2
ตอน
2.95K
เข้าชม
17
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
33
เพิ่มลงคลัง
ร่างบางถูกร่างหนาอุ้มขึ้น “ปล่อยนะ!”
“ปล่อยแน่” เขาวางนางที่เตียงไม่ปล่อยโอกาสให้นางดิ้น ร่างหนาทับร่างบางทันที “ข้ารักเจ้าถึงเพียงนี้เจ้าดูไม่ออกหรือ ที่ข้าดีกับเจ้าปกป้องเจ้าตั้งแต่เด็กยันโต เจ้าดูไม่ออกหรือ”
ใช่ จริงอยู่ที่เขาปกป้องนางดูแลนางตั้งแต่เด็กยันโต นางคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่แสนดี ที่ไหนได้เป็นสมภารกินไก่วัด
“พี่ชายใหญ่ปล่อยข้าเถิด” แววตาที่นางมองเขาเป็นแววตาที่ขอร้อง แต่แววตาที่เขามองนางนั้นเป็นเสือตะครุบเหยื่อ
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
