เกมรักร้ายกุมหัวใจนายแบดบอย(นวนิยายเรื่องสั้น)

ทุกอย่างที่เธอทำเพียงการเสแสร้ง

ผู้หญิงอย่างเธอทำได้ทุกอย่างเพื่อผลประโยชย์ของตัวเอง

บทนำ

C CLUB  (สุขุมวิท ซอย xx)

~♫♬♪♩♭♪~

“โว้ววว!! วันนี้เต็มที่ค่าาาา~!!”

ท่ามกลางแสงไฟวิบวับชวนให้ปวดหัวและเสียงเพลงแดนซ์ทำนองหนักๆ ที่ดังกึกก้องไปทั่วคลับยอดฮิตของหนุ่มสาววัยรุ่นและวัยเลยรุ่น มีเสียงหนุ่มหล่อ เสียงหวาน หัวใจหญิงอย่างพอลลี่ตะโกนขึ้นแข่งกับเสียงเพลง

“ครายยมาว ฉานไม่ได้มาวสักหน่อย!?!” เสียงหวานของเจ้าของใบหน้าหวานซ่อนเปรี้ยว ด้วยโครงหน้าเรียวรูปไข่ ริมฝีปากบางเซ็กซี่เย้ายวน นัยน์ตาสีดำกลมโตทำตาปรือๆ ขึ้นมาองพอลลี่ นัยน์ตาภายใต้กรอบแพขนตาหนาและยาวมากๆ หวานเชื่อมด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ดึงดูดสายตา จากหนุ่มโต๊ะรอบข้าง ทำให้เธอตอนนี้ ทัวย เซ็กซี่ และน่ารักในเวลาเดียวกัน

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอคือผู้หญิงที่สามารถทำให้หนุ่มๆ ใน C CLUB  ตอนนี้ คลั่งไปตามๆกันได้เลยทีเดียว

นิลยาสาวสวยที่มีความสูงราวๆหนึ่งร้อยหกสิบห้าเซนติเมตร  รูปร่างสมส่วนราวกับดารานางแบบ ด้วยหน้าอกขนาดพอดีไม่อึ๋มหรือเล็กจนเกินไป เอวบาง สะโพกผาย  ยิ่งเมื่อเธอสวมชุดเดรสเกาะอกสีดำ โชว์แผ่นหลังขาวเนียนและเรียวขาสวยๆนั่น ยิ่งทำให้เธอมีเสน่ห์ขึ้นไปอีกเท่าตัว

“สงสัยถึงเวลาแก้เผ็ดถึงของนรินบ้างล่ะ”

พอลลี่พูดอย่างชอบอกชอบใจ เพราะว่ารอบที่แล้วที่มาเที่ยวกันนิลยาก็เมามอมเหล้านรินเสียจนจำทางกลับบ้านตัวเองไม่เจอ จนโดนนรินงอมเอาเกือบครึ่งวัน นิลยาจึงต้องไถ่โทษด้วยการเลี้ยงข้าวนริลหนึ่งอาทิตย์เล่นเอาทุกคนฮือฮากหัวเราะชอบใจกัน นรินถึงกับประกาศลั่นว่าเมื่อไหร่ทีเธอบ้าง จะต้องเอาคืนนิลยาแบบสาสมเลยทีเดียว

และตอนนี้โอกาสของนรินก็มาถึงแล้ว!

นรินยิ้มที่มุมปากอย่าท้าทายเพราะตัวเองจะได้แกล้งนิลยากลับบ้างละนิลยาที่เมาได้ที่ สติเริ่มไป ร่างบางที่โงนเงนด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ต่างกับพอลลี่ที่มีสติดีที่สุด(แต่ตอนนี้ก็เริ่มไปแล้ว) เพราะนิลยาถึงเวลาปล่อยผีเธอแล้วไม่ต้องบอกเลยกำลังเมาได้ที่ เพราะสภาวะปกติของเธอ เป็นคนที่สวย เฮฮา และแก่นเซี้ยวพอตัว แต่พอเวลาเมาเธอสามารถกลายร่างเป็นเสือสาวที่สวยร้ายและเซ็กซี่ไม่เบาเลยที่เดียว

“ว่าไงนริน งานนี้ถึงเวลาเอาคืนแล้วนะ”

“กรี๊ดดด ฉันอยากเห็นเสือนิลยาล่าเหยื่อจะแย่แล้ววว”

เพื่อนร่วมโต๊ะต่างเป่าปาก ปรบมือ ตบโต๊ะ และเขย่าตัวเขย่าหัวโยกไปตามจังหวะเพลงที่กำลังปลุกเร้าคนในคลับให้ดิ้นกันแบบมันหยด นิลยาหันไปมองนริน...สาวสวยหวาน น่ารัก และดูจะเรียบร้อยกว่าเธอมากๆ ด้วยแววตาที่หวานเย้มเชิงท้าทาย

“ยังๆยังหรอกรออีกนิดหนึ่ง”

นรินพูดยิ้มๆ ส่วนนิลยาสาวฮอตของค่ำคืนนี้สายตาเธอจับจ้องไปที่หนุ่มเพลย์บอยมาดนิ่งขรึม

ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาเขาอย่าไม่เกรงกลัว เขาสวมเชิ้ตสีดำเปิดกระดุมบนสามสี่เม็ดแบบแบดๆ เข้ากับกางสี่ดำเข้ารูปพอดีตัว ร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบสามเซนติเมตรทำให้เขาดูโดดเด่นและเท่ราวกับพวกดารานายแบบที่หลุดออกมาจากแม็กกาซีน ใบหน้าหล่อเหลาแต่เย็นชา สงบนิ่งราวกับมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล

“นั่นยัยนิลจะไปไหน” เสียงพอลลี่ร้องขึ้น

“ไปหาผู้ชาย” นรินตอบกลับแต่สายตาจับจ้องอยู่ที่นิลยา เพราะนรินยังไม่ได้แก้เผ็ดนิลยาเลยแต่ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะหาเรื่องให้ตัวเองแล้ว

นี่แหละอีกร่างหนึ่งของนิลยาเวลาเมา  นรินคิดอยู่ในใจแต่ก็อดห่วงเพื่อนไม่ได้

“ผู้ชายหล่อๆ ตัวสูงๆ ท่าทางแบดๆนั่นอ่านะ ซาบายยยย ^o^.”

นิลยารวบรวมสติให้ได้มากที่สุดเมื่ออยู่ตรงหน้าร่างสูงด้วยท่าทางสง่างาม ไม่ให้ร่างกายโงนเงนจนหมดสภาพ ตอนนี้เธอก็ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู๋

ดวงตาหวานฉ่ำจ้องมามองตาคมของเขาแม้จะเป็นตาชั้นเดียว แต่ก็บอกได้เลยว่ามันมีอิทธิพลสามารถทำให้ผู้หญิงหัวใจเต้นแรงได้แบบทันทีเพียงแค่เขาปรายตามอง ยิ่งดวงตาที่มีเสน่ห์มหาศาลและเย็นชาน่าค้นหารับกับใบหน้าเรียวได้รูปพอดี คิ้วเข้มที่ขมวดอยู่ตลอดเวลาเหมือนพวกมาเฟีย จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากบางสีแดงสดโดยธรรมชาติ ยิ่งทำให้เขาหล่อขึ้นเป็นกอง

หล่อเหมือนกันแหะ

นิลยาคิดขณะพาร่างบางไปหยุดตรงหน้าเขาแล้วกระชากคอเสื้อเซิ้ตดำแรงๆ ให้โน้มตัวลงมาหาเธอ

“ฉันชอบคุณ Kiss me ...”

ดวงตากลมโตมีเสน่ห์ช้อนขึ้นมองคน พลางขยับเข้าไปหาจนร่างกายเบียดชิดกัน

“ว่าไงคะ??”

เสียงหวานนั่นทำให้คนที่ทำหน้าเหมือนกำลังจมอยู่กับอดีตหันกลับมามองเธอ ก่อนจะก้มหน้าลงมาหาเธอจบแทบจะชิดกัน

ดวงตาคมสบตาเธอเนิ่นนาน ลมหายในอุ่นๆรินรดผิวแก้มของกันและกันจนร่างกายร้อนผ่าวไปหมด

แม้จะเพิ่งเจอกันครั้งแรก แต่หัวใจของนิลยาและเขากลับเต้นแรงไม่เป็นส่ำ ยิ่งเขาก้มหน้าลงมามองเธอๆใกล้ๆ

“โรส”

ชายหนุ่มเรียกชื่อใครคนหนึ่งขึ้นมาขณะที่ดวงตามีเสน่ห์นั่นกลับเศร้าสร้อยคู่นั้นสบตาเธอเหมือนกำลังค้นหาบางสิ่ง

“กลับมาหาฉัน...ได้โปรด”

ชายหนุ่มพึมพำ เสียงเข้มๆเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เรียกสติของนิลยากลับคืนมา เบี่ยงตัวหลบหนีเพราะรู้ว่าเล่นกับคนอกหักไม่ดีนัก แต่เหมือนทุกอย่างจะสายเกินไป

“อย่า...อุ๊บ!!”

จุมพิตของทั้งสองคนร้อนแรงเสียจนคลับแห่งนี้ร้อนรุ่มไม่ต่างจากทะเลเพลิง! กลุ่มเพื่อนต่างกรีดร้องด้วยความตื่นเต้นที่นิลยาอีกคนมาอยู่ในร่างของเธอเวลาเมา

และทุกอย่างในหัวของเธอก็ดับวุบมืดมนไปหมด ไม่สามารถรับรู้อะไรที่เกิดขึ้นต่อไปได้