วินาทีแรกที่ผมรู้ว่า 'เด็ก' คนนี้ไม่ใช่ลูกผม
เป็นวินาทีที่ผมส่งแม่ของเธอและชู้ ลงนรก!
ผมสาบานต่อหน้าหลุมศพเมียสุดที่รักว่า ต่อแต่นี้ผมจะรักเธอเสมือนลูก ดูแลเธอเหมือนเมีย
อ่าไม่สิ~ ทำไมผมต้องยกเธอเป็นเมียอีกคนด้วย เด็กที่เกิดจากพวกขยะ มากสุดก็เป็นได้แค่ 'นางบำเรอ'
ผมอดทนเลี้ยงดูเธออย่างดี สอนให้เธอเป็นคนดี และ รักนวลสงวนตัว อย่าเที่ยวมั่วเอาไม่เลือกเหมือนแม่
อย่าริ โกหก หักหลัง เพราะถ้าวันหนึ่ง ผมรู้ ผมอาจจะผิดคำสาบาน ขยี้เธอให้ตายตามพ่อแม่ที่แท้จริงไป
"รู้ไหมคะ แด๊ดชอบที่หนูเหมือนแม่หนูที่สุด เพราะมันทำให้แด๊ดคิดถึงแม่หนู"
"ดะ..แด๊ดคะ หนู"
"จุ๊ๆ ไม่เอานะคะ.. อย่าปฎิเสธแด๊ดเลย แด๊ดไม่ชอบเด็กดื้อหนูก็รู้"
"หนูไม่รู้.. แด๊ดอย่าบังคับหนูเลยนะคะ"
"บังคับอะไรกันคะ เวลาที่แด๊ดหงุดหงิด แม่หนูก็ทำแบบนี้ แค่นี้ช่วยแด๊ดไม่ได้หรอคะ"
"ฮึก! ไม่ค่ะ หนู..ไม่ใช่แม่"
"แต่หนูเป็นลูกของแม่! ..เพราะงั้นลูกสาว..ใช้ร่างกายปรนเปรอให้แด๊ดมีความสุขหน่อยสิคะ"
แด๊ดดี้ทะเล อายุ 34 ปี พ่อหม้ายลูกติด สุขุม สุภาพ เป็นที่เคารพของทุกคน
นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ เบื้องหลังทำธุรกิจมืดที่ไม่มีใครกล้ายุ่ง
หนูเม็ดทราย อายุ 17 ปี ลูกสาวสุดหวงของคุณทะเล หัวอ่อน เรียบร้อย และน่ารัก
เจ้าก้อนที่แด๊ดดี้ฟูมฟักดูแลอย่างดีดั่งไข่ในหิน จุดอ่อนคือนิสัยใจอ่อน ขี้สงสาร
ทำความเข้าใจก่อนอ่าน :: นิยายเรื่องนี้ 18+ เป็นคู่ของคุณพ่อทะเล และ หนูเม็ดทราย
เป็นการเลี้ยงต้อยที่แท้ทรู คือเลี้ยงเพื่อจับทำเมีย 'ใครรับไม่ได้ โลกสวย ไม่โอเค'
กด [ x ] ออกได้เลยนะคะ อาจจะมีเนื้อหาและคำบรรยายที่รุนแรง ไม่เหมาะสม
เนื้อเรื่องและเหตุการณ์เป็นสิ่งสมมุติ รวมถึงอิมเมจที่มาใช้เป็นตัวละคร
ชอบ+อยากอ่านต่อ 1 เม้นท์ เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งสำหรับตอนต่อไป
เม้นท์เยอะ = อัพบ่อย