วิวาห์ลวง บ่วงอสรพิษ

<

วิวาห์ลวง บ่วงอสรพิษ

ฟ้าสีรุ้ง

www.mebmarket.com

เกมริษยาที่อยากทำร้ายทำลายคนที่พรากความรักของตัวเองไป ให้ได้รับความเจ็บปวดให้ได้รับรู้ถึงรสชาติของการสูญเสียความรัก ทั้งเขาและหล่อนรวมไปถึงคนรอบข้าง จึงกลายเป็นเหยื่อของอสรพิษอย่างไม่รู้ตัว...หญิงสาวจับแขนของเขาสลัดออกจากตัวอย่างรุนแรงด้วยความตกใจในความถือดีของเขา ทำให้เขางัวเงียขึ้นมาอย่างงงๆ และไม่ทันที่จะได้คิด ร่างของเขาก็กลิ้งหล่นตุ๊บไปยังพื้น คราวนี้ความงัวเงียที่มีอยู่กลายเป็นตื่นตัวขึ้นมา “ปัฐน์!” เขาเรียกคนที่เอาแต่มองตัวเองใต้ผ้าห่มเสียงเข้ม ดวงตาแดงก่ำที่มองมาที่เขาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ “หมอนข้างฉันไปไหน?” หล่อนโวยวายตามมาเช่นกัน เขารีบลุกขึ้นอาการวิงเวียนที่ศีรษะยังคงมีอยู่ แล้วก็รับรู้ว่าหมอนใบเขื่องลอยมาโดนใบหน้าของเขาเต็มๆ หญิงสาวโมโหจนเลือดขึ้นหน้าเมื่อมองเห็นหมอนข้างวางแอ้งแม้งอยู่ยังพื้นห้อง ซึ่งมีแต่เขาคนเดียวเท่านั้นที่จะทำแบบนี้ เขากำลังเอาเปรียบหล่อนและหล่อนไม่ยอมเด็ดขาด ชายหนุ่มเท้าเอวหนามองมายังคนที่ถือหมอนอีกใบไว้คอยท่า เหมือนพร้อมออกรบเต็มที่ แต่เขาก็พอจะเข้าใจในความโมโหของอีกฝ่าย เพราะเมื่อคืนหลังจากที่เขาหลับไปก่อนเจ้าสาวของตัวเองไม่นานนัก มือหนาก็ควานหาร่างบอบบางของใครสักคนแล้วก็ต้องหงุดหงิดเพราะเจอเอากับหมอนข้างแทน ทำให้รู้สึกหมั่นไส้คนที่จัดการเรื่องที่นอนหมอนมุ้งแบบนั้น เขาจึงจับหมอนข้างทิ้งขว้างมันออกไปแล้วขยับกายเข้ามานอนก่ายกอดหญิงสาวที่หลับเป็นตายพร้อมกับแอบหอมเอาแก้มนวลนั้นเบาๆ เจ็บใจตัวเองที่เมามายแล้วหลับก่อนเจ้าสาวซึ่งเอาแต่อ้อยอิ่งอาบน้ำเนิ่นนาน ไม่งั้นคืนเข้าหอที่ผ่านมาเขาคงไม่ปล่อยให้หล่อนได้กอดหมอนข้างแทนเขาแบบนี้หรอก แล้วเขาก็หลับต่อมาจนถึงเช้าและเจอศึกเอาในตอนนี้ “อย่าคิดทำอะไรฉันนะ ไม่งั้นฉันแจ้งความเอาคุณเข้าตารางแน่!” หล่อนขู่เขาเสียงสั่น ถึงแม้ว่าเสื้อผ้ายังอยู่ครบชุดและไม่รู้สึกว่าตัวเองสึกหรออะไร “อ้อจะมีผัวทั้งทีก็ต้องวิ่งโล่ไปบอกตำรวจทั้งโรงพักเลยใช่ไหม?” เขาเถียงคืนอย่างขบขันในความคิดไม่เอาไหนของหล่อน พร้อมกับดึงไทค์ออกจากลำคอที่เขาสวมใส่ทั้งชุดเจ้าบ่าวนอนตลอดทั้งขึ้นออกอย่างหลวมๆ หญิงสาวแทบกรี๊ดกับคำพูดโต้ตอบของเขา “ผู้ชายบ้า!” หล่อนแหวเข้าให้แล้วก็อดขว้างหมอนในมือไปยังใบหน้าของเขาอีกครั้งไม่ได้ แต่ครั้งนี้เขาเตรียมพร้อมที่จะรับมันไว้และเขาก็รับมันได้ดีเสียด้วย “คุณนะสิบ้า...ตำรวจโรงพักไหนจะรับแจ้งความเจ้าสาวนอนกับเจ้าบ่าวตัวเอง” เขายังคงพูดต่อ

วิวาห์ลวง บ่วงอสรพิษ

ฟ้าสีรุ้ง

www.mebmarket.com

เกมริษยาที่อยากทำร้ายทำลายคนที่พรากความรักของตัวเองไป ให้ได้รับความเจ็บปวดให้ได้รับรู้ถึงรสชาติของการสูญเสียความรัก ทั้งเขาและหล่อนรวมไปถึงคนรอบข้าง จึงกลายเป็นเหยื่อของอสรพิษอย่างไม่รู้ตัว...หญิงสาวจับแขนของเขาสลัดออกจากตัวอย่างรุนแรงด้วยความตกใจในความถือดีของเขา ทำให้เขางัวเงียขึ้นมาอย่างงงๆ และไม่ทันที่จะได้คิด ร่างของเขาก็กลิ้งหล่นตุ๊บไปยังพื้น คราวนี้ความงัวเงียที่มีอยู่กลายเป็นตื่นตัวขึ้นมา “ปัฐน์!” เขาเรียกคนที่เอาแต่มองตัวเองใต้ผ้าห่มเสียงเข้ม ดวงตาแดงก่ำที่มองมาที่เขาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ “หมอนข้างฉันไปไหน?” หล่อนโวยวายตามมาเช่นกัน เขารีบลุกขึ้นอาการวิงเวียนที่ศีรษะยังคงมีอยู่ แล้วก็รับรู้ว่าหมอนใบเขื่องลอยมาโดนใบหน้าของเขาเต็มๆ หญิงสาวโมโหจนเลือดขึ้นหน้าเมื่อมองเห็นหมอนข้างวางแอ้งแม้งอยู่ยังพื้นห้อง ซึ่งมีแต่เขาคนเดียวเท่านั้นที่จะทำแบบนี้ เขากำลังเอาเปรียบหล่อนและหล่อนไม่ยอมเด็ดขาด ชายหนุ่มเท้าเอวหนามองมายังคนที่ถือหมอนอีกใบไว้คอยท่า เหมือนพร้อมออกรบเต็มที่ แต่เขาก็พอจะเข้าใจในความโมโหของอีกฝ่าย เพราะเมื่อคืนหลังจากที่เขาหลับไปก่อนเจ้าสาวของตัวเองไม่นานนัก มือหนาก็ควานหาร่างบอบบางของใครสักคนแล้วก็ต้องหงุดหงิดเพราะเจอเอากับหมอนข้างแทน ทำให้รู้สึกหมั่นไส้คนที่จัดการเรื่องที่นอนหมอนมุ้งแบบนั้น เขาจึงจับหมอนข้างทิ้งขว้างมันออกไปแล้วขยับกายเข้ามานอนก่ายกอดหญิงสาวที่หลับเป็นตายพร้อมกับแอบหอมเอาแก้มนวลนั้นเบาๆ เจ็บใจตัวเองที่เมามายแล้วหลับก่อนเจ้าสาวซึ่งเอาแต่อ้อยอิ่งอาบน้ำเนิ่นนาน ไม่งั้นคืนเข้าหอที่ผ่านมาเขาคงไม่ปล่อยให้หล่อนได้กอดหมอนข้างแทนเขาแบบนี้หรอก แล้วเขาก็หลับต่อมาจนถึงเช้าและเจอศึกเอาในตอนนี้ “อย่าคิดทำอะไรฉันนะ ไม่งั้นฉันแจ้งความเอาคุณเข้าตารางแน่!” หล่อนขู่เขาเสียงสั่น ถึงแม้ว่าเสื้อผ้ายังอยู่ครบชุดและไม่รู้สึกว่าตัวเองสึกหรออะไร “อ้อจะมีผัวทั้งทีก็ต้องวิ่งโล่ไปบอกตำรวจทั้งโรงพักเลยใช่ไหม?” เขาเถียงคืนอย่างขบขันในความคิดไม่เอาไหนของหล่อน พร้อมกับดึงไทค์ออกจากลำคอที่เขาสวมใส่ทั้งชุดเจ้าบ่าวนอนตลอดทั้งขึ้นออกอย่างหลวมๆ หญิงสาวแทบกรี๊ดกับคำพูดโต้ตอบของเขา “ผู้ชายบ้า!” หล่อนแหวเข้าให้แล้วก็อดขว้างหมอนในมือไปยังใบหน้าของเขาอีกครั้งไม่ได้ แต่ครั้งนี้เขาเตรียมพร้อมที่จะรับมันไว้และเขาก็รับมันได้ดีเสียด้วย “คุณนะสิบ้า...ตำรวจโรงพักไหนจะรับแจ้งความเจ้าสาวนอนกับเจ้าบ่าวตัวเอง” เขายังคงพูดต่อ

p style="margin: 0px; text-align: justify; font-stretch: normal; font-size: 14px; line-height: normal; font-family: 'Lao Sangam MN'; -webkit-text-stroke-width: initial; -webkit-text-stroke-color: #000000; min-height: 18.4px;">

http://www.hytexts.com/ebook/book/B014053

https://itunes.apple.com/book/id1328233592

https://play.google.com/store/books/details?id=ofFDDwAAQBAJ

🌹🌹🌹🌹

สวัสดีค่ะ

นิยายเรื่องนี้เคยลงให้อ่านแล้วนะคะตอนนี้นักเขียนจะนำมาลงรายตอนติดเหรียญให้อ่านกันจนจบนะคะสำหรับใครที่ไม่สะดวกซื้อเป็นอีบุ๊กค่ะ ถ้าต้องการอีบุ๊ก ก็ลิงก์ด้านบนนะคะ ทั้ง เมพ และ Hytexts ค่ะ

🌹🌹🌹

ตรงลักษณ์มีน้ำตานองหน้าแก้มสีแดงแปดเปื้อนด้วยรอยช้ำที่เกิดจากการเช็ดนำ้ตาด้วยหลังมืออันแรงของตัวเองแม่เลี้ยงของเขายืนกอดหมอนใบใหญ่ไว้มองเขาด้วยดวงตาขอร้องอ้อนวอน

“ลักษณ์นอนคนเดียวไม่ได้ค่ะลักษณ์กลัว” ตรงลัษณ์สะอึกสะอื้นขึ้นมาอีก

“เอ่อ...” ชายหนุ่มได้แต่อ้าปากงงงวยคิดว่าพอจะเข้าใจในเจตนาของตรงลักษณ์ว่าแม่เลี้ยงสาวของเขากำลังต้องการจะทำอะไร

“ขอลักษณ์นอนด้วยนะคะนอนคนเดียวคงไม่หลับคิดมากค่ะ” ตรงลักษณ์ไม่ต้องคอยคำตอบอะไรหล่อนแทรกตัวเข้ามาโดยที่เขาต้องรีบขยับตัวออกหันไปมองหน้าคนที่ยืนทำตาปริบๆงงงวยไม่แพ้เขา

“พี่ไม่ไหวจริงๆนะปัฐน์ยังไงวันนี้ขอรบกวนนอนกับปัฐน์และสามีหวังว่าจะเห็นใจพี่บ้าง” แล้วตรงลักษณ์ก็ยืนร้องไห้ตัวโยน

ปัฐน์หันไปทางเขาที่ยืนขอความเห็นแก่หญิงสาวทำให้ภรรยาหมาดๆของเขาพยักหน้าว่ายินยอมให้ตรงลักษณ์นอนด้วยในคืนนี้เขาเองก็พยักหน้ายินยอมเช่นกันแม้จะไม่สบอารมณ์เอานัก

นี่เขาเพิ่งจะแต่งงานมาได้ไม่กี่วันเรื่องวุ่นวายมากมายมันเกิดขึ้นแทบตั้งตัวไม่ทันตั้งแต่ครั้งที่เขาต้องตามไปพูดกับหญิงสาวด้วยตัวเองเพื่อให้หล่อนยอมตกลงแต่งงานด้วยจนวันแต่งงานที่วุ่นวายวันเข้าหอที่ได้แค่หอมแก้มเจ้าสาวไหนจะอุตส่าห์หนีไปฮันนีมูนก็ยังมีเทย่าตามไปรังควานและสุดท้ายบิดาของเขาก็มาเข้าโรงพยาบาลแบบปัจจุบันทันด่วนด้วยอาการที่ทรุดหนักจนน่าเป็นห่วงและตอนนี้เขากลับไม่ได้แม้แต่จะนอนกับภรรยาตัวเองตามลำพัง!

“ค่ะนอนก็นอน” ปัฐน์เอ่ยออกไปเสียงเบาตรงลักษณ์ดีใจจนเผลอยิ้มออกมา

“ขอบใจมากนะจ๊ะ” หลังจากขอบคุณหญิงสาวเสร็จตรงลักษณ์ก็วิ่งเข้าสวมกอดชายหนุ่มจนเขาเองตั้งตัวแทบไม่ทันเขายกมือทั้งสองของตัวเองค้างไว้กลางอากาศด้วยความตกใจอกนุ่มบดเบียดเข้าหาอกแกร่งของเขาอย่างจงใจทำให้คอของเขานั้นแห้งผากขึ้นมาได้กับสัมผัสที่วาบหวามจากแม่เลี้ยงวัยห่างจากเขาแค่ไม่กี่ปี