ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
“อ๊อย... ฮึ่ก... อูย”
แรมจันทร์เสียวจนร่างสั่นเกร็ง ในท่าที่หล่อนคว่ำหน้าคร่อมลำตัวกำนันเรืองแล้วขยับสะโพกเหมือนจ๊อกกี้ควบม้า
ปลิวขยับจนทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง จากนั้นผู้ชายที่ประกบอยู่ทั้งบนและล่างก็เริ่มเคลื่อนไหว
“อ๊า... อูย”
คนที่อยู่ตรงกลางครางกระเส่า เสียงเตียงขยับดังออดแอดตามจังหวะบั้นท้ายของกำนันเรืองที่นอนหงายอยู่ด้านล่าง กระแทกเสยขึ้นมาอย่างเมามัน ส่วนลูกชายที่อยู่ในท่ากึ่งนั่งยองๆ กระเด้ารัวอยู่ข้างหลังในท่าหมา ก็กระแทกเข้ามาถี่รัวเหมือนกลัวจะน้อยหน้า ตั้งตาตั้งตากระแทกกระทั้นพากันดำดิ่งลงสู่ราคะมืดดำสุดห้ามใจ
“อ๊าย... เสียวเหลือเกิน... อูย”
แรมจันทร์เสียวซ่านจนหายใจติดๆ ขัดๆ เป็นใครก็คงร้องครางไม่ต่างจากหล่อน ถ้าโดนสองดุ้นเสียบใส่เข้ามาในเวลาเดียวกัน
“เอ็งชอบมั้ย...”
ปลิวกระซิบถามข้างหู
“ชอบที่สุดจ้ะ”
แรมจันทร์ตอบเสียงกระเส่า ในนาทีที่ดุ้นเนื้อของผู้ชายสองคนสลับกันเสียบเข้ามาในกายหล่อนอย่างประสานสามัคคี
“อ๊อย... เสียวเหลือเกิน... มะ... ไม่ไหวแล้ว”
แรมจันทร์ซี้ดปาก ใบหน้างามแหงนขึ้นมองแสงจันทร์กระจ่างของคืนข้างขึ้นเดือนหงาย สาดแสงนวลใยเข้ามาทางช่องหน้าต่าง
“อ๊า... ของเอ็งรัดแน่นเหลือเกิน”