รักอันตราย กับ นายแวมไพร์

'' แม่ครับ ผมไปมหาลัยก่อนน่ะครับ''ผมพูดพร้อมก้มหัวไว้คุณแม่ อ่อ สวัสดิครับ ผมขอเเนะนำชื่อน่ะฮ่ะ ผมชื่อ นิค หรือ นิคตะภัต รัตนะ น่ะฮ่ะ

''ไปเรียนเเล้ว ดูแลตัวเองดีๆล่ะลูก''ฮ่ะ แม่ผมชื่อ รัตติกา อายุประมาณ45 แต่ดูยังไงก็หน้าเด็กอยู่ดี [ไรท์อิจฉาอ่ะ]

''ฮ่ะ แม่''จากนั้นผมก็เดินไปมหาบัยจนกระทั่ง

''นิค นิค รอกูด้วย แฮ่กๆ'' คงวิ่งมาสิน่ะ หอบน่าดู

''ไงปริ้น สบายดีไหม''ผมพูดพร้อมส่งยิ้มให้เขา

''เมื่อกี้ กู ก็ไม่สบายอยู่น่ะ พอมึงส่งยิ้มให้กูหายเลยว่ะ'' ปริ้นชอบพูดเเบบนี้ตลอด

''ปริ้นก็ ชอบพูดแบบนี้ตลอดเลยล่ะ''โม้ไปเดินไป ก็เดินเข้ามหาลัย

''นิค ไอปริ้น ''เสียงเพื่อนผมอีกคนฮ่ะ

''มีไรอ่ะมึงหา ตะโกนเหมือนเปรตขอส่วนบุญ''

''โหย ไอวิน เดี๊ยะๆ ได้เเดกตีนกูแน่''ผมว่าผมควรที่จะไปห้ามน่ะ ก่อนที่สงครามโลกครั้งที่3 จะเกิดขึ้นอีก

''ทั้งสองหยุดได้แล้ว ว่าแต่พี่ไนท์ มาเรียนยังอ่ะ''พี่ไนท์ คือแฟนคนเเรกของผม

''อ่อ มาเเล้ว เขาสั่งให้นิคไปพบเขาด้วย ที่ห้องเรียนของเขาน่ะ'' วินตอบผม ผมเลยรีบขึ้นหาพี่เขาทันที

''พี่ ไนท์ฮ่ะ นิคมาเเล..''ภาพปรากฎตรงหน้าผมคือ พี่ไนท์กำลังซุกไซร้คอ ของผู้หญิงคนนั้นอยู่ ผมอึ่ง อึ่งมากๆด้วย

''นิค อย่าพึ่งไป พี่มีอะไรจะปรับความเขาใจหน่อย คุณรอผมตรงนี้ก่อ ผมขอไปคุยกับน้องชายผมก่อน''ผมนิ ถึงกับจะขยับตัวไม่ได้

''มานีเลย พี่กับกับแอน เคยมีอะไรกันเเล้ว และก็ขอหยุดความสัมพันธ์กันแค่นี้'' นำ้ตาผมค่อยๆไหลออกมาเรือยๆ

''ผมไม่ฮึกดีตรงไหนฮึ พี่ไนท์ถึงไม่รักผมฮึก''ผมพยายามที่จะกลั่นเสียนร้อง

''เพราะนิคดีสำหรับพี่ มาก พี่เลยไม่อยากให้นิคเสียใจมากกว่านี้''

''ผมขอเหตุผลที่ดีกวา่นี้หน่อยฮึก''ผมรู้ว่าเมื่อกี้มันไม่ใข่เหตุผลจริงๆ

''เอ่อ งั้นกูบอกน่ะ มึงเล่นตัวมากเเม้กระทั่นจูบมึงก็ยังให้เลย เเล้วกูจะ เห_ดกับมึงเมื่อไร่''พี่ไนท์ เปลี่ยนเป็นคนล่ะคน เหมือนกับฟ้ากับเหว ผมฟั่งต่อไม่ได้เเล้ว รีบวิ่งออกจากที่ตรงนั้นทันที

''นิค มึงเป็นอะไร ร้องไห้ทำไมว่ะ'' ผมเข้าไปส่วมกอดปริ้นทันที

''ปริ้น พี่ไนท์ ฮึก บอกเลิกนิคฮึกฮือ~''นำ้ตาผมมันไหล ไม่ยอมหยุด

''พา นิค ออกจากที่นี้ที ปริ้น ฮือ''ปริ้นพาผมมาที่สระนำ้ของมหาลัย มาสงบสติอารมณ์ก่อน

''ปริ้น ถ้านิค ขอที่จะเปลี่ยนตัวเอง ให้มันเลวได้ไหม''ปริ้นถึงกับอึ่ง ในคำพูดของผม

''นิค จะเปลี่ยนทำมไม'' ปริ้นคงจะไม่ยอมให้ผมเปลี่ยนแน่นอน

''นิคจะเปลี่ยนจากคนดี มาเป็นคนเลว ให้ได้''ผมลุกขึ้นมาเช็ดนำ้ตาของตัวเอง

''นิคจะเปลี่ยนให้ได้''ผมยิ้มอย่างภูมิไจที่ตัวเอง จะได้เปลี่ยน

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ลงมาเเล้วน่ะค่ะ เขียนผิดตรงไหน เม้นมาบอกได้น่ะค่ะ

หนึ่งเม้นหนึ่งกำลังใจ