักคนนี้คนเดียว
นิสัยของเธอก็คือชอบช่วยเหลือคนอื่นห่วงคนอื่นมากกว่าตนเอง น่ารักเข้ากันได้ง่ายกับทุกคน ขี้เกรงใจ
เพราะเธอเป็นคนง่ายๆอะไรก็ได้เชื่อคนง่ายเลยโดนเพื่อนๆนั้นชอบมาแกล้งมาหยอกล้อกับเธอและด้วยความเป็นคนที่ไม่ค่อยสู้คนเป็นคนที่ขี้เกรงใจเลยทำให้เธอโดนล้อและโดนแกล้งอยู่เป็นประจำ
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากความคิดของตัวเองล้วนๆเป็นนิยายที่แต่งสดไม่มีการเขียนขึ้นแต่อย่างใดแต่เป็นการแต่งโดยการใช้ความคิดและจินตนาการของผู้แต่งเอง
#ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอกหรือเลียนแบบแปลงนิยายเรื่องนี้อันเด็ดขาดถ้าพบเห็นจะแจ้งให้ธัญวลัยได้รู้และจะดำเนินคดีตามกฎหมาย
บทนำ
ในฤดูใบไม้ผลิสาวร่างอวบที่กำลังวิ่งด้วยความเร็วเพื่อที่จะไปเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องปี 1 ที่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ
แฮ่ก แฮ่ก ฟู้วๆ
"โอ๊ย!!โอ๊ยยยย!!จะทันไหมเนี่ย เหลืออีกแค่ 10 นาทีเองตึกคณะก็จะอยู่ไกลอะไรขนาดนั้น"
สาวอวบที่วิ่งมาด้วยความเหนื่อยเมื่อมาถึงมหาลัยแต่ด้วยความที่ว่าจากหน้ามหาลัยเข้าไปยังคณะของเธออีกตั้งไกลและทีนี้จะทันไหมเนี่ยวันนี้เป็นวันรับน้องวันแรกของเธอซะด้วย
"เอาว่ะวิ่งต่อ"
ตึก ตึกๆๆๆ โป๊ก ปังงงง โครมม!!!
ด้วยความที่เธอต้องรีบวิ่งไปให้ถึงคณะที่ตัวเองเรียนให้เร็วที่สุดไม่ได้ดูตาม้าตาเรือเลยทำให้ร่างอวบชนเข้ากับอะไรก็ไม่รู้สาวอวบล้มกลิ้งไปอยู่กับพื้นก่อนที่เธอจะหันกลับมามองว่าตัวเองนั้นวิ่งชนกับอะไรก็ต้องตกใจเพราะไม่ได้ดูว่าตัวเองนั้นมัวแต่วิ่งเลยชนเข้ากับคนอื่นเอา
"ขอโทษนะคะเป็นไรหรือเปล่าคะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"
"ฉันไม่เป็นไร 😳😳😳😳💓💓💓" เชี้ยแม่งน่ารักชิบหาย
อึก ศิวัฒน์ถึงกับต้องกลืนน้ำลายตัวเองลงคอเฮือกใหญ่เพราะคนที่วิ่วมาชนเขาเป็นสาวอวบ น่าตาน่ากิน เอ้ยน่ารักขนาดนี้
"เธอเป็นไรหรือเปล่า"
"หนูไม่เป็นไรคะ"
"ไม่เป็นไรได้ไงหัวเข่าเธอถลอกเลือดกำลังไหลอยู่เลยนะ"
"ห๊ะ!!! " ฟุบ ด้วยความที่ลูกเกดนั้นเป็นคนที่กลัวเลือดเอามากๆแค่เห็นเธอก็เป็นลมล้มพับไปเรียบร้อยแล้ว
"เฮ้ยๆเธอเธอเฮ้ยตื่นก่อนสิ"
ฝากติดตามผลงานนิยายเรื่องใหม่ของไร้ด้วยนะจ๊ะเข้ามาอ่านกันเยอะๆด้วยนะ ไรท์ กะว่าจะเขียนเรื่องนี้ให้เป็นแนวใสๆไม่รู้ว่ามันจะใสตามที่ไรท์นั้นคิดเอาไว้หรือเปล่าฝาก comment และติดตามนิยายเรื่องนี้ของไรท์ด้วยนะจ๊ะ