ฮาเร็มหัวใจ(พี่ชายข้างห้อง)

บทนำ

คืนนี้ฉันกำลังเดินทางไปกรุงเทพมหานครเมืองที่คนไม่หลับนอน ฉันเคยไปหลายรอบแล้วแต่ก็ไม่หายตื่นเต้นซักที แต่มาคนเดียวรู้สึกโหวงเหวงอย่างงี้แหละเห้ออออออ ฉันมากรุงเทพ เพื่อมารายงานตัวเข้าเป็นนักศึกษา หุหุ

หลังจากฉันแอดมิชชั่นติดคณะพยาบาล

ครอบครัวก็ดีใจกันใหญ่โตเลี้ยงฉลองด้วยหัวหมู 9หัว และหมูอีก1ตัวและจัดแจงแจกจ่ายเพื่อนบ้านลุงป้าน้าอา ขนมาทั้งหมู่บ้าน

เมื่อถึงหมอชิตก็รีบลงรถเรียกแท๊กซี่ไปหาพี่สาว พี่สาวของฉันชื่อหญิงน่ะ เป็นตำรวจหญิงด้วยน้ะ ตอนนนี้จะได้เป็นผู้กองล้ะ พ่อแม่คงภูมิใจสุดๆคึคึ ส่วนฉันชื่อหยง พ่อแม่ชอบให้คล้องจองกัน หยงหญิง หญิงหยงงแต่ตอนนี้มันปวดตัวมากนั่งรถตั้งหลายชั่วโมง เมื่อถึงหน้าคอนโดก็โทรเรียกให้พี่หญิงมารับข้างล่าง

'ฮัลโหล เจ้หนูถึงละน้ะอยู่หน้าคอนโดเนี้ย ลงมารับเร็ว'

'เอ่อ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ'หลังจากวางสายไปไม่นานแม่นางก็รีบลงมาคงพึ่งตื่นล่ะสิ่ หน้ายับมาเชียว

'นี่มาถึงเช้าดี วันนี้ตอนเย็นจะพาไปเที่ยวด้วย'พี่หญิงพูดหลังจากช่วยกันถือกระเป๋าขึ้นลิฟต์

'วันนี้พี่ไปทำงานเหรอ ?'

'อืม ตอนเย็นค่อยไปเที่ยว' พี่หญิงพูดก่อนจะกดลิฟต์ไปชั้นที่จะไป แต่มีคนวิ่งเข้ามาแทรกทัน ก่อนที่ลิฟต์จะหนีบฉันกับพี่หันไปมองอย่างอึ้งๆก่อนที่เขาจะพูด 'ขอโทษทีพี่หญิง เจรีบมากกลัวไม่ทัน5555' เขาพูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วยเหมือนกับเรื่องสนุก 'ทีหลังก็บอกจะได้กดเปิดให้ทันนะ' พี่หญิงพูดพร้อมกับทำหน้าติ 'อ่อ นี่น้องสาวพี่ชื่อหยง มาเรียนต่อน่ะ ' เจทำหน้ายิ้มๆก่อนจะมองลงมา หูยยยพี่เจหล่อมาก หล่อแบบตี๋คงจะลูกคนจีน ขาวสูงประมาน180+ 'สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ'

ฉันเลยเงยหน้าขึ้นไปพร้อมกับยกมือไหว้ แบบยิ้มแฉ่ง หุหุอยู่ใกล้คนหล่อมากกกต้องห้ามใจน้ะหยงน้ะ 'สวัสดีครับ น้องหยงพี่ชื่อเจเจนะ ยินดีที่ได้รู้จัก' โหยยยยพี่เจยิ้มทีฉันจะบ้าทำไงดีเนี้ยยยยยยย 'รู้จักไว้ดีแล้ว เวลาพี่ไม่อยู่ฝากดูหยงด้วยน้ะ'พี่หญิงพูดพร้อมกับก้าวออกจากลิฟต์ 'ครับพี่ มาเดี๋ยวพี่ช่วยถือกระเป๋าหยง'

'ขอบคุณค่ะ'

เมื่อลิฟต์เปิดฉันก็เดินตามพี่สาวไปอย่างรวดเร็ว เดินไปก็ไม่กี่ก้าวก็ถึงห้อง 'ขอบคุณมากค่ะ พี่เจ ' ก่อนจะเข้าเลยรีบขอบคุณ 'งั้นพี่ไปก่อนน้ะ ไว้เจอกันพี่อยุ่ห้องข้างๆนี่แหละ' พี่เจบอกแล้วยิ้มหวานๆเห็นลักยิ้มพี่เจด้วยอะไรจะน่ารักขนาดนั้นนนน 'ค่ะพี่เจ'

บอกลาแล้วฉันก็รีบเข้าห้องไป 'หยงนี่ห้องนอนหยงน้ะ เอาของเข้าไปเก็บก่อนเดี๋ยวพี่จะไปอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานล้ะ'

'อ่าา เจ้วันนี้เค้าจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนนะ นัดไว้แล้ว' ฉันบอกก่อนจะเดินเข้าห้อง

'ไปคนเดวได้ว่า ปี้เป๋นห่วงหนา พึ่งมาวันนี้เอง' ลืมบอกบ้านของฉันอยู่ทางเหนือพูดเหนือบ้างเวลาคุยกันเหนือบ้างกลางบ้างผสมกัน เวลาคุยกันเลยแปลกๆบางทีก็ไม่เข้าใจบ้างเลยต้องพูดผสมกัน เพราะพ่อพูดไทยแต่แม่พูดเหนือเลยนัวใส่กันไม่รู้เรื่อง5555 'น่ะ ไปได้อยู่ล้ะ บ่ต้องเป๋นห่วง'

'โอเค อั้นก่ะไปเต๊อะ' แล้วฉันก็เข้าห้องไปจัดของก่อนจะโทรไปบอกเพื่อนรัก 'ฮัลโล ปันถึงแล้วน้ะ เจอกันกี่โมงดี'

'10โมงมั้ยตอนนี้ 7โมงกว่าๆอยู่เลย'

'โอเคเพื่อนรักกก เจอที่หน้าสยามน้ะคึคึ'

'เคเพื่อน มีเรื่องจะเม้าเยอะเลย'

'เหมือนกัน ไปอาบน้ำก่อนน้ะแก'

'อืม บั้ยยยยย'

ฉันจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยก็ 9โมงกว่า จึงรีบออกห้อง เห็นพี่เขียนโน้ตไว้ หยงไปละล็อคห้องด้วยน้ะ เอากุญแจกับคีย์การ์ดไปด้วยอย่าลืม พี่เอาเงินให้ใช้ประหยัดๆล่ะ

หูยยเห็นเราขี้ลืมขนาดนั้นเลย แล้วสียงโทรสัพดังขึ้น 'ว่าไง ออกจากห้องยังแก ชั้นอยุ่บนรถเมล์ละน้ะ'

'แกชั้นกำลังจะออกจากห้อง ถ้าแกถึงก่อนรอแป๊บน้ะปัน'

ปันบ่นอุบอิบก่อนจะวางสายไป ฉันเปิดประตูห้องออกมาเห็นพี่เจเปิดประตูออกมาเหมือนกันก่อนจะรีบล็อค

'จะไปไหนเหรอหยง?'

'ไปหาเพื่อนค่ะ หยงนัดเพื่อนไว้อ่ะ'

'ไปที่ไหนพี่ไปส่งมั้ย'

'ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวนั่งรถเมล์ไปก็ได้ค่ะ'

'ไปที่ไหนล่ะ' ใจนึงก็อยากขึ้นรถเมล์ไปเองเกรงใจพี่เขา ทำไงดีวะ ไม่ไปก็เสียน้ำใจโอยยยย 'ว่าไงไปไหน วันนี้พี่ว่างไปเที่ยวด้วยคนนะ' จะตายกับรอยยิ้มพี่เจยิ้มแฉ่งขนาดนี้ 'ไปสยามค่ะ' ก่อนจะกดลงลิฟต์มาลานจอดรถ 'เอารถพี่ไปล่ะกันเนอะ'

'โหพี่เจดีอ่ะ มีรถใช้ด้วย' ก่อนจะขึ้นไปนั่งบนรถสีขาวอย่างหรู 'อืมของที่บ้างอ่ะ พี่ขอมาใช้บ้างครั้งคราวน่ะ'

'อ่อ' ฉันยิ้มให้ก่อนพี่เขาจะหันมายิ้มให้เหมือนกัน ทำไงดีจะตายละยิ้มให้ขนาดนี้ 'แล้วติดคณะไรอ่ะ'

'พยาบาลค่ะ' ฉันพูดพร้อมกับยิ้มดีใจแบะภูมิใจในตัวเองสุดๆทั้งสวยทั้งเก่งคนอะไรเนี้ยยยย^^ 'เก่งจัง เป็นพยาบาลตัวเล็กๆคงจะน่ารักเนอะ' เอาไงดีวะหยง เขินจนแก้มจัปริละเนี้ยย '5555ไม่อ่ะหยงถึกน้ะ แค่เตี้ยไม่ได้ตัวเล็กเลย'

'สูงเท่าไหร่อ่ะเรา?'

'155 อ่ะค่ะ ไปวัดบางที่ก็154 น่าจะประมาณนี้'

'โหเตี้ยกว่าที่คิดเตี้ยกว่าพี่ตั้ง 30ซม.'

โหยยถึงว่าในลิฟต์เมื่อเช้าถึงกับต้องหันขึ้นไปมอง 'แห่ะๆมันไม่สูงล่ะค่ะ'

'กินนมเยอะๆดิ่ จะได้โตไวไว' พี่เจพูดพร้อมกับยิ้มมา โทรสัพของฉันดัง ก๊าบ ก๊าบ กาบ 'โห หยงอยุ่ไหนล้ะเนี้ย ถึงแล้วๆอยุ่ที่จอดรถ ปันอยุ่ไหน'

' นั่งรอแกรากงอกล้ะเนี้ยร้านไอติมน้ะ หน้าสยามไม่ไหวร้อน'

รีบวางล้ะลงจากรถ 'พี่เจไปด้วยกันมั้ย'

'ไปดิ้ ' สังเกตดีๆวันนี้ทำไมแต่งตัวคล้ายกันเลยเนี้ยพี่เจใส่ยีนส์สีซีดๆเสื้อเชิ้ตสีขาวอรองเท้าผ้าใบสีขาว ส่วนฉันใส่ เสื่อเชิ้ตยีนส์สีอ่อน กางเกงขาสั้นสีขาวรองเท้รผ้าใบสีขาว โอยยยยอย่างกับแฟนนเเน่ะ

เดินไปถึงร้านไอติมก็เจอปันนั่งหน้ายับอยู่

'หยงเข้าไปก่อนพี่คุยโทรศัพท์แป๊บ'

'โอเคค่ะ'

'ไอ่หยง แกทำชั้นรอนานอ่ะเลี้ยงเลยน้ะเว่ย'

'โหยย ปัน'

'ไม่ต้องเลย งอล'

'ก็ได้ๆ ห้ามงอลน้ะ ดีกันๆน้ะๆๆๆๆๆ'

'เอ่อออ แกใครมากับแกอ่ะ เห็นเดินมาด้วยกัน'

'อ่อพี่เจ พี่ที่คอนโดอ่ะ'

'แล้วพี่เขาไม่เข้ามาอ่ะ'ปันทำท่าทางสนใจตาโตเหลอหลาคงจะชอบใจก็พี่เจหล่อขนาดนั้น ฉันยังแอบหวั่นๆ

'คุยโทรศัพท์อ่ะ แกสนใจไง๊ติดต่อให้มั้ย'ปันทำตาปริบๆ 'แกพี่เขาเดินมาแล้วหยง' ฉันเลยรีบแนะนำให้รู้จักกัน 'พี่เจนี่ปันเพื่อนหยง'

'สวัสดีครับ พี่เจนะครับ'

'สวัสดีค่ะ ปันค่ะ' ปันทำหน้ายิ้มหวานระรื่นนเชียว ก่อนที่พี่เจจะนั่งลงข้างๆฉัน พนักงานก็มา 'รับอะไรดีครับ?'

พี่เจหยิบเมนูมาเปิดดูก่อนจะสั่ง

'เอาช็อคโกแล็ตฮันนี่โทสต์ แล้วก็เอสเปรสโซ่ หยงกับปันเอาไรสั่งเลยพี่เลี้ยงเอง'

'โห จริงดิ่พี่เจ งั้นขอชาเขียวนมสด ไอศกรีมช็อคโกแล็ต'

'ละหยงล่ะ'พี่เจถามก่อนหันมามอง ก่อนหยงจะเงยหน้าขึ้นจากเมนูหัวจะชนคางพี่เจพอดี กลิ่นแชมพูหอมแตะจมูกพี่เจ '5555ขอโทษทีค่ะ หยงเอามะพร้าวนมสด ไอศรีมเรนโบว์ค่ะ'

'หยงแกก็กินแบบเดิมจะดูรายการทำไมอ่ะ'

'เอ่อจริง555' ก่อนจะหันไปหาพี่เจทำหน้ายิ้มๆ  'งั้นรับแต่นี้นะครับ'

'พี่เจเรียนอยู่เหรอคะ?' ปันถามแบบตรงๆพร้อมทำตาหวานเยิ้มมมม

'ครับ เรียนคณะทันตแพทย์ครับ'

'อย่างงี้ปันกับหยงห็ทำฟันฟรีสิ่ค้ะ'ปันบอกพร้อมกับหัวเราะชื่นชม

'ครับทำฟรีแน่นอน' พี่เจยิ้มน้อยๆก่อนจะหันไปเจอพยักงานมาเสริฟพอดี

'แล้วพี่เจเรียนอยู่ปีอะไรอ่ะคะ?' ปันถามอีกดูปันจะสนใจพี่เจมากกว่าหยงเสียอีก หยงนอยด์ๆ

'ปี2ครับ' พี่เจยิ้มตอบคำถามทุกอย่างระหว่างกินไปด้วย

'หยงทำไมแกไม่คุยไรเลยอ้ะ กินอย่างเดียวเลย'

'ก็มันอร่อยนี่แกก็คุยอยู่ ชั้นก็นั่งฟังแกพูดป้ออออยู่เนี้ย' หยงพูดพร้อมกับหัวเราะร่ากับท่าทางของเพื่อนที่ดูสนอกสนใจพี่เจ

โทรศัพท์ของปันก็ดัง 'ฮัลโลแม่ ว่าไงคะ'

'แม่จะไปบ้านอาแกไปด้วยกันมั้ย ไม่ไปก็รีบกลับมาเฝ้าบ้าน'

'ไม่ไปอ่ะแม่ จะกลับล่ะสักบ่ายจะถึงน้ะ'

ปันบอกพร้อมกับยิ้มเหยๆ

'หยงขอกลับก่อนดิ้ แม่ให้ไปเฝ้าบ้าน'

'ไหนว่าแกว่างไง ยังไม่ไปไหนเลย'

'ขอโทษนะแก อย่างอลน้ะๆๆๆ '

ปันทำตาปริบๆอ้อนเพื่อน

'เอ่อก็ได้ๆ' หยงเข้าใจเพื่อนแค่ทำงอลไปอย่างงั้น 'แกไปก่อนน้ะพี่เจด้วยสวัสดีค่ะ'

'แล้วเจอกันครับ' ปันไปได้ไม่นานนโทรสัพพี่เจก็ดังขึ้น  'ว่าไงไอ่คิม'

'ไอ่เจ พวกกุจะไปตีสนุกไปด้วยมั้ย'

'วันนี้ไม่ว่างอ่ะ พวกแกไปเลย'

'ไม่ว่างได้ไงวันนี้วันเกิดไอ่เมฆน้ะเห่ยย'

'พาน้องมาด้วยอ่ะ ไปไม่ได้'

'ก็พามาด้วยเลย แค่นี้น้ะ' ปลายสายตัดไปหยงนั่งฟังอยู่ก็น่าจะรู้ว่าพี่เจไม่ว่าง

'พี่เจไปก็ได้ เดี๋ยวหยงกลับคอนโดเอง'

'ไม่ได้พี่พามาก็ต้องพากลับดิ่ เดี๋ยวพี่ไปส่ฃที่คอนโด' พี่เจพูดพร้อมกับทำหน้าจริงจัง

'เสียเวลาเปล่านะคะ' หยงก็ทำหน้าจริงจังตอบบ 'อย่าดื้อได้มั้ย' พี่เจตอบพร้อมกับทำหน้าดุ พอคิดเงินเสร็จพี่เจก็ดึงมือหยงออกจากร้าน หยงทำหน้าเอ๋ออปล่อยให้จูงไปจนขึ้นรถ