ปรารถนา ซาตานเถื่อน 20+

สาวน้อยสายน้ำผึ้ง จำต้องขายความบริสุทธิ์ เพื่อชดใช้หนี้สินให้กับผู้เป็นลุง

เธอกลายเป็นของขวัญให้กับน้องชายของมาเฟียหนุ่ม

เมื่อได้ครอบครองของขวัญอันแสนบริสุทธิ์และหวานล้ำนี้แล้ว

เขาก็ไม่อาจจะปล่อยเธอไปโดยง่าย

ทว่าตำนานของซินเดอเลอร่า

มันจะเกิดขึ้นจริงไหมนะ? สำหรับสายน้ำผึ้ง

โปรปราย

“ทำไมถึงต้องยอมทำตามที่ฟรานเซสโก้สั่งด้วย พี่คนเดียวไม่พอหรือไง”

“น้ำผึ้งมีสิทธิ์จะเลือกด้วยหรือยังไงกันคะ” สายน้ำผึ้งกัดริมฝีปากแน่นจนเจ็บ น้ำตายังคงรินไหลออกมาไม่ขาด เขาทำร้ายเธอโดยไม่ฟังอะไรเลยสักนิด แถมยังใจร้ายใจดำประณามเธอต่างๆ นานา คิดถึงใจเธอกันบ้างหรือเปล่านะ ว่ารู้สึกเจ็บช้ำมากแค่ไหน เมื่อกี้ก็พี่ ตอนนี้ก็น้อง จะรุมทำร้ายเธอไปถึงไหนกันนะ

“น้ำผึ้งมีสิทธิ์เลือกอะไร นอกจากทำตามที่เจ้านายสั่ง ก็น้ำผึ้งเป็นแค่นางบำเรอ น้ำผึ้ง...” นิ้วเรียวปิดริมฝีปากเธอไว้ ก่อนจะจุ๊ปากเบาๆ ความเจ็บปวดในสายตาของเธอ มันทำให้เขารู้สึกตัว และอ่อนโยนขึ้น

“ชูว์ อย่าว่าตัวเองแบบนั้น”

“ก็น้ำผึ้งเป็นแบบนั้นจริงๆ นี่คะ” สายน้ำผึ้งสะอื้น เธอปัดมือของเขาออก แล้วเบนหน้าหนีชายหนุ่ม ฟรานซิสได้แต่ถอนใจ แล้วจับมือเรียวมาแปะบนใบหน้าตัวเอง นัยน์ตาดุดันอ่อนแสงลง เสียงทุ้มเอ่ยเหมือนจะออดอ้อนเธอ ต่างจากน้ำเสียงดุดันเมื่อครู่ราวกับคนละคน

“พี่ผิดเอง พี่ขอโทษ ตบพี่อีกสักทีดีไหมครับ? แต่อย่าร้องไห้เลยนะฮันนี่”

“น้ำผึ้งไม่มีสิทธิ์ตบคุณหรอกค่ะ คุณต่างหากจะทำยังไงกับน้ำผึ้งก็ได้ พี่ชายคุณซื้อน้ำผึ้งมาให้คุณ ทั้งคุณและเขาจะทำยังไงกับนางบำเรอคนนี้ก็ได้” ยิ่งพูดน้ำตาก็ยิ่งไหล เมื่อเขาไม่ยอมให้เธอเบนหน้าหนีเขา สายน้ำผึ้งก็หลับตาเอาเสียดื้อๆ ปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น คนมองได้แต่ถอนใจ นึกอยากจะด่าตัวเองที่ทำให้เธอเจ็บปวดมากขนาดนี้ เขาไม่น่าจะมาลงกับเธอเลย คนก่อเรื่องมันคือฟรานเซสโก้ พี่ชายตัวแสบ ที่โดนเขาต่อยไปแล้วสองสามหมัด

มือใหญ่ประคองใบหน้าเรียวไว้ในอุ้งมืออุ่น ปลายนิ้วแตะไล้ไปทั่วผิวเนื้อเนียนละเมียดเบาๆ เขาหึงเธอ หวงเธอ และไร้อารมณ์กับผู้หญิงอื่นไปเสียหมดแล้ว นี่เขากำลังเป็นบ้าอะไรไปกันแน่ อารมณ์ทั้งหลายแหล่ที่ไม่เคยเกิดไม่เคยทำ ตอนนี้เขาก็ทำมันไปแล้ว ไม่เคยคิดว่าจะกล้าตะบันหน้าพี่ชายมาก่อน แต่เขาก็เล่นเสียฟรานเซสโก้ล้มโครมลงกับพื้น

“น้ำผึ้งไม่ใช่นางบำเรอ”

“ถ้าอย่างนั้นผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงิน เขาเรียกว่าอะไรละคะ? ถ้าไม่ใช่...”

“อย่าว่าตัวเองแบบนั้น พี่รู้ว่าน้ำผึ้งไม่ใช่ น้ำผึ้งมีค่ากว่านั้นมากนัก”

“น้ำผึ้งขายตัวเองแล้ว น้ำผึ้งไม่มีค่าอะไรหรอกค่ะ” เธอยิ้มทั้งน้ำตา เธอยอมแลกเกียรติกับชีวิตของผู้มีพระคุณ และเธอก็ไม่เหลืออะไรอีกแล้วตอนนี้ เพราะทั้งตัวและหัวใจของเธอ มันไม่ได้เป็นของเธออีกต่อไป

ลิงค์นิยายเรื่องนี้ค่ะ มีจำหน่ายในเว็บเมพ ใครอยากอุดหนุนพี่แฟรงค์กับน้องน้ำผึ้ง ก็ฝากด้วยนะคะ ^^

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMjc1Nzc1IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMTE2NzEiO30&page_no=1