ภูผา ร็อบเบน
เขาคือเจ้าของไร่ภูพา-และรีสอร์ทพรรณราย เขาทำไร่ข้าวโพดหวานในจังหวัดเชียงราย ส่งออกทั้งในประเทศและต่างประเทศ
"เอามือของมึงออกไปจากตัวกู!!
ไอ้แห้ว!มึงมาลากนางผู้หญิงแพศยานี่กับไอ้ชั่วนั่น!ออกไปจากบ้านกู!!พร้อมตะโกนเรียกลูกน้องอย่างเสียงดัง"
จะไปดีๆหรือจะให้กูลากมึงออกไป ห๊ะ!!พร้อมสะบัดขาออกจากมือเล็กอย่างแรง แล้วก้าวเดินออกไปจากห้องโดยไม่สนใจเสียงร้องเรียกของหญิงสาวที่เขาทั้งรักทั้งเกลียดอยู่ในขณะนี้
ดาหวัน ขจรกุล
เธออาศัยอยู่จังหวัดสระบุรีกับพ่อแค่สองคนปลูกผักสวนครัวขายในตลาดสด และเธอสอบติดคณะบัญชีในมหาวิทยาลัยกรุงเทพ และพบรักกับพี่ชายของเพื่อนสนิท เธอหลงรักผู้ชายคนนั้นจนมอบกายให้เขาเชยชม แต่เธอกับโชคร้ายที่มารู้ทีหลังว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วและกำลังจะแต่งงานกันในวันที่เธอท้อง
พี่ภู ฟังหวานก่อน หวานไม่รู้ว่าผู้ชายนี้มาอยู่ในห้องได้ยังไง!!ดาหวันดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายที่เปล่าเปลือยไว้พร้อมร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา
ฮื่อ ฮื้อๆๆพี่ภู อย่าทำกับหวานแบบนี้!!พร้อมคลานไปกอดที่ขาของชายหนุ่มที่เธอรักสุดหัวใจ
ด.ญ.แพทริเซีย ขจรกุล
(น้องเพนนี)
ลูกสาวตัวแสบของแม่ดาหวันและเป็นหลานตัวน้อยของตาทองสุข
ฮื่อ ฮื้อๆๆแม่จ๋า!!หนูน้อยทิ้งกระเป๋าใบเก่าลงที่พื้นก่อนวิ่งโผล่กอดแม่ของตนเพราะเลือดไหลออกจมูก ด้วยความตกใจว่ามันคืออะไรเลือดถึงไหลออกตรงนี้เมื่อเห็นผู้เป็นแม่หนูน้อยจึงร้องไห้ออกมาทันที
เพนนีเป็นอะไร ไหนให้แม่ดูสิ!!ดาหวันผละออกจากอ้อมกอดของลูกสาวเล็กน้อยก่อนมองดูใบหน้าที่ซีดเซียวของลูกที่จมูกมีเลือดกำเดาไหลออกไม่หยุด พร้อมช้อนข้อพับอุ้มลูกน้อยขึ้น แล้ววิ่งลงบันไดไปทันที
พ่อ พ่อ เอารถออกที หวานจะพาเพนนีไปโรงพยาบาล
++++++++++++++++++++++
นิยายเรื่องนี้เกิดจากการสมมุติขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น อ่านเพื่อบันเทิงความสุขของผู้อ่านเท่านั้น
บุลคลในภาพไม่มีความเกี่ยวข้องแต่อย่างใดใช้เพื่อประกอบและเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น
ขอบคุณภาพจากgoogle
Ask permission for the owner of the picture