ล่ารัก
คุณคิดว่า
นิยามความรักของคุณ
ถูกสร้างขึ้นมาในรูปแบบไหนงั้นเหรอ
เป็นผู้ล่า...
หรือผู้ถูกล่ากันล่ะ...
วรรณกรรมเรื่องนี้
เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุตั้งแต่18ปีขึ้นไป
อาจมีภาพ เนื้อหา
ที่ไม่เหมาะสมด้านความรุนแรง เพศและการใช้ภาษา
หากผู้ที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำ
ยู ,เฮียสอง
เฮ็ดว๊ากวิศวกรรมศาสตร์ปี5
KALOS UNIVERSITY
Photo credit by...
อิ้ง
แพทยศาสตร์ปี1
KALOS UNIVERSITY
Photo credit by...
Her said;
ในวันที่ฉันโดนเจ้าหนี้จับตัวได้อย่างไร้หนทางหนีรอดอย่างเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา
ฉันกำลังจะโดนลากไปซ้อมในมุมมืดของถนนเส้นหนึ่ง และก็คงเลือกอะไรไม่ได้แล้วจริงๆ
ฉันต้องยอมให้มันซ้อมและต้องหาเรื่องมาอ้างเพื่อผ่อนผันจ่ายดอกต่อสินะ
แต่ในขณะที่ฉันทำใจได้และยอมจำนนในใจเบาๆ
จู่ๆก็มีใครคนหนึ่งเดินออกมาจากมุมมืด...
ผู้ชายคนหนึ่งที่ทำให้ฉันนิ่งค้างไปกับความหล่อเหลาวัวตายควายล้มและคำพูดใจร้ายนั่นราวๆสามวินาที
“ทำเหี้ยอะไรกันตรงนี้...ทางคนสัญจรไงไม่เห็น?”
และหลังจากวันนั้น ฉันก็ได้เจอแต่ผู้ชายคนนี้เรื่อยๆและต้องลำบากให้เขาช่วยเรื่อยๆทุกครั้งที่เจอหน้ากัน.
Him said;
เพราะถูกม๊าจับคู่ให้ ที่เป็นผลต่อเนื่องจากการเขย่าเซียมซีหาคู่ของม๊าที่มันตกเป็นชื่อผม ความสงบสุข มันก็ไม่เคยมีอีกเลย-_-
ทุกวันผมแม่งต้องรับมือกับผู้หญิงมากมายที่ม๊าหามาให้เพื่อให้ผมเลือกเป็นคู่ครองซักคนหนึ่ง....
อาการเซ็งระดับทำลายล้างก็เริ่มก่อตัวขั้นรุนแรงเรื่อยๆ จนถึงขั้นอยากปะทะ
จนเผลอเดินออกมาจากบ้านตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
รู้ตัวอีกที.....ผมก็ได้เจอเหตุการณ์ที่ไม่น่ารักตรงหน้า และเจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง....
ผู้หญิงที่ทำให้ผมต้องยื่นมือเข้าช่วยทุกครั้งที่พบหน้า เพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ
แต่ไอ้ประโยคที่ว่า
“...ฮะเฮีย...ช่วยอิ้งด้วย”
มันเขย่าใจผมแปลกๆ.
”ไอ้อิ้ง!”
”...หืม”
”ได้ข่าวว่ามีเสี่ยเลี้ยงอ่อวะ?”
“เลี้ยงพ่องมึง! คาบข่าวควายๆมาจากไหนอีกล่ะ...ดูหน้ากูใหม่นะ...กูไม่ใช่เด็กในซ่อง!”
เอาอะไรมาพูด...เสี่ยเลี้ยงเหี้ยอะไร!!
เขาเรียกว่าผู้อุปถัมภ์ค้ำชูเฉยๆเถอะ=_=
“อาตี๋...ลื้อจะปฏิเสธทุกคนที่อั๊วคัดสรรมาให้ลื้อแบบนี้ไม่ล่ายนา”
“อั๊วไม่ได้ปฏิเสธ...แต่อั้วแค่ไม่ชอบผู้หญิงที่ ‘ง่าย’ จนเกินไป ซึ่งที่ม๊าหามาให้น่ะ...มันก็..หึ:)”
“เพราะความกะล่อนของลื้อไงอาตี๋...ฮ่ายย อั๊วจะต้องทำอย่างไรดีนะ”
“ล้มเลิกไงม๊า...เซียมซีนั่นน่ะ...มันแค่ฟลุ๊คเฉยๆ ม๊าจะใส่ใจทำไมนักหนา-_-”
“ไม่ล่ายๆ ก็เพราะไม่ใส่ใจไงพวกลื้อถึงเป็นโสดมาจนถึงทุกวันนี้ มันต้องเป็นเรื่องของดวงพวกลื้อหรือสวรรค์ลงโทษแหงๆ”
สวรรค์ไม่ได้ลงโทษหรอกม๊า....เพราะลูกม๊าน่ะ ดีๆกันทั้งนั้นเลยต่างหาก
“อั๊วไม่ยอมหรอกนา...อั๊วเชื่อในไม้เซียมซีที่เลือกผู้เหมาะสม และอั๊วก็เชื่อในตัวลื้อนาอาสอง...ไม่เป็นไรนา ลื้อไม่หาอั๊วจะหาให้ลื้อใหม่^^”
เหอะ! ไม่ว่ายังไงม๊าก็ไม่ล้มเลิกความพยายามสินะ....
“...ถ้ามั่นใจว่าคนที่ม๊าหาให้ จะหยุดคนอย่างอั๊วได้น่ะ....ก็ลองดู:)”
หนทางรัก ผมไม่ต้องการให้ใครมาลิขิตให้...
เหยื่อที่ยอมเข้าปากเสือโดยง่ายและได้ฟรีน่ะ...
โบราณเขาบอกว่า
มันดูไร้ราคาสิ้นดี
เพราะเสือ....
มันย่อมต้องการเหยื่อที่หาได้ยาก
ยิ่งยากยิ่งชอบ
เพราะเวลาขย้ำ...มันเร้าใจดี:)
หรือยิ่งเวลาได้เปย์
มันก็น่าเร้าใจไปอีกแบบนะว่ามั๊ย
อย่างน้อย...เราก็รู้ว่าเหยื่อของเราน่ะ...ต้องการอะไร:)
คนที่จะเป็นแม่ของลูกผมได้ ต้องไม่ ‘ง่าย’ และ ‘เข้า’ ได้ยาก
ผมหมายถึงเข้าถึงใจได้ยากน่ะ...หึ
ถ้าคิดจะล่าเสือ เหยื่อต้องเด็ด
#ล่ารัก
วรรณกรรมเรื่องนี้
สร้างขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียนแต่เพียงเท่านั้น
เพียงแต่ยืมภาพมาประกอบคำบรรยายเพื่อให้ผู้อ่านเกิดอรรถรส
ทั้งนี้บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับวรรณกรรมเรื่องนี้ทั้งสิ้น
ขอความร่วมมือห้ามคัดลอกเนื้อหานิยาย
และขอบคุณทุกแรงสนับสนุนทุกกำลังใจของรีดมา ณ ที่นี้ด้วย
Guest
