รักที่(ไม่ได้)ถูกเลือก

ความเลวของเขา ถ้าวัดจากคลื่นแผ่นดินไหวคงจะได้ 10.6 ริกเตอร์

เธออยู่ในฐานะแม่เลี้ยง

เขาอยู่ในฐานะลูกเลี้ยง

เธออายุแค่ 19 ปี

ส่วนเขานั้นอายุ 30

"ผู้หญิงอย่างมึง ก็เป็นได้แค่เมียเก็บของพ่อกู และ จำใส่หัวมึงด้วยว่า ตราบใดที่กูยังอยู่ ชีวิตมึงจะมีแต่ความชิบหาย" เขาตราหน้าว่าเธอนั้นเอาตัวเข้าแลก ไร้ศักดิ์ศรี

เขาหาว่าเธอนั้นเป็นผู้หญิงง่ายๆ ที่เอาเงินพาดหัวเท่าไหร่ก็ได้

แสนดีแล้วชีวิตมันได้อะไร สู้ทำตัวให้เลวเหมือนที่เขาว่า ไม่ดีกว่าเหรอ?

การประชด ประชัน และ ความเกลียดชัง นำพามาซึ่งความสูญเสีย แบบนี้มันดีแล้วไม่ใช่เหรอ?

"โถ่...คุณองศา" หญิงวัยกลางคน เอ่ยขึ้นด้วยความเวทนา มองร่างบางที่เอาแต่ร้องให้ เนื้อตัวมีแต่รอยช้ำจากการถูกทำร้ายที่ป่าเถื่อน ของคนใจร้าย

"วันนี้องศายังทนได้ องศาจะทน แต่ถ้าวันใดความอดทนมันหมดลง องศาก็จะไป" มือเรียวเล็กยกขึ้นลูบลงบนหน้าท้องตัวเอง แต่หญิงวัยกลางคนไม่เห็น ในวันนี้ร่างกายเธอมีอีกหนึ่งชีวิตที่กำลังจะเกิดมา เธอจะไม่มีวันบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ เพราะถึงรู้ พ่อของเด็ก ก็คงไม่ยอมรับ

หัวใจสองดวง ที่เปรียบเหมือนเส้นขนาน มันจะมีวันมาบรรจบกันได้ไหม ความเข้าใจผิด และแรงเกลียดชัง จะถูกทำลายลงหรือไม่

โปรดติดตามใน

รักที่(ไม่ได้)ถูกเลือก

โลกสวยเลื่อนผ่านนะคะ ไม่ดราม่าด่านักเขียนเนาะ ถ้ามันหนักเกินจะทนไหว

ติได้ แต่อย่าแรง จิตใจค่อนข้างบอบบาง

😁😁😁