เอาล่ะเจออาหารว่างแล้ว แม่(นางพญา)ก็ไม่ได้เรียกอะไร หันหลังซะสิ่ๆไอ้เจ้าสายพันธิ์อ่อนแอ
เสร็จล่ะ!
บิ่ง ปั้ง!!!
แอ๊บ
"เกือบแล้วมั้ยล่ะ กูบอกแล้วอย่าชิวให้มาก!"
"ก็ใครจะรู้ว่ามันจะมีเอเลี่ยนโพล่มานี่หว่า"
อะไรคือการสื่อสารกันแบบนั้นวะ! คอยดูนะมึง เพื่อนตูต้องมาตามตู แล้วมึงสองคนต้องตาย!
หืม ติดต่อนางพญาไม่ได้ อะไรเนี่ย!
"แล้วเอเลี่ยนตัวที่นอนเลือดพุ่งนี่ล่ะเอาไง"
"ฆ่าแม่งดิ่เก็บไว้ทำไม"
เดี๋ยววววว ตูโต(เกือบเต็มไว)ได้แค่ห้าวันเองโว้ย อย่าพึ่งฆ่าตูวววววววว
"แต่คิดอีกที....เก็บแม่งไว้ดีกว่าทางศูนย์วิจัยขาดตัวทดลองอยู่นิ่"
รอดแล้ว เย้(น้ำตาตกทั้งยิ้ม)
.*..*..*..*..*..*..*..*..*..*..*..*..*..*..*..*..*..*.__________
เอเลี่ยนตัวน้อย(เหรอ)บนโลกที่ใกล้ตายเพราะเอเลี่ยนบุก อยากรู้เรื่องของน้อง กับมนุษย์ชั่ว(หืม)ทั้งสอง....สามสี่ห้าหกคนก็ติดตามรออ่านกันต่อไปได้เลย
ตัวเรานังโลขอมาเพียงเท่านี้ กดอ่านกันเลยยยยยยย!!!