ไม่อยากเป็นเพื่อนแล้ว..ได้ปะ

ในชีวิตมหาวิทยาลัย ชนนท์และนโมที่เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย ยังคงเป็นคู่หูที่ไม่เคยห่างกันไปไหน ทั้งสองคนเดินเคียงข้างกันในทุกๆ วัน แต่ในขณะที่ชนนท์ยังคงเห็นโมเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่ง โมกลับรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองได้เปลี่ยนไปนานแล้ว 

ทุกครั้งที่โมเห็นชนนท์หัวเราะ หรือได้ยินเสียงของชนนท์เรียกชื่อของเขา หัวใจของโมก็เหมือนจะเต้นแรงขึ้นทุกที ความรู้สึกที่เขามีต่อชนนท์ไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นความรักที่ลึกซึ้งและซับซ้อน เกินกว่าที่โมจะเข้าใจได้ทั้งหมด เขารู้ดีว่าความรู้สึกนี้กำลังพาเขาเข้าสู่เส้นทางที่ไม่อาจหวนกลับ ความรู้สึกเหล่านี้ที่เขาเก็บซ่อนมานานทำให้โมทั้งอึดอัดและสับสน กลัวว่า หากวันหนึ่งชนนท์รู้ความจริงแล้วจะไม่ยอมรับ กลัวว่าคำว่า "เพื่อนสนิท" ที่เคยมีจะพังทลายลง 

ทุกคืนนโมนอนพลิกตัวไปมา คิดถึงสิ่งที่เขาควรทำ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความกลัวและความหวังที่ขัดแย้งกัน ความกลัวว่าจะสูญเสียชนนท์ไป แต่ก็หวังว่า วันหนึ่งชนนท์อาจจะเข้าใจความรู้สึกนี้ แต่เขาก็ไม่กล้าพอที่จะเปิดเผยความรู้สึก เพราะกลัวว่าชนนท์จะเกลียดเขา และไม่อยากจะมองหน้าเขาอีกต่อไป 

แต่แล้ววันหนึ่ง เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก ชนนท์เดินเข้ามาหาโมด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้โมแทบจะหยุดหายใจ "ไอ้โม... เป็นแฟนหลอกๆ ให้กูหน่อยได้ไหม?" 

หัวใจของโมเต้นรัวในอก ความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้ามา ทั้งความสุขที่ได้ใกล้ชิดกับชนนท์ในแบบที่เขาฝันถึงมาตลอด แต่ก็เต็มไปด้วยความกลัวว่าความลับที่เขาเก็บซ่อนไว้จะถูกเปิดเผย ถ้าโมตกลง ความรู้สึกที่เขาเก็บมานานจะหลุดออกมาหรือไม่? ชนนท์จะรู้หรือเปล่าว่าโมไม่ได้แค่ทำหน้าที่เป็นแฟนหลอกๆ แต่เขารักชนนท์จริงๆ? 

โมจะทำอย่างไรต่อไป กับสถานการณ์ที่ทั้งดีและร้ายในเวลาเดียวกัน? และความรักที่ซ่อนอยู่ในใจของเขาจะถูกเปิดเผยอย่างไรในที่สุด? 

บุคคุลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใด เพียงแต่เป็นการแสดงถึงคาแรคเตอร์ของตัวละครในนิยายเท่านั้น