จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อจู่ๆ หนุ่มหล่อขั้นเทพเพรียบพร้อมไปทุกอย่างทั้งฐานะ และหน้าตา แต่ดันมีปมแค้นเรื่องการตายของน้องสาวในอดีตยังฝังติดตรึงอยู่ในสมอง แต่โชคชะตากลับนำพาให้เขามาเจอ "เธอ" คนที่เป็นสาเหตุการตายของน้องสาว ต้องมาเรียนร่วมกันในสถาบันเดียวกัน...และแล้ว..เหมือนฟ้าจะประทานโอกาสการแก้แค้นมาให้สำหรับ"เขา"
"แล้วเธอจะได้รู้ว่า การแก้แค้นแสนหอมหวานของฉันมันเป็นยังไง..."
จีคอนส์
การเดิมพันครั้งนี้ต้องแลกมาด้วยหัวใจเท่านั้น
บทเรียนอันแสนเจ็บปวดที่เธอจะได้รับจากฉันย่อมสมเหตุสมผลกับสิ่งที่เธอก่อ
"เจ็บกว่าการโดนหลอก คือฆ่ากันให้ตายทั้งเป็น"
เพลย์ออร์
อดีตฝังใจ เกริ่นนำ
“เพลย์ออร์ เราไปเล่นตรงโน้นกันเถอะ..” น้ำเสียงแจ๋วๆ ของเพื่อนสาวตัวเล็กวัยไล่เลี่ยกันเอ่ยขึ้นพลางจูงมือเล็กๆ ของเธอให้เดินออกห่างเหล่าพี่ชายที่เล่นกันอยู่ห่างๆ
“เดี๋ยวสิ..เมย์...เดี๋ยวพี่จีคอนส์ดุแย่...” เพลย์ออร์เอ่ยพลางดึงมือเพื่อนสาวคนสนิทเอาไว เมบิตยิ้มหวานออกมาเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า
“พี่จีคอนส์ ไม่ดุหรอกน่า...เนอะๆ พี่ชายฉันใจดีจะตายเธอก็รู้...” เมบิตเอ่ยก่อนจะดึงมือเพื่อนสาวเตรียมที่จะวิ่งไปตรงที่เขากำลังก่อสร้างของแถวนั้น บ้านของจีคอนส์เป็นบ้านที่ใหญ่มากซึ่งต่างกับเธอและพี่ชายเป็นอย่างมากด้วยเช่นกัน แต่ที่เราสามารถเข้ามาอยู่วิ่งเล่น ภายในบ้านหลังนี้ได้ก็เพราะคุณลุงพ่อของเมบิตและพี่จีคอนส์ที่เอ็นดูเด็กสองพี่น้องนี้และให้ข้าวให้ขนมเหมือนกับว่าเด็กสองคนนี้เป็นลูกเป็นหลานคนนึง
“นี่...พวกเธอจะไปเล่นที่ไหนกันน่ะ..ฉันไปด้วยสิ..” เด็กน้อยโยเซลล์เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เพราะตั้งแต่ครอบครัวเธอเริ่มเข้ามาตีสนิทกับพ่อของพี่จีคอนส์เพราะหวังจะให้ช่วยเรื่องเงินทอง เมบิตเธอจึงต้องทนเล่นกับเด็กนิสัยเสียของเอาแต่ใจอย่างพี่โยเซลล์ แถมบางครั้งยังโดนพี่โยเซลล์หยิกจนเป็นแผลฟกช้ำอีกต่างหาก
“พี่ไม่ต้องไปหรอกค่ะ ฉันอยากจะเล่นกับเพลย์ออร์สองคน” เด็กน้อยเมบิตเอ่ยก่อนจะจูงมือเพื่อนสาวเดินเข้าไปที่เขตคนงานก่อสร้างเพื่อจะเข้าไปเล่นกองทรายที่อยู่ใกล้ๆ นั้น แต่เธอก้าวไปได้แค่สองสามก้าวเท่านั้นกลับโดนมือปริศนาของใครบางคนผลักเข้าอย่างจังเหล็กแหลมที่เตรียมเอาไว้เพื่อจะตอกเสาเข็มปักทะลุอกด้านซ้ายของเด็กน้อยเมบิตเข้าอย่างจัง เสียงหวีดร้องของโยเซลล์ทำให้ผู้คนที่อยู่ละแวกนั้นรวมถึงจีคอนส์และเพลล์เบิ้ลต่างรีบปรี่เข้ามาดูเหตุการณ์ ภาพแรกที่เขาเห็นทำเอาเขาถึงกับทรุดฮวบลงกับพื้นน้องสาวที่โดนเหล็กแหลมปักอกหายใจรวยรินมือเล็กๆ นั้นกำมือของเพลย์ออร์แน่น ราวกับว่าเธอทรมานแทบจะขาดใจ เพลยย์ออร์ทำได้แค่ร้องไห้อยู่ข้างๆ เพียงแค่เสี้ยววินาที ลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเมบิตก็จบลง ทิ้งเอาไว้ความตกตะลึงของคนที่พบเห็น
“หนะ...หนูไม่ได้ทำนะ..หนูเห็นเพลย์ออร์ผลักเมบิตล้มลงไปทิ่มกับเหล็กนั้นค่ะ ฮือๆ หนูกลัว...” โยเซลล์รีบถลาเข้ากอดผู้เป็นแม่ที่วิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์ จีคอนส์รีบวางลูกฟุตบอลก่อนจนถลาตัวเข้าไปกอดน้องสาวที่ไร้วิญญาณของน้องสาวขึ้นมาแนบอก เด็กหนุ่มดึงน้องสาวที่โดนเหล็กแหลมปักอยู่คาอก เลือดสีดำเหนียวข้นไหลออกมาดูจนน่ากลัว จีคอนส์จ้องหน้าเพลย์ออร์ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป ดวงตาคู่นี้ทำเอาเด็กน้อยถึงกับสั่นเธอพูดไม่ออกเลยทีเดียวว่ากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“พี่ค่ะ....ไม่ได้ทำ..ฉันไม่ได้....”
กรี๊ดดดดด......!!!!!
Guest
