ภรรยาข้า...เป็นแม่ทัพ

ภรรยาข้า...เป็นแม่ทัพ

🍀🍀🍀🍀🍀🍀

เฉินซิ่วอิง แม่ทัพพิชิตศัตรูพ่าย ลูกสาวเพียงคนเดียวของเฉินชิวแม่ทัพใหญ่เป่ยเปียน แห่งแคว้นต้าโจว เมื่อห้าปีก่อนแม่ทัพใหญ่เป่ยเปียนผู้บิดา เสียกลศัตรูติดอยู่กลางวงล้อมข้าศึก เฉินซิ่วอิงนำทัพกองหนุนจัดวางทหารห้าพันนาย ดุจดังค่ายกลล้อมข้าศึกไว้ แล้วนำทหารห้าร้อยนาย ตีฝ่าวงล้อมเพื่อช่วยชีวิตบิดา และต้อนข้าศึกเข้าสู่ค่ายกล สังหารข้าศึกไปกว่าหมื่นคน และจับกุมขุนพลม้าศึกแห่งต้าซ่งไว้เป็นเชลยศึก

      จักรพรรดิต้าโจวทรงดีพระทัยมาก ทรงสั่งให้ม้าเร็วส่งมอบพระราชโองการถึงชายแดน แต่งตั้งเฉินซิ่วอิงที่เป็นนายกองเป่ยเปียนในตอนนั้นให้เป็น'ขุนพลไร้พ่าย'ยามนั้นซิ่วอิงเพิ่งเริ่มเข้าสู่วัยปักปิ่น เธอกลัวว่าหลังเสร็จศึกแล้ว เธอจะโดนมอบสมรสพระราชทานให้เป็นรางวัลโดยที่เธอไม่เต็มใจ ทั้งเฉินชิวผู้เป็นบิดาก็บ่นอยู่ทุกวันว่าอยากอุ้มหลานเสียเหลือเกิน แต่ไม่อยากให้ลูกสาวแต่งออกไป อยากจะลูกเขยเข้าจวนแทนด้วยความหวงลูกสาว

     ซิ่วอิงจึงตัดสินใจพบกับบิดาเพียงครึ่งทาง...คือจะทำหลานให้แต่เธอจะยอมไม่แต่งงาน เพราะเธอก็อยากมีลูก...แต่ไม่อยากได้สามี ดังนั้นหลังงานฉลองชนะศึกในค่ายพักกองทัพ ซิ่วอิงจึงแอบออกจากค่ายพัก เข้าไปในตัวเมืองชายแดน เลือกเฟ้นหาบุรุษรูปงามมากมาผู้หนึ่งและลักพาตัวเขามา...วางยาปลุกกำหนัดทั้งตนเองและบุรุษผู้นั้น...เพื่อปฏิบัติภาระกิจปั้มบุตร เมื่อเสร็จกิจแล้วจึงทอดทิ้งบุรุษผู้นั้นไว้ แล้วหนีกลับค่ายพักกองทัพไป

    ซิ่วอิงไม่ต้องการจดจำเรื่องราวนี้ เพราะกลัวเกิดการผูกพันกับบุรุษผู้นั้นภายหลัง เธอจึงดื่มยาลืมเลือนเพื่อให้ลืมเหตุการณ์ครั้งนั้นที่ตัวเองก่อ ทำให้ลืมเลือนใบหน้าบุรุษผู้นั้นไปเสียสนิท

    การศึกกับต้าซ่งครั้งนั้นแม่ทัพใหญ่เป่ยเปียนกับขุนพลไร้พ่าย นำทัพออกรบต่อต้านข้าศึกอีกหลายครั้งหลายครา แต่ก็ได้รับชัยชนะทุกครั้ง สามารถขับไล่ผู้รุกรานออกพ้นแผ่นดินต้าโจวไป  ทั้งซิ่วอิงยังนำทัพตามไล่ต่อตีทัพต้าซ่งจนแตกพ่ายย่อยยับ จนต้าซ่งต้องยอมร้องขอทำสัญญาสงบศึก และมอบบรรณาการพร้อมต้องจ่ายบำเน็จการศึกกลับมาให้ต้าโจวจำนวนมาก การศึกครั้งนั้นกินเวลาทำศึกยาวนานถึงสี่ปี แม่ทัพใหญ่เป่ยเปียนและขุนพลไร้พ่าย ถึงได้นำทัพกลับสู่เมืองหลวง

    จักรพรรดิแห่งต้าโจว 'เซี่ยจิ้นหง'ดีพระทัยเป็นอย่างมาก ทรงสั่งให้จัดงานใหญ่โตเฉลิมฉลองทั่วเมืองหลวง เพื่อต้อนรับและเป็นขวัญกำลังใจให้กองทัพทหารต้าโจว ที่นำชัยชนะกลับมาสู่บ้านเมือง จักรพรรดิพระราชทานยศให้แม่ทัพใหญ่เป่ยเปียน ที่ขอพระราชทานถอดเกราะกลับบ้านเกิดให้เป็น'เฉินกั๋วกง' และพระราชทานยศให้ขุนพลไร้พ่าย ขึ้นเป็น'แม่ทัพพิชิตศัตรูพ่าย'เป็นแม่ทัพใหญ่สืบทอดอำนาจต่อจากเฉินชิวผู้บิดา ทั้งยังจะทรงมอบงานพระราชทานสมรสแก่แม่ทัพพิชิตศัตรูพ่าย ให้เป็นชายาเอกในองค์ชายสาม'เซี่ยหวังหมิ่น'อีกด้วย แต่เฉินซิ่วอิงรีบขอพระราชทานอภัยโทษ ที่ไม่อาจรับพระมหากรุณาธิคุณนี้ได้ ด้วยเพราะเธอมีบุตรชายแล้วถึงสองคน ซิ่วอิงทูลกับจักรพรรดิว่า ตัวเธอมิบริสุทธิ์แล้วจึงมิคิดอาจเอื้อมแต่งเข้าราชวงศ์ได้

 จักรพรรดิได้ฟังเช่นนั้นจึงพระราชทานอนุญาตให้...เฉินซิ่วอิงทูลขออะไรก็ได้หนึ่งข้อเป็นรางวัลแทน เฉินซิ่วอิงจึงทูลขอจักรพรรดิว่า

    " หม่อมฉันขอประทานอนุญาตว่า..ชั่วชีวิตนี้หม่อมฉันขอเลือกคู่ครองเอง เนื่องจากหม่อมฉันมีลูกติดถึงสองคน จึงอยากเลือกบุรุษที่สามารถเข้ากับบุตรชายได้ ถ้ามิมีหม่อมฉันก็มิคิดอยากแต่งงานใหม่เพคะ" จักรพรรดิจึงพระราชทานอนุญาตให้ตามนั้น

     หลังจากวันนั้นจึงเกิดข่าวลือไปทั่วแผ่นดินต้าโจวว่า

'..ถ้าอยากแต่งงานกับแม่ทัพหญิงรูปงามเลื่องลือ'เฉินซิ่วอิง' ต้องพิชิตใจสองคุณชายน้อยตระกูลเฉินให้ได้เสียก่อน...ถึงจะได้ใจแม่ทัพสาวรูปงามของแผ่นดินผู้นี้ไปครอง..' ข่าวลือนี้สร้างความวุ่นวายให้จวนเฉินกั๋วกงไม่น้อย เพราะมักจะมีหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่มาคอยแวะเวียนมามอบของกำนัลให้คุณชายน้อยทั้งสอง ไม่เว้นแต่ล่ะวันอยากเป็นบิดาเลี้ยง เพราะอยากเกี่ยวดองกับตระกูลเฉิน...

ซิ่วอิงจะสามารถครองตัวเป็นโสด(แต่ลูกสอง)ได้สำเร็จสมดังที่ตั้งใจไว้หรือไม่? เธอจะรับมือกับเรื่องราววุ่นๆจากบรรดาชายหนุ่มต่างๆที่สรรหาสารพัดวิธีมาขายขนมจีบกับคุณแม่โสดแต่ลูกสองนี้อย่างไร? และชายในคืนนั้นจะเป็นใคร? 

มาร่วมลุ้นไปด้วยกันนะคะ 😉😉😉😉

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

ปล. นิยายเรื่องเป็นรักหวานแวว ไม่เน้นNcนะคะเรื่องนี้ 😊 

ไรท์เน้นฮาและอาจไร้สาระไปบ้าง 

ก็ต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้ค่ะ

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹