“อะไรอีก! ถ้าไม่ให้เอาก็ไสหัวไปเลย! ไป!”
เขาตะคอกใส่ ก้มลงหยิบเสื้อยืดที่เพิ่งถอดจากร่างสาวเหวี่ยงใส่หน้าเธอ ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเจ็บไม่เจ็บอย่างไร เขาไม่ชอบความลีลาชักช้าของผู้หญิง เพศที่มีสองบุคลิก ทำเหมือนอยากได้เขาจนตัวสั่น พอเขาจะเอาจริงๆ ก็ไม่ให้ ใครๆ อาจจะมองการกระทำนี้ว่าการเล่นตัว แต่เธียรบอกได้เลยว่าที่หญิงสาวทำคือการกระทำที่...ดัดจริต...สิ้นดี!
“ยังจะมายืนอยู่อีก! ไปสิ! ออกไป!”
“ไม่ใช่ว่าจะไม่ยอมนะ!”
ชายหนุ่มผลักร่างเล็กให้ตรงไปที่ประตูห้องของเขาที่ปิดสนิท ไม่มีอารมณ์จะร่วมเพศกับเธอแล้วในตอนนี้ ตอนแรกเขาก็คิดว่าจะลากเธอขึ้นมากระแทกสักยกสองยกพอให้หายเบื่อ แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนใจแล้ว ยิ่งเห็นผู้หญิงคนนี้เขายิ่งหงุดหงิด
“ไม่ใช่ว่าจะไม่ยอมนะ! ฟังก่อนสิ!”
เธอตะโกนใส่หน้าเขา รีบเบี่ยงตัวหลบเดินกลับเข้ามายืนในห้องอย่างเดิม มือเล็กทั้งสองข้างยังถือเสื้อยืดของตัวเองยกขึ้นปิดบังหน้าอกอวบอิ่มขนาดพอดีมือไว้มิดชิด เธียรเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด ความจริงเขาก็หัวเสียอยู่ แต่เรื่องที่เธอพูดก็น่าสนใจ
“จะเอาอะไรล่ะ?” เขาถาม
“อยากให้รับผิดชอบ” เธอยังยืนยันคำเดิม
“รับผิดชอบอะไรอีก! จะให้ฉันแต่งงานด้วยหรือไง! นี่ฉันจะบอกไรให้นะหนู! ถ้าผู้ชายทุกคนที่มีอะไรกับผู้หญิงแล้วต้องแต่งงานทุกครั้งล่ะก็! ประเทศนี้คงวุ่นวายเรื่องผัวใครเมียใครไปทั่วทุกหัวระแหงแล้ว! บอกมาเลยดีกว่าอย่าเล่นตัว! จะให้เอาหรือไม่ให้เอา?”
เธียรถามตรงๆ ไปเลย เขาไม่ใช่คนนิสัยดีนัก ถ้าจะพูดให้ถูกคือเขาค่อนข้างเลวทรามเลยทีเดียว ไม่ง้อผู้หญิงและไม่ชอบเสียเวลากับเรื่องไร้สาระ ได้คือได้ ไม่ได้คือไม่ได้ ไม่ตองมาเล่นลิ้น
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*** หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้ลงเนื้อหาในเว็บ 40-50 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นนะครับ หลังจากผมเขียนจบ สามารถตามอ่านฉบับเต็มได้ที่เว็บ MEB ครับ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานครับ