ปิดเรื่อง
แผนร้ายฉบับวิศวะ
พายแอปเปิ้ล : นิเทศศาสตร์ปีหนึ่ง ลูกชาวสวน
คีริน : วิศวกรรมปีสี่ หล่อ บ้านรวย
สนามหน้าคณะนิเทศศาสตร์...
แสงแดดส่องสะท้อนลงบนแผ่นกระดาษสัญญาที่วางทาบลงบนคลิปบอร์ดทับบทการแสดงของเธอ
เสียงกดปากกาของเขาดังชัดในความเงียบ เธอนั่งตัวเกร็ง ดวงตาจับจ้องเอกสารตรงหน้า รู้สึกเหมือนตัวเองถูกต้อนเข้ามุมเพียงเพราะความซุ่มซ่ามที่ทำให้รถหรูราคาแพงของเขาเป็นรอย
“เซ็นตรงนี้” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยช้า ๆ ไม่ได้แข็งกร้าวดังที่เธอคิดในตอนแรก แต่กลับแฝงน้ำหนักจริงจังที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงยิ่งกว่าเดิม
คีรินยืนกอดอก สายตาคมกริบจับจ้องทุกอิริยาบถของหญิงสาว ตรงมุมนั้น เขาแอบยิ้มจาง ๆ โดยไม่ให้เธอรู้ตัว... ใครจะคิดว่าเหตุการณ์เล็กน้อยบนท้องถนน จะทำให้เขาได้ใกล้ชิดกับคนที่ทำให้หัวใจวุ่นวาย
“ฉันจะรับผิดชอบค่ะ” เสียงเธอสั่นเล็กน้อยตอนหยิบปากกา ริมฝีปากเม้มแน่นราวกับตั้งใจพิสูจน์ให้เห็นว่าเธอไม่คิดหนีปัญหา
“ดี… งั้นก็ตามสัญญา” เขาก้มลง โน้มตัวเข้ามาใกล้จนเธอสะดุ้ง กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของเขาแผ่คลุ้งอยู่รอบกาย ใกล้เสียจนหัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ
แต่พายไม่รู้เลยว่า สัญญานี้ไม่ใช่แค่เรื่องหนี้สินหรือรถยนต์ที่เสียหาย หากแต่เป็นพันธะที่เขาตั้งใจจะใช้ผูกเธอไว้… ให้อยู่ในโลกของเขาตลอดไป
