สิ้นแสงดินลบกลบร่าง ไม่อาจร้างรักลาห่อนหาย
ข้ามฝันผันผ่านกาลกลาย ถึงมลายแค่กายแต่รักยัง
เป็นนิยายข้ามภพเรื่องแรกที่ผู้แต่งตั้งใจเขียนเพราะเป็นคนชอบแนวนี้อยู่แล้ว แต่ด้วยความที่เป็นสาววายเต็มตัวเลยอยากให้ตัวละครในจินตนาการออกมาโลดแล่นเป็นตัวหนังสือบ้าง ฉากจะสลับไปมาทั้งอดีตและปัจจุบันผู้แต่งจะพยายามเคลียร์บทให้ชัดจะได้ไม่งงกันค่ะ โดยจะไม่มีการอ้างอิงประวัติศาสตร์อะไรใดๆทั้งสิ้น แต่งขึ้นเพื่อสนองความอยากของตัวเองล้วนๆ และ
ขอเน้นย้ำว่าเป็นเพียงเหตุการณ์สมมุติไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลใดหรือเหตุการณ์ใดๆในประวัติศาสตร์ทั้งสิ้น แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นความถูกต้องจึงเป็นศูนย์
ฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ในคลังซักเรื่องนะคะ ถูกใจกด like กดแชร์ ให้คอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจกันด้วยน๊า
ให้ตามเจ้าเฝ้าหาทุกชาติภพ ถึงดินกลบเรือนร่างให้ห่างหาย
จะตามติดตัวเจ้าไม่ห่างกาย ต่อให้กลายเป็นดวงจิตจะติดตาม
อธิเดช(พระพิเชษฐ์อธิเดช)
พะพาย(เจ้าพาย)
Cr. google บุคคลในภาพไม่เกี่ยวข้องกับนิยายนี้ไม่ว่ากรณ๊ใดๆทั้งสิ้นเป็นเพียงภาพประกอบเพื่อให้จินตนาการสมบูรณ์ยิ่งขึ้นเท่านั้น
"ต่อให้เจ้าจะเกิดใหม่กี่ชาติภพพี่ก็จะไม่เลิกตามหา"
"พูดอะไรอะลุง นิยายเล่มใหม่เหรอ"
"...อืมคงใช่"
"โหแล้วลุงเอาเวลาไหนไปค้นหาข้อมูลอะครับ"
"ก็ถึงให้เรามาช่วยยังไงล่ะ"
"เออเน๊าะผมก็ลืมไปแต่ว่าวันนี้ขอเบิกล่วงหน้าซักพันนึงได้ป่าวครับ"
"จะเอาไปทำอะไร"
"กินหมูทะ นะลุงนะๆ"
"เลิกเรียกลุงก่อนสิแล้วจะให้"
"ครับลุง...เอ้ยพี่แหะๆ"
"ก็ยังคงไม่เปลี่ยนไปจากเดิมนะเจ้านี่"
"ครับ??!!!"
".........."