ทะลุมิติฝ่าตระกูลเซียน #ปรมาจารย์ลัทธิมาร

บทนำ

"นี่..เจ้าตื่นก่อน"เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นกลางป่ากลางหุบเขา เป็นเสียงที่อ่อนโยนแฝงด้วยความสงสัย 'ทำไมเจ้าคนนี้..คาดการณ์ประมาณ 19 ได้ ถึงได้มานอนกอดกระบี่เต็ดเตร่กลางป่ากลางหุบเขาอย่างนี้' ซือจุยคิด เสียงของชายหนุ่มอันนุ่มนิ่มได้เรียกเขาคนนี้อยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะฟื้นขึ้น "งั้นข้าพาเจ้ากลับ อวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่ ก่อนละกัน.." ชายหนุ่มตัวขาวรูปงาม หน้าตาน่ามองน่าเอ็นดู ได้อุ้มผู้ที่นอนอยู่พาขึ้นขี่กระบี่กลับอวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่...

อวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่

"อือ..อื้อออออ.." เสียงของเด็กน้อยต่างที่งัวเงีย ดูท่าเหมือนจะรู้สึกตัวเเล้ว จึงมีคนเดินมานั่งข้างๆเด็กน้อยบนเตียง "รู้สึกตัวเเล้วหรือ" เด็กน้อยลืมตาขึ้น ถึงกับมองตาข้างเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขา 'ไม่จริงใช่มั้ย..ผมฝันไปรึเปล่า?' เมื่อเด็กน้อยรู้สึกตัวได้ก็ทำตัวไม่ถูก "เป็นอะไรไป เจ้าถึงมองข้าอ้ำอึ้งเช่นนี้" คนตัวโตซักถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยเช่นเดียวกันกับรูปใบหน้าของเขาที่เดายากจะว่าได้ว่าคิดอะไรอยู่ 'ก็ผมตกใจนี่!! ตื่นขึ้นมาจู่ๆก็เห็นตัวละครในปรมาจารย์ลัทธิมารอยู่ตรงหน้า! เป็นใครใครก็ตกใจกันทั้งนั้นนะครับ!' "ป..ป่าวครับ" เด็กน้อยหลุบตาต่ำลง 'นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ยยย จำได้ว่าล่าสุดกลับมาจากโรงเรียนก็สลบคาบนเตียงจบที่เพื่อนเลี้ยงชาบู(?)เลยนี่ ทำไมตื่นมาถึงเจออะไรแบบนี้ฟระ!?'

ปรมาจารย์ลัทธิมาร—[魔道祖师]