จบ เกมรักร้าย ร่ายพิศวาส
87
ตอน
412K
เข้าชม
1.73K
ถูกใจ
927
ความคิดเห็น
398
เพิ่มลงคลัง

            🔞🔞 เกมรักร้าย พ่ายพิศวาส 🔞🔞 

 

♨️ลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ พ.ศ2537 อย่าละเมิดหรือนำไปลอกเลียนแบบ♨️ 

➡️➡️#นิยายเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นมาตามจินตนาการของไรท์ ไม่ได้พาทพิงถึงบุคคลใดทั้งสิ้น 

ห้ามลอกเลียนแบบนะคะ ↖️↖️ 

🎉🎉ฝากนิยายของไรท์ด้วยค่ะ รับรองว่าสนุกฟันฟินแน่นอนค่า 🎉🎉 

                                       ************************** 

 

 

อชิระ ธนวัชรกุล หรือ กาย วัย33ปี พ่อหม้ายหนุ่มหล่อจอมเย็นชาทายาทหมื่นล้านของเจ้าสัวคนดัง เนี้ยบตั้งแต่งหัวจรดเท้าและเนื้อหอมสุดฮอตใหหมู่สาวสวยระดับไฮโซ ดารา นางแบบ ชายหนุ่มไม่ได้สนใจผู้หญิงคนไหนจริงจังและไม่คิดจะให้ผู้หญิงมาแทนนี่ภรรยา 

 

 

มัทนา วิเศษชัย หรือ มัท วัย29 สาวสวยหน้าเด็กแต่หญิงสาวชอบแต่งตัวเป็นผู้ใหญ่กว่าวัยด้วยแว่นตากลมอันใหญ่มัดผมรวบตึงทำงานตำแหน่งเจ้าหน้าที่การเงินควบตำแหน่งเลขาในโรงเรียนชื่อดัง มีหนุ่มๆมาจีบเยอะแต่มัทนาไม่สนใจ จนได้ฉายาสาวน้ำแข็ง 

TTTTTTTTTTT 

บทนำ 

“อืมม..” มัทนาครางเบาๆทำเอาร่างใหญ่ขนลุกก่อนจะก้มมองหญิงสาวตาไม่กระพริบใบหน้าหล่อห่างไม่ถึงสองคืบแล้วหญิงสาวก็ลืมตาขึ้นกระพริบตาปริบๆมองเห็นใบหน้าหล่อลอยอยู่ตรงหน้าเหมือนเดิม 

“ไม่ใช่เราต้องฝันไปแน่ๆ” มัทนามองใบหน้าหล่อแล้วพูดกับตัวเองก่อนจะหลับตาอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้นมาใหม่ว่าเธอฝันไปจริงหรือเปล่า 

“นี่ครูมัทตื่นมาแล้วก็ลืมตาสิ” เสียงห้าวดังขึ้นทำให้มัทนาลืมตาขึ้นมาทันทีแล้วยังเห็นหน้าหล่อของอชิระลอยอยู่ใกล้แค่คืบเดียว 

“คะ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” มัทนาถามเสียงสั่นมองไปรอบห้องอย่างเลิ่กลั่ก 

“อ้าว,ก็นี่มันห้องผมนะครูมัท” 

“ละ แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” มัทนาถามแล้วลุกทะลึ่งขึ้นโดยไม่รู้ตัวว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น 

“ลอยขึ้นมามั้งแม่คุณ ฮืมม..” ปากพูดแต่ตามองทรวงอกกลมกลึงขาวนวลเนียนเม็ดทับทิมสีชมพูน่าลิ้มลองทำเอาอชิระแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปาก มัทนาเห็นสายตาของเขาก็ก้มมอง 

“ว้ายย!! กรี้ดดดด...” หญิงสาวกรีดร้องเสียงดังเมื่อร่างกายของเธอไม่มีอะไรปกปิดจึงหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายเอาไว้จนถึงคอ 

“นี่ครูมัทจะร้องทำไมผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” อชิระบอกหญิงสาวที่มองเขาอย่างกับไอ้บ้ากามทั้งที่ตัวเองเพิ่งจมน้ำมาหยกๆดันจำไม่ได้ 

“ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ..”  

“ตากายเกิดอะไรขึ้นลูก เปิดประตูให้แม่หน่อย ตากาย..” โยษิตาเรียกลูกชายเมื่อคนสนิทบอกว่าอชิระอุ้มครูสอนพิเศษของหลานชายขึ้นมาบนห้อง 

“แม่ผมมารอเดี๋ยวนะครูมัท” ชายหนุ่มเดินไปเปิดประตูห้องนอนให้แม่ 

“เสียงใครร้องแกพาใครขึ้นมาบนห้อง” แม้จะรู้แล้วว่าเป็นใครโยษิตาก็เดินดุ่มๆไปที่เตียงนอนของลูกชายเห็นมัทนานอนอยู่บนเตียงหน้าแดงก่ำมีผ้าห่มปิดถึงคอ 

“เอ่อ, มะ ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคะ” เสียงหวานพูดตะกุกตะกักเมื่อเห็นหน้าแม่ของอชิระบึ้งตึงมองเธออย่างไม่พอใจ 

TTTTTTTTT 

# บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยาย แค่ใช้ประกอบนิยายเท่านั้น # 

(เริ่มอัพนิยายวันที่ 14 ต.ค ค่ะ) 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว