“พี่ออสตินค่ะ เอวาคิดว่าเอวากำลังท้องลูกของเราค่ะ”ฉันบอกเขาด้วยความดีใจ
“ลูกของใคร”เขาถามออกมาด้วยเสียงที่นิ่งจนน่ากลัว ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ
“ลูกของเราไงค่ะ”ฉันพยายามบังคับไม่ให้เสียงสั่นและกลั้นน้ำตาเอาไว
“พี่ว่าพี่ไม่เคยพลาดนะเอวา ลองคิดดูดีไหมว่าใครคือพ่อของเด็กกันแน่”
“พะ พี่ไงค่ะเอวามีเเค่พี่คนเดียว”ฉันบอกเขาออกไป
“เอวาอย่ามาล้อเล่นพี่ไม่สนุกด้วยเราก็รู้พี่กำลังจะรับช่วงกิจการต่อจากพ่อของพี่อย่ามาทำให้เป็นเรื่องได้ไหม”เขาหันมาดุฉันทันที
“เขาคือลูกของพี่”ฉันบอกออกไป
“ทำเพื่ออะไรเอวา อยากได้เงินหรือไงพี่ไม่ตลกด้วยนะพี่บอกแล้วไงถ้าเราท้องไม่ใช่ลูกของพี่เเน่นอน”
“พี่จำคำพูดของพี่ไว้ให้ดีๆนะค่ะ จำไว้ว่าเขาไม่ใช่ลูกของพี่”
ลาก่อนค่ะพี่ออสตินในที่สุดความรักมันก็ไม่ได้มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ ฉันหันมามองหน้าเขาอีกครั้งแล้วตัดสินใจเดินออกมาจากห้องทำงานของเขาทันที