หนี้รักร้ายซาตาน

หนี้รักร้ายซาตาน

‘เขาถูกใจเธอตั้งแต่แรกเห็นจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เธอมาครอบครองไม่ว่าจะต้องร้ายแค่ไหนก็ตาม’

‘ไม่ว่าเธอจะพยายามหนีสักเท่าไรก็ไม่อาจหนีคนใจร้ายอย่างเขาได้เลย’

พ่อเลี้ยงทิศเหนือ อัศวเรืองฤทธิ์ อายุ 32 ปี

ชายหนุ่มหน้าตาคมเข้ม หล่อเหลา เจ้าของไร่เรืองฤทธิ์ด้วยหน้าตา ฐานะและชาติตระกูลทำให้ชายหนุ่มเป็นที่หมายปองของสาวๆทั่วประเทศโดยไม่สนว่าเขาจะร้ายกาจเพียงใด และเขาก็ไม่คิดที่จะสนใจผู้หญิงหน้าเงินพวกนั้นเพราะทุกคนที่เข้าหาล้วนแต่ต้องการเงินของเขาทั้งสิ้น ไม่เว้นแม้กระทั่งเธอ!

‘เธอก็เป็นได้แค่นางบำเรอหิวเงินเท่านั้นแหละ ไม่มีทางที่จะมาเป็นแม่ของลูกฉันได้! ข้าวขวัญ!’

ข้าวขวัญ พิณสาย อายุ 23 ปี

หญิงสาวร่างเล็ก นัตย์ตาหวานปนเศร้า ทั้งชีวิตเธอไม่เหลือใครอีกแล้ว พ่อที่เป็นญาติคนเดียวที่เหลืออยู่ก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับทิ้งเธอไว้เพียงลำพังกับหนี้สินกองโตที่ไปยืมจากเจ้าหนี้ใจโหดเพื่อมาส่งเสียให้เธอเรียนจนจบ และอยู่ดีๆวันหนึ่งเขาคนนั้นก็เข้ามาทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล

‘ขวัญเป็นได้แค่นี้จริงๆหรอคะ ไม่มีทางที่จะเป็นคนที่คุณรักได้เลยงั้นหรอ…คุณเหนือ’

กวินธิดา สารนิรันด์ อายุ 25 ปี

สาวสวยสังคมไฮโซที่ไม่ว่าคุณหญิงกัณธิดาซึ่งเป็นมารดาจะว่าอะไรเธอก็ฟังเสียทุกอย่างแต่ในอีกมุมหนึ่งจะมองว่าเธอดีก็ดีแต่จะมองว่าเธอร้ายก็ร้าย   เธอถูกจับหมั้นกับทิศเหนือตั้งแต่ยังเด็กก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อเมืองนอกและเมื่อถึงเวลาเธอก็พร้อมจะปรากฎตัวในฐานะคู่หมั้นของเขา

‘

ฉันเป็นคู่หมั้นของพี่เหนือค่ะ คุณข้าวขวัญ’

คามิน เวโรจน์ อายุ 32 ปี

ชายหนุ่มลูกครึ่งเกาหลี หน้าตาหล่อเหลาไม่แพ้ทิศเหนือแต่นิสัยต่างกันสิ้นเชิง ไอ้เหนือน่ะมันเสือซ่อนเล็บแต่เขาเสือล่าเหยื่อ เขาเป็นเพื่อนสนิทของทิศเหนือตั้งแต่เรียนเมืองนอก           เจ้าของรีสอร์ตระดับห้าดาวที่มีสาขาทั้วประเทศ

‘ทำไมคุณยังรักมันอยู่ ทั้งที่มันร้ายกาจกับคุณขนาดนี้’

เด็กชายตะวัน พิณสาย อายุ 2 ขวบ

เด็กชายหน้าตาน่ารักที่มีเค้าโครงลูกครึ่งเหมือนผู้เป็นบิดาลูกชายสุดที่รักของแม่ขวัญ

“ตะวันรักแม่ขวัญ ตะวันจะปกป้องแม่ขวัญเองคับ’

“

ทำหน้าที่ของเธอซะสิข้าวขวัญ แค่นี้ยังให้ฉันต้องบอกอีกหรือไง" ร่างสูงเดินไปนอนรอที่เตียงอย่างร้อนรุ่มแค่เห็นเรือนร่างที่มีเพียงผ้าขนหนูพันกายเล็กไว้เขาก็แทบจะทนไม่ไหว

“อึก…ค่ะคุณเหนือ” ไม่ว่าจะกี่ครั้งเธอก็ไม่เคยชินได้เลย หัวใจดวงนี้มันเจ็บปวดไปหมดเพราะคิดว่าคืนนี้ก็คงจะเหมือนคืนก่อนๆที่เธอต้องคอยทำหน้าที่นางบำเรอและเมื่อมันจบลงเขาก็ผลักไสไล่ส่งเธออย่างไม่ใยดี

“ฉันเคยบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ชอบเอากับคนเจ้าน้ำตามันเสียอารมณ์! ยังไม่ชินอีกหรือไง ฉันเอาเธอจนจะพรุนไปหมดแหละ ถ้ายังไม่หยุดร้องคืนนี้ทั้งคืนแน่!”

ไม่มีเลยสักครั้งที่เขาจะพูดดีๆกับเธอ ไม่มีสักครั้งที่เขาจะเห็นใจและสงสารเธอบ้าง แต่ไม่ว่าเขาจะร้ายยังไงเธอก็ยังรักเขาจนหมดหัวใจจนไม่เหลือไว้รักตัวเองสักนิด

นิยายเรื่องที่สองจากไรท์ค่ะ

เปิดเรื่อง 5 พ.ค. 62

เรื่องนี้บอกเลยว่าดราม่ามาเต็มเเน่นอนค่ะ ฝากทุกคนติดตามกันด้วยนะคะ🙏🙏

#ทุกตัวละครสมมุติขึ้นไม่เกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น

#ถ้าชื่อตัวละครไปตรงกับใครต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

#นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของไรท์คนเดียว ไม่อนุญาติให้ก็อปปี้ หรือเผยแผ่ค่ะ