ตอนที่ 1

ในมหาลัย

ยัยเกวทางนี้ เสียงเรียกดังจากซุ้มข้างต้นไม้  ใคนมาส่งหยะ ? เสียงของจ๋า เพื่อนสนิทของเกวลินถามขึ้นแซมนะ  อ้าวแล้ววันนี้อาเคลวินชองแกไปไหนล้ะ ? อาเคลวินต้องเข้าไปดูงานที่คาสิโนตอนเช้านะเลยไม่ได้มาส่ง

 เฮ้อเสียดายจัง เสียงของน้ำตาลดังขึ้น แกเสียดายอะไรของแกยัยน้ำตาล ก็เสียดายที่ฉันไม่ได้เห็นหน้าหล่อๆของอาเคลวินไง  แหม่น้ำตาลเสียงของจ๋ากำลังแซวน้ำตาลต้องหยุด เพราะเสียงของเกวลินชวนขึ้นเรียนเสียก่อนเพราะใกล้จะถึงเวลาแล้ว

ระหว่างนั่งเรียนอยู่นั้น ครืด ครืด เกวลินกดโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดที่อาของเธอซื้อให้ทั้งที่เธอปฏิเสธยังไงก็ไม่ฟัง

เลิกเรียนแล้วมาหาอา ข้อความสั้นที่เรียกรอยยิ้มบางๆบนหน้าสาวสวยได้  เฮจะยิ้มอีกนานไม่แก อาจารย์ปล่อยแล้ว

อาเคลวินส่งข้อความมารึไง ยิ้มสะหน้าแดงเลย เสียงแซวจากน้ำตาลและจ๋า ทำให้ฉันหน้าแดงไปใหญ่  

บ้าเลิกเรียนแล้วไปไหนกันดี น้ำตาลถามขึ้น ไปร้านคัพเค้กไหมฉันอยากกิน จ๋าเสนอความคิดเห็น ฉันคงไม่ได้ไปหรอก

ต้องไปหาอาเคลวินที่คาสิโนนะ  หย่ะแม่คนรักอา 

คาสิโน

ก๊อกๆ เข้ามา  คุณอาค้ะให้เกวมาพบมีอะไรรึเปล่าค้ะ มานั่งนี่สิ เสียงของผู้เป็นอาบอกพร้อมตบตัก เอ่อ.. คือ มานั่งบนตักอาเกวลิน อาของเธอคงจะเริ่มหงุดหงิดแล้วที่เธอชอบให้พูดซ้ำสอง เมื่อไหร่ที่อาของเธอเรียกชื่อจริงเธอต้องทำตามทุกอย่าง เมื่อเกวลินนั่งบนตักทำให้ผู้เป็นยิ้มมุมปาก กลิ่นกายสาวของหลานสาวช่างหอมหวานเสียจริง เกวลิวนั่งตัวแข็งเธอเมื่อลมหายใจของอารินรดต้นคอของเธอ มันทำให้เธอขนลุกรู้สึกแปลกๆ อามีของขวัญจะให้เกว เนื่องในโอกาสอะไรค้ะ เสียงหวานถามขึ้น ก็เกวเป็นสาวมหาลัยแล้วไง พร้อมกับหยิบกล่องกำมะยีสีแดงขึ้นมา ข้างในเป็นจี้เพชรรูปหัวใจสีแดงสดทับทิม เดี๋ยวอาใส่ให้ เอ่อ.. คือเกว อาไม่ชอบให้ใครขัดใจอา อยู่เฉยๆเมื่ออาใส่สร้อยเพชรให้เสร็จ เกวลินจึงหันไปเพื่อขอบคุณ แต่แค่นี้คงไม่พอสำหรับอาของเธอ ขอบคุณอย่างเดียวรึผู้เป็นอาถามหลานสาว  เกวลินรู้หน้าที่จึงก้มลงไปหอมแก้มของอาแล้วขอบคุณ  นี้เธอคงไม่รู้การทำแบบนั้นทำให้อาของเธอยิ่งต้องการครอบครองหลานสาว