ผอ.ที่รัก(ฝึกNC)
อาจารย์เบล:ผอ.หนุ่มผู้สุขุม เเต่เเท้จริงเเล้วใครจะรู้ข้างใน มันก็เเค่หน้ากากธุรกิจ เท่านั้น
นิว นนทวัชร์:นักเรียนเหมือนจะเรียบร้อยเเต่ก็กวนตีนโดยไม่รู้ตัว ติดเกมหนัก เเถมสอบครั้งนี้เกรดเเย่จนอาจารย์รับไม่ได้
**นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น เกิดจากจินตนาการ ไม่มีส่วนเกี่ยวของกับบุคคนในภาพ**
บทนำ.
"นาย นนทวัชร์ เด็กคนไหนหรือพี่หลิว ดูเหมือนว่า คะเเนนสอบที่ผ่านมาจะเเย่มากเลย"อาจารย์หนุ่มผู้หล่อเหลาจนนักเรียนหญิงต้องเหลียวหลัง อ่านคะเเนนรายชื่อของเด็กนักเรียนที่สอบวิชาภาษาญี่ปุ่น พร้อมกับหันไปถามเลขาที่นั่งโต๊ะข้างๆตน
"นนทวัชร์...เอ่อ น้องนิวค่ะ ผอ. เธอเป็นเด็กค่อนข้างเงียบไม่คุยกับใครเเต่ติดเกมนิดนึงค่ะ"พี่หลิวทำท่าคิดก่อนจะตอบเจ้านาย เอาตรงๆคือโลกรู้พี่หลิวต้องรู้ ถ้าพี่หลิวรู้โลกก็ต้องรู้เช่นกัน
"งั้นหรอ เย็นนี้เรียก นนทวัชร์ มาหาผมที่ห้องด้วยน้ะครับ"ร่างสูงหน้าตายบอก ก่อนจะเดินเข้าห้องพักส่วนตัวไป
"ตายเเน่ๆงานนี้ตายเเน่ๆน้องนิวคนน่ารัก"พี่หลิวพูดพร้อมกับกดเบอร์โทรศัพหาที่ปรึกษาห้องเรียนภาษาญี่ปุ่น "ฮันโหล...อาจารย์วัฒิ ฝากบอก นนทวัชร์ เย็นนี้เข้าพบผู้อำนวยการที่ห้องส่วนตัวด้วยน้ะค้ะ...ค่า ขอบคุณค่า"วางสายปุ๊ปก็นัั่งทำงานของตัวเองต่อ
ห้องผู้อำนวยการ 16:50น.
"มาเเล้วหรอ นนทวัชร์ นั่งก่อนสิ"อาจารย์เบลหรือผู้อำนวยการโรงเรียนพูดขึ้นเมื่อรู้ว่าประตูเปิดออก เเต่ก็ยังก้มหน้าก้มตาเซ็นเอกสารอยู่ที่โต๊ะทำงาน อันที่จริงเขาก็ไม่รู้หรอกว่า นนทวัชร์ หน้าตาเป็นยังไงเเต่ว่า คนที่เข้าห้องเขาได้ต้องเป็นคนที่เขานัดไว้เท่านั้น พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ใส่เเว่นตาหนาเตอะ(สายตาสั้นเพราะเล่นเกม) ปากอมชมพูนิดน้อยดูคล้ายหลุดออกมาจาภาพวาดเเห่งความฝัน เบลนิ่งไปนิดลืมไปชั่วขนะว่านัด นนทวัชร์ มาอบอร ก่อนจะสบัดหน้าเล็กน้อย เเล้วถอดเเว่นที่ใส่อยุ่ออก
"สวัสดีครับอาจารย์"นิวยกมือไหว้
"สวัสดีครับ เอาล่ะ คงรู้ตัวใช่ไหม นนทวัชร์ ว่าคะเเนนสอบของเธอมันเเย่เเค่ไหน เธอจะให้อาจารย์พิจารณายังไงดี รู้ไหมคะเเนนสอบของเธอตอนนี้ มันทำให้โรงเรียนเราดูเเย่ อาจารย์อยากให้เธอตั้งใจมากว่านี้ หลังจากนี้อาจารย์ขอได้ไหมให้เธอเลิกเล่นเกม"เบลพูดมารัวเป็นชุดพร้อมกับพยายามมองหน้านักเรียนในปกครองของตน เขาไม่เเน่ใจว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง มันปั่นป่วนไปหมดดูไม่เป็นตัวเองเอาชะเลย
"ผมก็พยายามเเล้วนี่คับอาจารย์เเล้วอีกอย่างผมจะไม่เลิกเล่นเกมเเต่จะพยายามลดน้อยลงน้ะคับ"นิวพูดหน้าตาเฉยเหมือนกับว่าไม่ได้เกรงอกเกรงใจผู้อำนวยการเอาเสียเลย
"เธอนี่มัน! เอาล่ะถ้าเป็นอย่างนั้น อาจารย์จะขัดขวางเธอทุกวิธีทาง เพราะฉะนั้น วันนี้เธอเอาการบ้านจากอาจารย์ไปอฝเพิ่มอีกเเล้วกัน"เบลพูดเสียงดังก่อนจะลดเสียงลงพร้อมกับลุกขึ้นเดินไปข้นหนังสือจากชั้นด้านหลัง พอเจอหนังสือที่ต้องการเเล้วก็กลับมานั่งที่เดิม พร้อมยื่นหนังสือให้นิว
"นี่คือการบ้านของเธอ ทุกๆวันตอนเย็น เธอต้องมาอ่านให้อาจารฟังวันละหนึ่งบท และก่อนจะมาฝึกอ่านให้คร่องล่ะ:)"เบลพูดพร้อมยิ้มกับมองปฎิกิริยาของเด็กตรงหน้า นิวทำได้เพียงพยังหน้ารับ เขาเป็นคนไม่พูดมากอยู่เเล้วจิงรับมาทำ คงไม่ยากนักหรอกก็เเค่อ่าน
"ไหนลองอ่านหน้าแรกให้อาจารย์ฟังสิ"คำสั่งของอาจารย์ไหนเลยจะปฎิเสธเรื่องนี้ได้ นิวจึงก้มหน้าก้มตาอ่านเสียงหวานตะลบอบอวนดังทั่วห้อง โดยมีอาจารย์เบลนั่งมองเขายิ้มๆเหมือนคนบ้า ให้ตายสิอาจารย์เขาจะรู้ตัวไหมน้ะว่าหน้าตาตอนนี้เหมือนงูเเก่กำลังจ้องจะกินเด็กน้อยตรงหน้า
"นิว"เบลเรียกเด็กหนุ่มเบาๆ
"ครับ"นิวขานรับก่อนจะเงยหน้าขึ้น
"มาหาอาจารย์ไกล้ๆสิ"เบลพูดจบนิวก็ไม่ได้คิดอะไรเดินไปนั่งข้างๆเก้าอี้ของร่างสูงเเล้วเงยหน้ามองหน้าของคนสั่ง เบลจับมือเล็กขึ้นมาวางไว้ตรงกลางเป้ากางเกงของตัวเอง โดยมีนิวมองอย่างงงๆ
"อะ...อาจารย์คับ มัน..."นิวยังพูดไม่จบร่างสูงก็ครางต่ำเบาๆ
"อ่า...นิวดูสิลูกชายของพี่มันต้องการนิวน้ะ"ร่างสูงหลับตาพริ้มจับมือของนิวถูไปกับเเกนกายใต้ร่มผ้าของตัวเอง นิวที่ไม่เคยเจอเเบบนี้มาก่อน ก็เลยไม่ค่อยเข้าใจว่ามันคืออะไรกันเเน่กับอาการของอาจารย์ หรือบางทีอาจารย์อาจจะต้องการหมอ?
"เออ...อาจารย์คือลูกชายของอาจารย์ดูเเปลกๆน้ะคับ มันดูบวมๆผมว่าให้หมอมาดูดีกว่าไหมคับ ผมคงช่วยอะไรไม่ได้"ร่างน้อยพูดออกมาอย่างไม่ได้คิดอะไรจนทำเอาคนฟังเเทบหลุดยิ้ม
"มันต้องการเเค่นิวน้ะ นิวจะช่วยมันได้รึเปล่า"ร่างสูงมองตานิวอย่างต้องการคำตอบ
"ให้ช่วยยังไงคับ?"ร่างเล็กถามอยางไม่เข้าใจ
"มานั่งตักพี่สิคับคนดี"พูดจบก็ดึงนิวขึ้นไปนั่งบนตัก ซบหน้าลงกับซอกคอเล็กอย่างรวดเร็ว
"อ้ะ...อะ อาจารย์...ทำอะไร...น่ะ..อื้อ"นิวครางออกมาพร้อมกับถามอย่างไม่เข้าใจ
"หึ่ม...หอม...หวาน...เรียกพี่เบลสิคนดี"ร่างสูงไม่ตอบ ลิ้นยังเลียวนอยุ่ตรงซองคอขาว จมูกสูดดมกลิ่นหอมเข้าปอด ฟันเรียงสวยไล่คบกัด อย่างเอาเเต่ใจ
"อ่าห์...พะ...พี่เบล...อื้อ...ทะทำอะไรกะกับร่างกาย อ้ะ ผม"นิวครางไม่เป็นศัพเนื่องจากร่างเล็กไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเลยไม่รู้ว่าสิ่งที่เบลทำมันเกี่ยวอะไรกับอาการของลูกชายอาจารย์ ณ จุดนี้!
"พี่หิวไงคับเด็กดี...ขอกินทั้งตัวได้รึเปล่า...หืม?"ร่างสูงเงยหน้าจากซอกคอมาตอบพร้อมกับถามต่อ เเต่ไม่ได้รอให้ร่างเล็กตอบอะไร เพราะตอนนี้ปากอุ่นได้ครอบครองปากเล็กเลียพร้อมดูดดึงเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว
"อื้อ!..."นิวเบิกตากว้าง...ไม่เข้าใจเลยว่าคืออะไรกันเเน่ ก่อนจะโดนหว่านล้อมด้วยบทจูบที่ดูชำนาญเเละสมบูรณ์เเบบ ร่างเล็กค่อยๆคล้อยตาม ปากน้อย อ้าเผยอ ดึงดูดกลีบปากอุ่นอย่างเงอะงะ นั่นทำให้ร่างสูงพอใจอยู่เป็นนิด
"อ่าห์..."ร่างสูงครางต่ำอย่างพอใจพร้อมกับมือใหญ่ที่ลูบไล้ไปตามส่วนเว้วของเอวน้อย ก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อตัวเล็กออกช้าๆอย่างไม่เล่งรีบ ปากยังทำหน้าที่ของมันได้ดี โดยมีมือน้อยๆคอยยึดใบหน้าเขาให้โน้มเข้าหา ก่อนจะผละออกจากกันเบาๆ ตอนนี้นิวดูเหมือนเด็กน้อยที่ไม่รู้จักพอ เด็กที่ดื้อดึงอยากจะกินของหวาน ดึงใบหน้าคมให้เข้าไปประกบอีกครั้ง ทางฝั่งร่างสูงก็ไม่ได้ว่าอะไร กลับยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ มือใหญ่ยังทำหน้าที่มันได้ดี อุ้มร่างเล็กขึ้นค่อยๆเเกะเข็มขัดอันเล็กออกช้าๆ ไม่นานกางเกงตัวน้อยก็ถูกถอดถอนออกไปพร้อมกับกางเกงในตัวจิ๋วที่ปลิวว่อนไปกลองอยู่ใต้เท้าของเขา เเต่หาได้สนใจไม่ กลับบีบเค้นก้นน้อยอยากเมามัน
"อ้ะ...อื้ม"นิวครางออกมา ร่างน้อยไม่รู้สึกตัวเลยว่าเสื้อผ้าถูกถอดถอนออกตอนไหน ดูเหมือนตอนนี้เเอร์เย็นๆก็ช่วยดับความร้อนของทั้งสองฝ่ายไม่ได้ เป็นเบลที่ค่อยผละจูบออกปล่อยให้ร่างเล็กหายใจ เเล้วหันมาสนใจจุกเล็กๆสีชมพูตรงหน้าอกเเทน เขาค่อยๆดูดมันอย่างทะนุถนาม มือใหญ่กอดเอวร่างเล็กไว้กันร่วงตกจากเก้าอีก ส่วนมืออีกข้างวนเวียนอยู่เเถวปากเล็กก่อนที่นิ้วจะเเทรกเข้าไปในปากบางอมชมพูนั่น ควานนิ้วกับลิ้นเล็กยอกเย้า จนเกินเสียง จ๊อ เเจ๊ะ
"อ้ะ...อื้ม...อ้าส์"ร่างเล็กบิดไปมาเพราะความเสียวจากจุกสีชมพูของตนไหนจะด้านบนที่มีนิ้วใหญ่วนเวียนอยู่ในปาก เป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้สำหรับร่างเล็ก
ผ่านมาสักพักร่างสูงก็ถอนนิ้วออกจากปากของอีกคน นิ้วที่ชุ่มเเชะไปด้วยน้ำลายตอนนี้กลับวนเวียนอยุ่ที่กลีบกุหลาบงามด้านล่าง ค่อยๆใช้นิ้วชี้ลูบวนเบาๆก่อนจะเเหย่หนึ่งนิ้วเข้าไปช้าโดยไม่ให้เข้าของร่างรู้ตัว เมื่อยัดเข้าไปสุดนิ้วก็เเช่เอาไว้ ก่อนจะสั่งให้ร่างเล็กปลดซิบกางเกงของตนออก ร่างเล็กโอนอ่อนทำตามโดยง่าย เริ่มจากค่อยลูดซิบลงจนสุด ก็เจอเข้ากับชั้นในสีดำ พร้อมกับมังกรยักที่พร้อมจะขย้ำเยื่อทุกเมื่อ ร่างเล็กตกใจเล็กน้อย ก่อนจะค่อยดึงชั้นในให้พ้น จึงทำให้มังกรยักโผล่ออกมาหายใจ ทางด้านร่างสูงมือใหญ่ไม่ยอมเเพ้ชักนิ้วที่เคยเเช่ไว้เข้าออกช้าๆ ฟังเสียงครางหวานอย่างใจเย็น ค่อยๆเพิ่มนิ้วช้าๆจากหนึ่งเป็นสองอย่างไม่รีบร้อนเเม้ตัวเองจะต้องกัดฟันจนสันกรามปูด เเม้อยากจะเข้าไปเเค่ไหนก็ตร้องเตรียมร้างเล็กให้พร้อมเพราะกลัวน้องจะเจ็บ พอนิ้วเข้าได้ทั้งสามเเล้วเริ่มขยับเร็วขึ้น ร่างเล็กครางลั่นห้อง อย่างไม่กลัวว่าใครจะมาได้ยิน
"อ้ะ อ้ะ อ๊ะ อ้าส์ สะ...เสียว อะ อื้อ"ร่างเล็กเเหงนหน้าคราง ร่างสูงคิดว่าร่างเล็กคงพร้อมเเล้วจึงถอดถอนนิ้วออก เเล้วหันมาสนใจมังกรยักที่พงกหัวพร้อมรบนานเเล้ว มือใหญ่จับมันรูดสอง สามครั้งก่อนจะค่อยยกตัวร่างเล็กขึ้นมานั่งทับมัน เเต่ดูเหมือนจะไม่ง่ายอย่างที่คิด พอเข้าได้เเค่ส่วนปลายร่างเล็กก้ร้องโวยวายพลางน้ำตาไหล
"พะ..พี่เบล นะ นิว เจ็บ อึกฮรื้อ"ร่างเล็กกอดคอร่างสูงเอาไว้เเน่น
"จู๊ๆ อ่าห์ ไม่เป็นไรน้ะคับเด็กดี หึ่ม เดียวก็หายเเล้ว แป๊บเดียว"ร่างสูงปลอบใจพร้อมครางต่ำค่อยเข้าช้าๆอย่างใจเย็นไม่รีบร้อน แม้ว่าจะอยากกระเเทกกระทั่งเเรงใจเเทบขาดก็ตาม
พรึบ!
"อ่าส์ ฮรืออ อึก นิว จะเจ็บ! ฮรือ"ร่างเล็กโวยลั่น ดีหน่อยที่ห้องส่วนตัวของร่างสูงเก็บเสียงไม่งั้นคงได้คิดไปกันใหญ่เเน่ว่าผู้อำนวยการทำร้ายเด็ก เเต่ก็อย่างว่าเขาทำร้ายจริงๆนี่นา:)
"อ่าห์ โอ๋ๆไม่ร้องน้ะเด็กดีเดียวพี่เบลจะช่วยให้หายเจ็บเองคับ"ว่าจบร่างสูงก็ค่อยๆซอยกระเเทกอย่างเนิบช้าไม่นานก็เเรงเเละเร็วขึ้น ดูเหมือนว่าเก้าอี้ทำงานจะรับน้ำหนักพวกเขาไม่ไหว ร่างสูงจึงอู้มร่างเล็กขึ้นโดยเเกนกายยังขาไว้อยุ่ในชองทางสีหวาน เดินพร้อมกระเเทกไปด้วยก่อนจะพาร่างเล็กมาวางไว้ตรงโซฟา และกระเเทกต่อ ซอยถี่ยิบ จนร่างข้างใต้ครางไม่ได้ศัพ
"อ่าส์ อ้ะ อึ้ อิ้ อ้ะ อ้ะ สะ เสียว อื้อ~"
"เสียวมากไหมคับคนดี หืม? อ่าห์"
"อ้ะ อ๊าย! อ้ะ สะ เสียว เสียว มาก อ่าส์"
"หึ่ม! ไหนเรียกผัวสิจ้ะ เมียจ๋า อึก!"
"อื้อ อ่าส์ ผะ ผัว อ้าส์ ผัว จะ จ๋า"ณ จุดนี้ร่างเล็กไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น เขาถูกชักจูงโดยร่างสูง ให้ดำดิ่งสูสมองที่ขาวโพลน
"ผะ ผัว อื้อ มะ เมีย จะ อ้ะ จะเสร็จ อื้อ"ร่างเล็กกระตุกน้อยน้อยๆ พร้อมกับดึงร่างสูงลงมากอดเเนบออก
"อ่าห์ พร้อมกันน้ะคับ เมียจ๋า อึก!"ร่างสูงซอยกระเเทกรัวๆ ก่อนจะกระตุก ปลดปล่อยออกมาเต็มร่องเล็ก ทางด้านร่างเล็กก็ปลดปล่อยออกมาใส่หน้าท้องตัวเอง ก่อนจะหลับไป ร่างสูงยิ้มน้อยๆก่อนจ้ะนอนกอดร่างเล็กเอาไว้ เขานอนคิดว่าเป็นไงเป็นกัน พรุ่งนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะยอมรับมัน ก่อนจะหลับไปพร้อมกับร่างน้อยในอ้อมกอด.
05/10/62
Masashi_Yuki
ติชมได้ได้น้ะฝึกเเต่งNCครั้งเเรก เอ๋อๆนิดนึง555
Guest
