เเต๊งค์ ภัทรกร เจ้าของไร่หัสดินทร์ อายุ 33 ปี
บัว บัวชมพู นักศึกษาฝึกงานของไร่หัสดินทร์ เรียนคณะเกษตรศาสตร์ อายุ 23 ปี
เรื่องย่อ
บัวชมพูเรียนปีสุดท้ายเทอมสุดท้ายเธอต้องออกฝึกงาน ทั้งที่เธอเรียนอยู่เชียงใหม่เเต่ก็เลือกที่จะมาฝึกงานที่ปากช่องเพื่อที่จะได้กลับมาอยู่บ้านกับคุณย่า ไร่หัสดินทร์เป็นจุดหมายที่เธอเลือกมา แต่ในคืนงานเลี้ยงต้อนรับนักศึกษาฝึกงานเธอถูกวางยาโดยไม่ได้ตั้งใจหลังจากคืนนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ เมื่อตื่นขึ้นมาพบว่าคนที่รองรับอารมณ์ที่เป็นผลจากฤทธิ์ยาเลิฟนั้นเป็นเจ้าของไร่หัสดินทร์! แล้วหลังจากคืนนั้นเธอก็เลือกอะไรไม่ได้เลยเพราะถูกเขาจับมือให้เดินไปบนถนนที่มีเส้นทางคือความรักไปพร้อมๆกับเขา
“มีแฟนหรือยัง?” นั่นเป็นคำถามแรกจากภัทรกรหลังจากที่เธอตื่นขึ้นมา เธอแอบแปลกใจอยู่เหมือนกันว่าเขาไปเอาแรงมาจากไหน รังแกเธอขนาดนั้นแล้วยังมีแรงมานอนมองเธออีก นี่เขาไม่ง่วงเลยหรือไงกัน!
“....” เธอไม่ตอบเขาเลยลงโทษด้วยการจูบหนักๆที่ริมฝีปากบวมเป่งของเธอ
“ถ้ามีก็ไปเลิกกับมัน” จริงๆเขาควรจะถามคำถามนี้เธอตั้งแต่แรก แต่ก็เอาเถอะ...มาถึงตอนนี้แล้วถ้าเธอมีเขาก็คงบังคับให้เธอไปเลิก เพราะคนอย่างภัทรกรไม่ยอมให้ผู้หญิงของตัวเองไปเป็นแฟนของคนอื่นหรอกนะ
“ไม่มี...” เธอไม่ได้ตั้งใจจะตอบหรอก กะจะมึนๆใส่เขาแต่เพราะความเหนื่อยอ่อนมันทำให้เธอเผลอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบาหวิว
“หึๆ...” เขาหัวเราะอย่างพอใจจนรอยยิ้มของเขามันไม่สามารถหุบลงได้ ความรู้สึกที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของผู้หญิงคนหนึ่งมันจะเหมือนถูกล็อตเตอรี่หรือเปล่าเพราะเขาเองก็ไม่เคยถูก แต่มันรู้สึกภูมิใจมากๆเลยล่ะ
“ฉันก็ไม่มี” ถือโอกาสบอกเธอไปด้วยเสียเลยเพราะไม่อยากให้เธอคิดหาคำตอบเอาเอง
“ฉันจะรับผิดชอบเธอ...”
“ไม่...”
“ทำไม!” คราวนี้ใบหน้าเศร้าๆของเธอก็ไม่ได้ช่วยให้เขาอารมณ์เย็นลงได้ ขนาดหมดแรงจะสู้เธอก็ยังอวดดี!
“คุณไม่จำเป็นต้องมารับผิดชอบฉัน เรื่องที่เกิดขึ้นฉันเองก็มีส่วนผิด เราโดนยากันทั้งคู่”
“จะพูดยาวๆทำไม พูดไปก็ไม่มีสาระ” พอเห็นท่าว่าเธอจะไม่ยอมเขาก็บ่นให้เธออย่างหัวเสีย ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงทั้งที่เนื้อตัวเปล่าเปลือยทำเอาสาวน้อยหัวใจเกือบวาย
“ฉันให้เวลาเธอคิด ฉันออกมาจากห้องน้ำแล้วเธอต้องมีคำตอบที่ถูกใจให้ฉัน ไม่อย่างนั้นเธออาจจะเรียนจบปีหน้า!”