ลิขิตรักทะเลทราย

เปรมมิกา เด็กสาวที่โตมากับคำดูถูกจากคนรอบข้างว่า " อีลูกเมียน้อย " " อีลูกไม่มีพ่อ "และอีกมากมาย เธอไม่รู้ว่าเหตุผลที่แม่บอกเธอไม่ได้ว่าพ่อเป็นใคร แล้วแม่ไปทำอะไรที่ดูไบ ทุกครั้งที่ถามแม่ก็จะ้ปลี่ยนเรื่อง จนเธอเลิกถามไป แม่เธอเปิดร้านขนมเล็กหารายได้ส่งเธอและน้องชายจนเรียนจบมหาลัย น้องชายที่ว่าก็คือลูกของน้าที่พามาฝากดูแลหลังจากวันนั้นน้าก็ไม่เคยกลับมาตอนนี้เธอทำงานให้กับสายการบินตะวันออกกลางแต่แล้ววันนึงเเธอก็ได้รับข่าวร้าย  

คาร์มาล อัลล์ซิลาร์ กำลังมองหญิงสาวคนหนึ่งผ่านกระจกรถ ผู้หญิงตัวเล็กที่เอาแต่ยืนมอกตึกสูงของมหานครดูไบ ปากแดงๆหน้าตาดูเป็นลูกครึ่งแต่ทำไมถึงเอาแต่ยืนมองตึก คาร์มาลทายาทเจ้าของบ่อน้ำมันร้ายใหญ่ลูกครึ่งดูไปการ์ต้า มองเปรมมิกาจนรถเคลื่อนออกไป  

" กรี๊ดดดด ไอ้บ้าแกเป็นใคร แกทำอะไรฉันห๊ะ " เปรมมิกาตื่นขึ้นมาก็เจอกับผู้ชายตัวโต นุ่งแค่ผ้าขนหนูผืนเดียว เอ๊ะนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวหรอ เปรมมิกาคิดได้แบบนั้นจึงก้มมองสภาพตัวเอง " กรี๊ดดด แกข่มขืนฉัน แก่ตาย ตายแน่ๆ เปรมมิกาด่าผู้ชานตรงหน้าด้วยภาษาไทย " นี้คุณช่วยพูดภาษาอังกฤษได้มั้ย ผมฟังคุณพูดไม่ออก " เปรมมิการ้องให้ออกมา อย่างกลั้นไม่อยู่เธอแค่ต้องการจะมาสืบหาเรื่องรวมของพ่อ ไม่ได้คาดหวังจะมาเจอเรื่องแบบนี้ " ปล่อยฉันไปเถอะนะขอร้อง ฉันจะไม่เอาเรื่องคุณได้โปรด " คาร์มาลหัวใจกระตุกวูบที่เห็นน้ำตาของเปรมมิกา เค้าไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องรู้สึก กับเธอคนนี้เค้าแค่ไม่อยากปล่อยเธอไปตอนนี้ หนึ่งอาทิตย์หลังจากนั้นคาร์มาลก็ทนกับน้ำตาอละความเย็นชาของเปรมมิกาไม่ไหว เค้าเลยปล่อยเธอไป โดยที่ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่ากำลังมีสิ่งมีชีวิตน้อยๆกำลังถือกำเนิดขึ้้้น 

ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ