Intro
"ถ้าผมได้เกรดสี่ฟิสิกส์พี่ยีนส์เป็นแฟนผมได้ไหมครับ"
เสียงเล็กของความเคอะเขินของเด็กร่างเล็กตรงหน้า ทำให้ผมก้มยืนมองคนตัวเล็กกว่าด้วยความเอ็นดู เด็กบ้าอะไรมาขอผมเป็นแฟน ถ้าตัวเองได้เกรดสี่ ทั้งที่เทอมก่อนได้ศูนย์ฟิสิกส์
"ได้สิ แต่ไม่ใช่แค่ฟิสิกส์นะรู้ไหมโน่ ชีวะกับเคมีก็ด้วย" ผมส่งยิ้มให้กับเจ้าเด็กตัวเล็ก พอได้ยินคำนั้นจากปากของผม โน่ยิ้มที่มุมปากแล้วยกนิ้วก้อยให้ผมสัญญา
"จริงนะครับ สัญญาแล้วนะ" รอยยิ้มกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไร้เดียงสา ทำให้ผมกลั้นขำไม่ได้ ทำไมไอเด็กคนนี้ถึงได้น่ารักแบบนี้นะ
"ครับ เป็นเด็กดีด้วยนะน้องโน่"
"ครับพี่ยีนส์" โน่กับผมเกี่ยวก้อยสัญญากัน ก่อนที่ฝ่ามือของผมขยี้หัวร่างเล็กด้วยความเอ็นดู
ผมกับโน่เป็นพี่น้องข้างบ้านกันตั้งแต่เด็ก แต่ตอนไหนก็ไม่รู้ที่ไอน้องคนนี้มันรักผม ผมก็รักน้องมันเหมือนน้องชายแท้ๆ คนหนึ่ง
"กลับบ้านเดี๋ยวพี่ไปส่ง"
"ก็เราบ้านใกล้กันนี่นา" โน่หลุดหัวเราะ รีเทรนเนอร์สีฟ้าของเด็กใบหน้าหวานทำให้ผมอยากหยิกแก้มน้องมันสักที
"งั้นไปได้แล้ว" ผมจับมือเจ้าเด็กร่างเล็กเดินออกไปจากตึกเรียนที่กำลังจะปิดอีกไม่นาน
ตอนนี้ท้องฟ้าสีส้มเริ่มทึบลงเรื่อยๆ พอผมได้หันมองน้องโน่ที่ส่งยิ้มให้ผมจากด้านหลัง ปนไปกับไรผมที่ทับกับแสงแดด ใบหน้าขาวสะอาดนั่น ทำให้ผมตกหลุมรักน้องมันขึ้นทุกที รวมถึงดวงตากลมที่ส่งให้ผมอย่างเอ็นดู
พี่ชายที่แสนดี
mawin is happy
Guest
