ขออนุญาตเจ้าของภาพนะคะ พฤติกรรมของตัวละครในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการ ไรท์นำรูปมาเป็นภาพประกอบตามอิมเมจของตัวละครให้สอดคล้องกับเนื้อหาแต่ละตอนใหไ้ผู้อ่านได้เห็นถึงความรู้สึกและอารมณ์ของตัวละครเท่านั้น
เด็กกำพร้าไร้ที่พึ่งอย่างเธอแค่ต้องการตอบแทนผู้มีพระคุณด้วยการเป็นแม่อุ้มบุญให้เท่านั้น แต่ทำไมเขาถึงได้จงเกลียดจงชังและปฎิบัติต่อเธอเหมือนไม่ใช่คนแบบนี้
"ผู้หญิงสกปรกอย่างเธอไม่สมควรจะอุ้มบุญลูกของใครให้มันแปดเปื้อนประวัติของเด็กหรอกสิรินทรา!"
.
อนิรุจ เอกโกสิษฐ์พิพัฒน์
สิรินทรา อารยกร
"ผู้หญิงคนนี้ไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นแม่อุ้มบุญให้ลูกของพี่กับพี่อรเลยสักนิด"
อนิรุจพูดกับพี่ชายเมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง ส่วนสิรินทรานั้นอรวรรณพาไปพักที่ห้องเรียบร้อยแล้ว
"แกอคติกับผู้หญิงเกินไปแล้วไอ้รุจ อีกอย่างแกก็เพิ่งจะเจอสิรินทราวันนี้แกก็ไปตัดสินเธอแล้วหรอ" สินธุไม่เห็นด้วยกับความคิดของน้องชาย
"นี่พี่ธุเชื่อคำพูดของยัยนั่นจริงๆ หรอครับ" อนิรุจถามด้วยน้ำเสียงปนตลก
"ผมกับรุ้งรายไปเจอฤทธิเดชอยู่กับยัยนั่นที่โรงแรม"
"พี่ธุก็รู้ว่าสามีของรุ้งรายเป็นพวกชอบซื้อกิน"
อนิรุจบอกกับพี่ชายด้วยความหวังดีและเขาก็เชื่อในสิ่งที่ตาเห็น สิรินทราเป็นพวกรักสบายหวังได้เงินทางลัด ซึ่งมันก็ไม่แปลกที่เธอยอมมาเป็นแม่อุ้มบุญให้กับพี่ชายและพี่สะใภ้ของเขากับเวลาแค่9เดือนเพื่อแลกกับเงินหนึ่งล้านบาทโดยมีพี่สะใภ้ของเขาคอยดูแลประคบประหงบราวกับไข่ในหินอยู่ตลอดเวลา
"สิรินทราเนี่ยนะ...? "
.
"ฉันกำลังสงสัยว่าสิรินทราอาจจะกำลังอุ้มท้องลูกคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว..."
"พี่ธุหมายความว่า...?"
"ใช่! ฉันกำลังสงสัยว่าแกคือพ่อของเด็กในท้อง ไอ้รุจ"
.
.
นิยายทุกเรื่องที่ขวัญชนิดาแต่งเป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียนขวัญชนิดาเท่านั้น
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนไดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีไดๆ ทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของ ผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องได้รับโทษตามพระราชบัญญัติที่กำหนดไว้