บทนำ
"ดาวววว ดาวจ๋าาาาา ดาวคนสวยยยยย ดาวคนน่ารักของเพื่อนนนนนนนน" เสียงเรียกหวานหูดังมาแต่ไกล ผมที่กำลังนั่งอ่านหนังสือต้องรีบเงยหน้าขึ้นมาต่อว่าเจ้าเพื่อนสนิทแทบไม่ทัน
"ซู่ววว ไอ้มิ้น นี่มันห้องสมุดเบาเสียงหน่อยสิ รบกวนคนอื่นเขา" นั่น...ผมว่าให้มันยังมาเท้าสะเอวมองหน้าผมอีก
"น้องดาวคะ นี่โซนดูหนังค่ะ คนอื่นมันไม่สนใจมึงหรอกค่ะ"
"... โอ๊ย! มิ้น ทำไมชอบบีบแก้มเรา เราเจ็บนะเว้ย"
"ก็แกมันน่าแกล้ง" แกล้งตั้งแต่มอสี่ตอนนี้ขึ้นปีหนึ่งก็ยังแกล้งอยู่หรอมิ้น~ แก้มเราซ้ำหมดแล้ววว ได้แต่ต่อว่าเพื่อนในใจ "เอ่อ ดาวที่ฉันวิ่งจากคณะมาหาแกที่นี่เพราะฉันมีข่าวดีมาบอก คิคิ เอาหูมาๆ....." แหม~ทีงี้ทำมาเป็นกระซิบ
".....ห๊ะ?!"
"นะ..."
"ไม่..." ไม่ต้องมาทำสายตาอ้อนเลย
"ใจร้ายว่ะ นี่เพื่อนไงดาว เพื่อนรักไง ถ้าตอนนั้นไม่มีฉันวันนี้แกก็ไม่มีเพื่อนที่แสนดีแบบนี้แล้วน่ะ" ไม่ต้องมารำลึกความหลังเลย
"ก็เราไม่ชอบไปงานแบบนี้หนิ แฟนคลับก็เยอะเราไม่สู้"
"ดาวจ๋าาา เพื่อนมีที่เหมาะๆ ดีๆ ให้ตากล้องผู้น่ารักโดยเฉพาะเลยน่ะ รับประกันไม่มีเปืยดแน่นอน"
"...แต่เราถ่ายไม่สวยน่ะ" ผมหาข้ออ้างมาเพื่อจะไม่ไปงานนี้ ผมยังไม่พร้อมเจอพี่เขาตัวเป็นๆ หรอก
"สตาร์.." เข้าโหมดจริงจังแล้วไง "...มึงไม่เจอพี่เขามาสี่ปีแล้วนะเว้ย นี่โอกาสไงเพื่อน โอกาสมาถึงแล้วรีบคว้าโอกาสสิว่ะเพื่อน"
"...แต่"
"ไม่มีแต่ทั้งนั้นดาว มึงอย่าลืมว่ามึงมาเรียนที่นี่ก็หวังจะได้เจอพี่เขาไม่ใช่เหรอว่ะ แต่นี่พี่เขามันอยู่ปีสี่แล้ว มันไม่เข้ามหาลัยมาให้มึงเจอโดยบังเอิญหรอกปีสี่เขาฝึกงานกันเว้ย เนี่ยโอกาสมาถึงทั้งทีไปเถอะกูขอ" ผมสงบลงเล็กน้อย จากที่มิ้นว่ามามันก็จริงทั้งหมดนั้่นแหละ อยากเจอก็ต้องไปหา ตั้งแต่เข้ามหาลัยมาจนตอนนี้จะปิดเทอมหนึ่งแล้วผมก็ยังไม่เจอหน้าพี่เขาเลย ได้แต่ส่องอินตราแกรมของพี่เขา ซึ่งก็ไม่เคยอัพเดทอะไรเลยตั้งแต่พี่เขาขึ้นปีสาม เฮ้ย~ ผมถอนหายใจก่อนจะเอ่ยถามเพื่อนรัก
"...มิ้นที่นั่งมันใกล้มากเลยหรอ" ถ้าใกล้มาจะหาแมกไปปิดหน้ากลัวพี่เขาจำผมได้
"แถวสองอ่ะ ไม่ใกล้มากแก" มิ้นว่าพร้อมยิ้มจนตาหยี มิ้นรู้จักผมดีถ้าถามในรู้แบบนี้แสดงว่า... ผมไปแน่นอน
"...เอาหูมาๆ ...พี่จักรวาล มีงานเดินแบบที่ห้างxxx กูลงชื่อเข้างานให้มึงไปแล้ว มึง-ต้อง-ไป-ถ่ายรูปให้กู"
................. #จักรวาลของดาว .................
Guest
