เสียงแก้วที่ถูกตัดลงพื้นอย่างจงใจแตกกระจายดังลั่นห้องทำให้หญิงสาวที่บ่นๆมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวคุมได้แต่สะกดขั้นความไม่พอใจไว้ก่อนจะปรายชายตามองชายหนุ่มเบื้องหน้าเธอให้สายตาคุณโกรธ
ทนไม่ไหวแล้วนะ
เธอพร่ำบ่นประโยคนี้ในใจมานับครั้งไม่ถ้วนแต่มันก็เท่านั้นแหละเพราะทำยังไงเธอก็ไม่สามารถต่อต้านวิธีแก้ไขอะไรได้อยู่ดี
อ๊อตโต้ เจ้าของรอยยิ้มสุดแสนจะมีเสน่ห์ดวงตาคมกล้าแวววาวของเขาสามารถดึงดูดเพศตรงข้ามแต่อยากสบายๆหากแต่เมื่อมองลึกๆ แล้วก็จะเห็นความน่ากลัว ความไม่ยอมคนและอำนาจเปี่ยมล้นอยู่ภายในนั้น
" เธอเป็นบ้าอะไรเนี่ย " ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงเป็นคนที่แย่ขนาดนี้นะฉันไม่มีฝีปากบางเฉียบถึงกลายเป็นเส้นตรงความอดกลั้นต่อโทรศัพท์ใกล้จะปะทุออกมาทุกขณะเธอยิ่งเหมือนคนใกล้บ้านเข้าไปทุกที
" ก็ถ้าไม่ใช่เพราะนายมาช่วยโอกาสตอนฉันเมามันก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาหรอก "
ใบหน้าของหญิงสาวตัวเล็กๆปวดเยี่ยวไปด้วยความโกรธ
" ฉันก็บอกแล้วไงว่าฉันจะรับผิดชอบเธอเอง "
'' ไม่จำเป็น ถ้าเป็นไปได้ก็อย่ามายุ่งกับฉันอีกฉันต้องการแค่นี้ " หญิงสาวรีบใส่เสื้อผ้าและเดินออกจากห้องไปทิ้งไว้เพียงชายหนุ่มให้ยืนอึ้งภายในห้อง