เริ่มต้นที่หลอกลวง เชื่อมความสัมพันธ์ด้วยความหลงใหล แล้วบทสรุปของการกระทำที่ไม่ได้มาจากความจริงใจ แต่ ‘ตกหลุมรัก’ อย่างจริงจังจนโงหัวไม่ขึ้นจะจบอย่างไร
ผู้ชายที่เป็นเพียงอดีตยืนอยู่ตรงหน้า การพบกับเขาอีกครั้งจึงทำให้ชีวารู้ว่าตัวเองไม่เคยลืมเรื่องราวดี ๆ ที่เคยเกิดขึ้น ท้ายที่สุด แม้ว่าเขาจะไม่ได้ขอแต่ก็เธอเปิดใจให้เขาอีกครั้งอย่างไม่รู้ตัว เป็นเช่นนั้นจนกระทั่งถูกทำร้ายอย่างเจ็บปวดเพราะความซื่อบื้อของตัวเอง
ผู้หญิงที่เคยทำให้คนสำคัญของเขาต้องเสียใจยืนอยู่ตรงหน้า
ตอนแรกเขาคิดว่าตัวเองไม่มีทางรู้สึกอะไรกับผู้หญิงคนนั้น แต่ทุกครั้งที่เห็นเธออยู่ใกล้ผู้ชายหน้าไหน เขาก็รู้สึกอยากระเบิดตัวเองอยู่ทุกครั้งไป
และแน่นอน เขาจะไม่มีทางปล่อยให้เธอคนนั้นเสวยสุขต่อหน้าต่อตาเขา
เขาจะทำทุกวิธีเพื่อให้ชีวาอยู่ในครอบครอง แม้วิธีที่ใช้มันจะไม่ถูกเรียกว่าคนดีก็ตาม
*****
“มองอะไร”
“มองคน”
“กรุณาหันหน้าไปทางอื่นเดี๋ยวนี้”
“เอ้า คุณมีสิทธิ์อะไรมาควบคุมกระบอกตาคนอื่น”
“แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมามองหน้าคนอื่น ฉันไม่ชอบให้คนที่ไม่สนิทมาจ้องหน้า”
ในขณะที่นั่งรอว่าเมื่อไหร่วิรัลลนาจะเดินมาตรงนี้สักทีชีวาก็เห็นว่าคนกวนประสาทมองเธอไม่วางตา คนถูกจ้องจึงสั่งให้อรุณรวีพงษ์เลิกวางสายตาไว้ที่ใบหน้าของเธอ แต่เขาก็ยังมึนไม่เลิกเล่นเอาซะคนเก็บอารมณ์เก่งอย่างชีวาอยากตะกุยหน้าผู้ชายตัวโต และหากตรงนี้ไม่มีใครอยู่ เชื่อเถอะว่าหน้าหล่อจัดของคู่กรณีคงแดงเถือกไปด้วยเล็บของเธอแน่นอน
“ไม่สนิท”
“ใช่!”
“แน่ใจเหรอ”
คนถามกดเสียงต่ำ ราวกับอยากให้ชีวาคิดให้ดีก่อนพูดคำว่าไม่สนิทกันกับเขาออกมา
“หน้าไม่อาย”
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป
ในเนื้อหามีฉากรุนแรง ตัวละครมีพฤติกรรมข่มขู่ผู้อื่น มีฉากบังคับจิตใจ ทำร้ายจิตใจ มีถ้อยคำ คำพูดหยาบคาย
คุยกับนักอ่าน
สวัสดีค่ะ พิแพ้ดมารายงานตัว เขินมาก เหมือนเพิ่งแต่งนิยายเมื่อวาน เพราะรู้สึกไม่ได้มาเขียนมุมพูดทักทายนักอ่านอย่างจริงจังแบบนี้นานแล้ว ขออนุญาตเปลี่ยนชื่อเรื่อง และทำหน้าแนะนำนิยายใหม่ค่ะ
เช่นเดิมนะคะ อย่าลืมอ่านคำเตือนเด็ดขาด ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะฮะ
รัก
ฝากกดติดตามเพจด้วยค้าบ
Unpretty_No.9