สวัสดีค่าาา ไรท์คนเดิมเพิ่มเติมคือเรื่องที่สามเเล้วนะคะ
"หนีร้ายมาเจอ(รัก) NC20+"
เรื่องราวของเสือตัวที่สามของกลุ่มเสือขาว ความรักต้องห้ามที่เขาไม่สามารถมีได้ เเต่เรื่องของหัวใจใครจะห้ามกันได้

เตชินท์ วโรนิติกุล (ต้าร์) หรือ เสือรักสนุก
สมาชิกคนที่ 3 ของกลุ่มเสือขาว ต้าร์ หนุ่มดีกรีเเรงจากเครื่องกลที่ไม่ได้มีความรู้เเค่เครื่องยนต์เพียงเท่านั้น เเต่สิ่งที่เขาโปรดปรานมากที่สุดคือเหล้า เบียร์ เเละไวน์ ไม่ว่าจะเป็นยี่ห้อไหน เเบรนด์อะไรเขาก็รู้จัก ต้องรู้จักสิถึงจะถูก เพราะเขาเป็นเจ้าของสถานบังเทิงที่นิยมของเด็กมหาลัยทั่วประเทศ นามาว่า Secret Tiger ถ้าจะคิดมาโค่นคนอย่างเขาก็ยากหน่อยนะ เพราะ Back up ที่เขามีคือคาสิโนถูกกฎหมาย ประเทศใกล้เคียงที่เป็นของใครไปไม่ได้นอกจากพ่อเขาเอง หลังจากสำเร็จการศึกษาระดับปริญญามาเกือบ 2 ปี ต้าร์ก็ได้ทุ่มเทแรงทั้งหมดให้กับสถานบังเทิงที่เขาเป็นเจ้าของอย่างเต็มตัว เเต่ตอนนี้เหมือนว่าช่วงนี้เขาจะถูกคนเป็นพ่อเรียกตัวกลับไปช่วยงานที่คาสิโนเป็นพักๆ
"เเกรู้ใช่ไหม ว่าตอนนี้เเกยังไม่ควรที่จะมีความรัก" นายใหญ่ของบ่อนคาสิโนจั่วหัวเรื่องขึ้นมาท่ามกลางโต๊ะอาหารที่นั่ฃกันอยู่เพียงสองคน
"ผมคงไม่เจอรักเเท้เหมือนคนอื่นง่ายๆหรอกครับ" นั้นหน่ะสิ ยิ่งเป็นตัวเองเเล้ว ฟันผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าในเเต่ละอาทิตย์ รักเเท้หรือรักเเรกพบ มันก็จะเป็นไปได้ยาก
"ก็ดีเเล้ว เพราะความรัก มันคือจัดอ่อนของคนที่ต้องการจะขึ้นเป็นใหญ่ อีกไม่นานเเกก็ต้องมาเป็นแบบฉัน"
"ครับ ผมจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุด"
"จำเอาไว้ ว่าความรัก คือสิ่งเเรกที่ควรกำจัด ไม่ใช่ศัตรู"
นพิษฐา รุ่งนภาไพลิน หรือ มะปราง
นักศึกษาแพทย์เเผนกอายุรกกรรม ที่อายุเพิ่งจะ 22 ปี เรื่องมันเกิดขึ้น ในคืนงานเลี้ยงรุ่นที่ถูกจัดของพี่หมอที่จบการศึกษาที่เรียกกันมายาวนานถึง 6 ปี หลังงานเลี้ยงจบก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
"กลับดีๆนะ บายยเจอที่คลินิคพรุ่งนี้" มะปรางโบกมือลากลุ่มเพื่อนรักที่มาส่งเธอที่คอนโด เเต่จังหวะที่เธอกำลังจะเปิดประตูห้องเข้าไปนั้นกลับมีผู้ชายแปลกหน้าที่มีอาการเหนื่อยหอบเหมือนวิ่งหนีอะไรมาสักอย่าง
"อย่าส่งเสียงดัง ไม่งั้นฉันฆ่าเธอแน่ เปิดประตู" ต้าร์แทบจะเอาชีวิตไม่รอดเพราะตอนที่ไปหาพ่อที่คาสิโน ดันไปเหยียบหางนักการเมืองเจ้าถิ่นไว้ ทำให้ตอนนี้ถูกเอาคืน
"หนะะ.... นายจะทำอะไรร" มะปรางพูดเสียงสั่นเพราะตอนนี้ที่ลำตัวถูกจี้ไปด้วยปืน เเต่สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือมือที่ถือปืนนั้นอาบไปด้วยเลือด
"บอกให้เปิดประตูไง อยากตายพร้อมกันใช่ไหม! " ต้าร์ที่ตอนนี้ก็เจ็บจากแผลที่ถูกยิง ยังต้องมาต่อปากต่อคำกับยัยเด็กคนนี้อีก
เมื่อไม่มีทางเลือกเธอจึงต้องยอมกดรหัสเเละเปิดประตูให้เขาเข้ามา
"สวัสดี หน้าตกใจแบบนี้จำฉันได้ใช่ไหม"
"จำได้! เอ้ยยจำไม่ได้ๆ นายมาที่นี่ทำไม"
"เอ่าสรุปนี่จำได้หรือจำไม่ได้ หืมมม คุณหมอนุ่มนิ่ม"
"นี่! ไอคนฉวยโอกาส หยุดเรียกฉันแบบนั้นได้เเล้ว"
"เอ่าาา ไหนบอกว่าจำไม่ได้ไง เเล้วรู้ได้ยังไงว่าอะไรที่นุ่มนิ่ม? "
"ฉันบอกเเกเเล้วใช่ไหม! ว่าอย่ามีความรัก!!! "
"ผมก็เป็นคนนะพ่อ ทำไมจะรักกับใครบ้างไม่ได้"
"เพราะมันจะเป็นจุดอ่อนของเเกไงเล่า ฉันไม่อยากให้เเกต้องมาเจ็บปวดเหมือนฉันเข้าใจไหม!! เลิกยุ่งกับหมอคนนั้นซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน"
ไม่ใช่ว่าใครจะมาเจอคนที่ใช่กันได้ง่ายๆ ชีวิตที่ดูเหมือนจะดีครบถ้วนทุกอย่างของต้าร์ไม่ต่างจากนกที่อยู่ในกรงทอง เเต่ใครจะรู้ว่าลึกๆภายในใจมันต้องการให้ใครสักคนมาเติมเต็ม ความรักที่มันดันเกิดขึ้นผิดเวลา เเต่เขาก็ไม่กลัวที่จะกล้ารักเธอคนนี้ เเต่ไม่รู้เลยว่าอนาคตข้างหน้าจะยังมีเธออยู่ด้วยไหม สิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้ก็ไม่ต่างจาก การสร้างความรักไว้ในกรงทอง ที่ไม่รู้ว่าจะถูกทำลายลงเมื่อไร นอกจากต้องคอยระวังศัตรูรอบกายยัง ยังต้องพยายามประครองความรักครั้งนี้ให้รอดจากเนื้อมือของคนเป็นพ่อ
นิยายเเต่งมาจากจินตนาการของนักเขียนเอง นั่งคิดพล็อตเรื่องเองนะคะ ไม่มีการขโมยของใครมาลง เเละขอร้องว่าห้ามมาคัดลอกนิยายเเละเอาไปลงต่อเป็นเรื่องอื่นนะคะ ขอบคุณนะคะ 😊😊
ฝากติดตามสองเรื่องก่อนหน้านี้ด้วยน้าาาา 👇👇 ขอบคุณค่าาา

Guest
